پرش به محتوا

نویسنده در تاریکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
«نویسنده در تاریکی»
ترانه لرد
از آلبوم ملودراما
استودیو
زمان۳:۳۶
ناشر
ترانه‌نویس(ها)
تهیه‌کننده(ها)
  • لرد
  • آنتونوف
فهرست قطعه‌های ملودراما
۱۲ قطعه
  1. «چراغ سبز»
  2. «هوشیار»
  3. «دینامیت خانگی»
  4. «لوور»
  5. «زیادی بودن»
  6. «کینه/بی‌عشق»
  7. «هوشیار ۲» (ملودراما)
  8. «نویسنده در تاریکی»
  9. «سوپرکات»
  10. «زیادی بودن (بازگشت)»
  11. «مکان‌های خوب»
قطعهٔ اضافه ژاپن
  1. «چراغ سبز» (ریمیکس کرومیو)
قطعهٔ اضافه در اسپاتیفای
  1. «دینامیت خانگی» (ریمیکس)

«نویسنده در تاریکی» (انگلیسی: Writer in the Dark) ترانه‌ای از لرد، خواننده-ترانه‌پرداز نیوزیلندی، برگرفته از دومین آلبوم استودیویی‌اش ملودراما (۲۰۱۷) است. او این قطعه را به‌صورت مشترک به همراه جک آنتونوف نوشت و تهیه کرد. این اثر یک پیانو بالاد با تولید متراکم و اوترو است. اشعار آن ضجه و زاری لرد نسبت به عاشق سابقش است که در آن می‌گوید همیشه او را دوست خواهد داشت اما همچنان لازم است زندگی خود را به جلو حرکت دهد. این ترانه مورد تحسین منتقدان موسیقی قرار گرفت و بسیاری از آنها ترانه‌سرایی آن را تحسین کردند. لرد «نویسنده در تاریکی» و شش ترانه دیگر را به عنوان بخشی از مجموعه ترانه‌های ویوو که در الکتریک لیدی استودیوز تجدید نظر شده‌است، اجرا کرد و در فهرست برنامهٔ تور جهانی ملودراما (۲۰۱۷–۲۰۱۸) قرارش داد.

پیش‌زمینه و توسعه

[ویرایش]
جک آنتونوف ترانه را به صورت مشترک نوشت و تهیه کرد.

در یک مصاحبه پادکست اختصاصی با د اسپیناف لرد اظهار داشت که او «نویسنده در تاریکی» را از دیدگاه «چیزی که پایان یافته، اما هنوز احساس می‌کنم چیزی دارم که می‌خواهم بگویم» نوشت.[۱] خواننده در مورد روند ترانه‌سرایی گفت، «جالب است وقتی زن هستید و این موسیقی اعتراف‌آمیز، دردناک و کاملاً رک و راست را راجع به زندگی خود می‌نویسید. احساس گناه زیادی در ارتباط با آن وجود دارد.»[۱] لرد در یک مصاحبه جداگانه با ان‌ام‌ئی گفت که او برای نوشتن شعر «شرط می‌بنم از این‌که یک نویسنده را در تاریکی بوسیدی پشیمان شدی» بعد از اینکه یک شب در رخت‌خواب بیدار شد با یک غریبه شریک شد، الهام گرفته‌است.[۲]

