عبدالکریم لاهیجی: تفاوت میان نسخهها
برچسبها: نیازمند بازبینی ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: نیازمند بازبینی |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| حزب سیاسی = |
| حزب سیاسی = |
||
| سمت =رییس [[فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر]]، مدیر [[اتحادیه حقوق بشر در ایران]] |
| سمت =رییس [[فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر]]، مدیر [[اتحادیه حقوق بشر در ایران]] |
||
| پستهای قبلی = |
| پستهای قبلی = از موسسین جمعیت ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر |
||
نايب رييس فدراسیون بینالمللی حقوق بشر براي چهار دوره |
|||
| فعالیتها = [[فعال حقوق بشر]] |
| فعالیتها = [[فعال حقوق بشر]] |
||
| قبل از = |
| قبل از = |
نسخهٔ ۲۴ ژوئن ۲۰۱۵، ساعت ۱۱:۵۲
عبدالکریم لاهیجی | |
---|---|
رییس فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر، مدیر اتحادیه حقوق بشر در ایران | |
از موسسین جمعیت ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر نايب رييس فدراسیون بینالمللی حقوق بشر براي چهار دوره | |
اطلاعات شخصی | |
زاده | عبدالکریم لاهیجی ایران |
پیشه | فعال حقوق بشر |
عبدالکریم لاهیجی (متولد: ۱۳۱۹ خورشیدی در تهران) حقوقدان، از موسسین جمعیت ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر، رییس کنونی فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر[۱] و نایبرییس پیشین آن، مدیر اتحادیه حقوق بشر در ایران و فعال حقوق بشر مقیم پاریس از با سابقهترین فعالان حقوق بشر در ایران است. وی فارغالتحصیل دبیرستان دارالفنون است و در سال ۱۹۶۵ مدرک دکترای حقوق خصوصی را از دانشگاه تهران دریافت کرده.[۲]
لاهیجی در دوران سلطنت پهلوی وکالت بسیاری از زندانیان سیاسی از جمله آیتالله طالقانی، دکتر شاپور بختیار، داریوش فروهر، بهآذین (محمود اعتمادزاده) و … را بر عهده داشت.[۲]
لاهیجی در دولت بازرگان پیشنهاد پستهای وزارت دادگستری و وزارت آموزش پرورش را نپذیرفت و به فعالیتهای حقوق بشری در ایران پرداخت.[۳] وی همچنین از مخالفین سرسخت اعدام در طول دوره فعالیتش بوده است.[۴][۲]
زندگینامه
عبدالکریم لاهیجی در ۱۳۱۹ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. او مدرک دکترای خود را از دانشگاه تهران در سال ۱۹۶۵ اخذ نمود. بنابر گفتهٔ خودش علاقه او به دفاع از حقوق بشر در دبیرستان شروع شد و در دانشکده حقوق شدت گرفت. او در سال ۱۹۷۷ انجمن حقوقدانان ایرانی و انجمن ایرانی برای آزادی و حقوق بشر را با هدف ارتقای اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر تاسیس نمود و پس از انقلاب او از اولین افرادی بود که اعدامها و دیگر اشکال نقض حقوق بشر توسط رژیم جدید را محکوم نمود. وی در اسفند ماه ۱۳۶۰ پس از حدود یک سال زندگی مخفیانه در ایران مجبور به ترک کشور به ترکیه و از آنجا به فرانسه شد، از زمان مهاجرتش به فرانسه در سال ۱۹۸۲، لاهیجی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران را به منظور افشای کارنامه حقوق بشری جمهوری اسلامی تاسیس نمود. در سال ۱۹۸۴ کانون دفاع از حقوق بشر به فدراسیون بینالمللی حقوق بشر (که مقر آن در اروپا است) پیوست. لاهیجی برای چهار دوره به عنوان نایب رییس در فدراسیون انتخاب گردید و پس از آن در سال ۲۰۱۳ به ریاست این سازمان انتخاب شد. در راستای فعالیتهای حقوق بشری، لاهیجی در دهها دانشگاه و جوامع مدنی در اروپا و آمریکای شمالی سخنرانی کرده، سه کتاب و بیشتر از صد مقاله در مطبوعات و سایتهای خارج از کشور نوشته است. در سال ۱۹۹۰، عبدالکریم لاهیجی جایزه دیده بان حقوق بشر را برای تلاشهایش در انعکاس حقوق بشر در سرتاسر دنیا، دریافت نمود.[۵]
منابع
- ↑ «لاهیجی رییس فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر شد». فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر در ایران.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «عبدالکریم لاهیجی». پژواک حقوق بشر در ایران. دریافتشده در ۶ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ «مصاحبه با دکتر عبدالکریم لاهیجی در یوتیوب». سایت یوتیوب.
- ↑ «عبدالکریم لاهیجی: در مبارزه علیه اعدام مصمم هستیم». دویچهوله.
- ↑ «مصاحبه توانا با دکتر عبدالکریم لاهیجی در وبگاه توانا». سایت توانا.
پیوند به بیرون
- گفتگوبا عبدالکریم لاهیجی درباره کتابش «دموکراسی و حقوق بشر در ایران (سومین دهه جمهوری اسلامی)»، رادیو فرانسه