به گفته لرد، این ترانه روش او برای گفتن «این چیزی است که من همیشه بوده‌ام. این همان چیزی است که من بودم وقتی شما با من آشنا شدید این همان چیزی است که من پس از ترک تو همچنان خواهم بود. این دقیقاً همان اتفاقی بود که قرار بود بیفتد وقتی که نویسنده‌ای را در تاریکی بوسیدی» است.[۱] او همچنین گفت که در روند ترانه‌سرایی احساس شفابخشی و پیچیدگی می‌کرد. زمانی که دربارهٔ نوشتن از دیدگاه سنتی سؤال شد، لرد گفت که احساس می‌کند با پیاده‌سازی کلماتی مانند «سودوافدرین»، نام یک داروی مقلد سمپاتیک، این ترانه را بی نظیر ساخته‌است—که می‌گفت بهتر است در یک ترانه هیپ هاپ کار کند؛ او از گرفتن فرم‌های استاندارد و قرار دادن «بیت‌های تندوتیز روی آن‌ها» لذت می‌برد.[۱] لرد همچنین «نویسنده در تاریکی» و ترانه «زیادی بودن» خود در سال ۲۰۱۷ را با کادانس رپ مقایسه کرد.[۱]

آهنگسازی و تفسیر اشعار

[ویرایش]

«نویسنده در تاریکی» را لرد (تحت نام تولدش الا یلیچ-اوکانر) و جک آنتونوف به صورت مشترک نوشتند و تهیه کردند. ضبط آن در الکتریک لیدی استودیوز در دهکده گرینیچ، شهر نیویورک انجام شد.[۳] ترانه در کلید جی ماژور با با سرعت پیاده‌روی تندا ۷۲ بیت در دقیقه ساخته شده‌است، در حالی که آوازهای لرد محدوده D3 تا D5 را شامل می‌شوند.[۴] این یک اثر پیانو بالاد است که در تولید آن ابزار دقیق متراکمی وجود دارد.[۵] اشعار آن ضبحه و زاری لرد نسبت به عاشق سابقش است که در آن می‌گوید همیشه او را دوست خواهد داشت اما همچنان لازم است زندگی خود را به جلو حرکت دهد.[۶] امیلی رایلی، نویسنده پیست گفت که این ترانه «ترکیبی از مقاومت لرد با ناامیدترین و آشکارترین لحظه‌های او است.»[۷]

این ترانه نظراتی را دربارهٔ آوازهای لرد به همراه داشت که چندین نشریه آن را با کیت بوش، خوانندهٔ انگلستانی مقایسه کردند.[۸] مطابق گفته‌های کالین گرندواتر از پرتی ماچ امیزینگ، آواز لرد در خط «من عاشقت خواهم بود تا وقتی که به پلیس زنگ زنی» به «صدای تیز دردناک انسان» کشیده می‌شود،[۹] در حالی که گرگ کات، سردبیر شیکاگو تریبون گفت خواننده یک «خط طنین‌انداز دربارهٔ علاقه‌مندی بیش از اندازه» را منتقل می‌کند، چرا که «راهی برای خارج شدن از لاشه هواپیما» را پیدا می‌کند.[۱۰] دراوند این ساوند به تغییر آواز لرد از «غرش نیمه‌شده معمولی به یک رهایی چهچهه‌زنان تن صدای بسیار» اشاره کرد،[۱۱] در حالی که رولینگ استون قطعه را با بی-ساید آلبوم سگ‌های شکاری عشق بوش در سال ۱۹۸۵ مقایسه کرد.[۱۲] انترتینمنت ویکلی اظهار داشت که لرد در این ترانه «نماد معشوقه تحقیرشده» را بیان می‌کند،[۱۳] در حالی که نو رپکورد گفت که آواز لرد در «من بچهٔ مادرم هستم، من تورا دوست خواهم داشت تا وقتی که نفسم قطع شود» به غم و اندوه در خط‌ها متوسل می‌شود.[۱۴]

بازخورد

[ویرایش]
A zoomed in photograph of a Caucasian woman with dark red hair wearing a light yellow shirt.
آواز لرد در «نویسنده در تاریکی» با صدای کیت بوش (عکس در سال ۱۹۸۶) مقایسه شد.

«نویسنده در تاریکی» مورد تحسین منتقدان موسیقی قرار گرفت؛ چندین نشریه ترانه‌سرایی آن را با آثار تیلور سوئیفت، خواننده-ترانه‌پرداز آمریکایی مقایسه کردند.[۱۵] گریم توکت، سردبیر Stuff.co.nz، آن را یکی از نکات برجسته آلبوم خواند و گفت «لرد به او سخت‌ترین و ناچیزترین اجرای آوازی تغییریافته خود را در خدمت قوی‌ترین مجموعه شعر آلبوم ارائه می‌دهد».[۱۶] الکسیس پتریدیس از گاردین اظهار داشت «در حالی که این ترانه اولین تلاش یک خواننده زن مدرن برای پیروی از کیت بوش نبود، این ممکن است اولین کسی باشد که باعث شرمندگی شما از جانب آنها نمی‌شود و باعث نمی‌شود از خجالت آب شوید.»[۱۷]

اسپنسر کورنهابر از آتلانتیک با توضیح احساسات یکسان، این ترانه را «کابوس شگفت‌انگیز یک قطعه پیانو» خواند و در پایان با این بیان که لرد می‌گوید «چیزی که قبلاً بارها در ترانه گفته شده‌است، اما او هنوز هم می‌گوید از بیشتر مردم جالب‌تر است» مطلب را نتیجه‌گیری کرد.[۱۸] ویل ریچاردز، نویسندهٔ دی‌آی‌وای این ترانه را «نشان می‌دهد او یکی از باهوش‌ترین ترانه‌نویسان پاپ در این پیرامون است»، در حالی که دن استابز از ان‌ام‌ئی آن را «به‌طور دلپسند تلخ» توصیف کرد.[۱۹] جان پارلیز از نیویورک تایمز متن ترانه را با سوئیفت و زیبایی آن را با لانا دل ری، خوانندهٔ آمریکایی مقایسه کرد و گفت «گاهی اوقات به اندازه کافی پراکنده و شفاف است که صدای لورد را فقط با یک یا دو نت پیانو همراهی کنید».[۲۰]

مجلهٔ انترتینمنت ویکلی «نویسنده در تاریکی» را در رتبهٔ هشتم فهرست خود از ویرانگرترین ترانه‌های دههٔ ۲۰۱۰ میلادی قرار داد. ایو بارلو که برای نشریه‌ها می‌نویسند، آن را «پیروزمندانه» خواند.[۲۱]

اعتبارها و پرسنل

[ویرایش]

اعتبارها از یادداشت‌های کوتاه روی جلد ملودراما گرفته شده‌است.[۳]

ضبط و سازمان‌دهی

[ویرایش]

پرسنل

[ویرایش]
  • لرد – آواز، ترانه‌نویس، تهیه‌کننده
  • جک آنتونوف – تهیه‌کننده، ترانه‌نویس
  • براندون بست – دستیار میکسینگ
  • تام المهیرست – میکسینگ
  • رندی مریل – مسترینگ
  • باری مک‌کری – دستیار مهندسی
  • ست پاریس – دستیار مهندسی
  • گرگ الیاسون – دستیار مهندسی
  • لورا سیسک – مهندسی صدا

جدول‌ها

[ویرایش]
جدول (۲۰۱۷) بالاترین
موقعیت
تک‌آهنگ‌های هنرمند نیوزیلندی (آرام‌ان‌زد)[۲۲] ۷
هیت‌سیکرز نیوزیلندی (آرام‌ان‌زد)[۲۳] ۲

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ Oliver, Henry (19 June 2017). "The Spinoff Exclusive: Lorde explains the backstory behind every song on her new album". The Spinoff. Archived from the original on 23 December 2017. Retrieved 26 December 2017.
  2. Morgan Britton, Luke (16 June 2017). "Lorde says she felt 'empowered' writing new album break-up songs". NME. Retrieved 3 September 2020.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Melodrama (CD). Lorde. United States: Lava/Republic Records. 2017. B0026615-02.{{cite AV media notes}}: نگهداری CS1: سایر موارد در یادکرد رسانه‌های AV (یادداشت‌ها) (link)
  4. "Lorde "Writer in the Dark" Sheet Music in G Major (transposable)". musicnotes.com. Retrieved 1 July 2018.
  5. Dorsett, Andrew (20 ژوئن 2017). "Lorde: Melodrama". PopMatters. Archived from the original on 5 January 2018. Retrieved 4 January 2018.
  6. Thompson, Erik (22 June 2017). "An invite to Lorde's anguished party of the damned". The Line of Best Fit. Archived from the original on 24 September 2019. Retrieved 2 July 2018.
  7. Reily, Emily (26 June 2017). "Lorde: Melodrama Review". Paste. Retrieved 2 July 2018.
  8. O'Connor, Roisin (15 June 2017). "Lorde, Melodrama, album review: Unconventional pop that still bangs". The Independent. Archived from the original on 16 June 2017. Retrieved 15 June 2017.
    Anderson, Stacey (16 June 2017). "Lorde: Melodrama". Pitchfork. Archived from the original on 16 June 2017. Retrieved 16 June 2017.
  9. Groundwater, Colin (19 June 2017). "Review: Lorde, Melodrama". Pretty Much Amazing. Archived from the original on 5 January 2018. Retrieved 2 July 2018.
  10. Kot, Greg (16 June 2017). "Review: Lorde and the 'Melodrama' of innocence lost". The Chicago Tribune. Archived from the original on 17 March 2018. Retrieved 17 March 2018.
  11. "Album Review: Lorde – Melodrama". Drowned in Sound. 17 June 2017. Archived from the original on 12 September 2017. Retrieved 23 July 2017.
  12. Rolling Stone Staff (23 December 2019). "The Biggest Influences on Pop in the 2010s". Rolling Stone. Retrieved 3 September 2020.
  13. Feeney, Nolan (16 June 2017). "Lorde Makes Partying Sound Holy on 'Melodrama': EW Review". Entertainment Weekly. Archived from the original on 16 June 2017. Retrieved 16 June 2017.
  14. Marvilli, Joe (21 June 2017). "Lorde: Melodrama – Music Review". No Ripcord. Retrieved 2 July 2018.
  15. Jenkins, Craig (18 June 2017). "Lorde's Self-Deprecating Melodrama Is a Stunning Achievement". Vulture. Retrieved 27 August 2018.
    Willman, Chris (15 June 2017). "Album Review: Lorde Acts Her Age on 'Melodrama'". Variety. Retrieved 27 August 2018.
  16. Tuckett, Graeme (16 June 2017). "Review: Lorde's Melodrama: First listen, first reactions". Stuff.co.nz. Retrieved 2 July 2018.
  17. Petridis, Alexis (16 June 2017). "Lorde: Melodrama review – a cocky challenge to her pop rivals". The Guardian. Archived from the original on 16 June 2017. Retrieved 17 June 2017.
  18. Kornhaber, Spencer (16 June 2017). "Lorde Is Older but Somehow Less Jaded". The Atlantic. Retrieved 2 July 2018.
  19. Richards, Will. "Lorde – Melodrama". DIY. Retrieved 2 July 2018.
    Stubbs, Dan (16 June 2017). "Lorde – 'Melodrama' Album Review". NME. Archived from the original on 16 June 2017. Retrieved 16 June 2017.
  20. Pareles, Jon (16 June 2017). "Lorde Learns She Can't Party Away Her Melancholy on 'Melodrama'". The New York Times. Retrieved 2 July 2018.
  21. Entertainment Weekly Staff (4 December 2019). "The most emotionally devastating songs of the 2010s". Entertainment Weekly. Retrieved 3 September 2020.
  22. "Top 20 New Zealand Singles Chart". Recorded Music NZ. 26 June 2017. Retrieved 2 September 2020.
  23. "NZ Heatseeker Singles Chart". Recorded Music NZ. 26 June 2017. Retrieved 2 September 2020.

پیوند به بیرون

[ویرایش]