زهره سگال
زهره ممتاز سگال | |
|---|---|
.jpg) سگال در آوریل ۲۰۱۰ | |
| نام هنگام تولد | صاحب زاده زهره ممتازاله خان بیگم |
| زادهٔ | ۲۷ آوریل ۱۹۱۲ |
| درگذشت | ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۴ (۱۰۲ سال) |
| پیشه(ها) | بازیگر، رقصنده، طنز نویس |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۳۵–۲۰۰۷ |
| همسر | کامشوار نگ سگال |
| خویشاوندان | ببینید خانواده ممتازاله خان |
زهره ممتاز سگال (۲۷ آوریل ۱۹۱۲–۱۰ ژوئیه ۲۰۱۴) بازیگر، رقاص و طنز نویس هندی بود.[۱] سگال فعالیت خود را به عنوان رقصنده در گروه اودی شانکار آغاز کرد و در کشورهایی مانند ایالات متحده و ژاپن حضور داشت. وی در ادامه فعالیت هایتش در بسیاری از فیلم‌های بالیودی به عنوان نقش‌های مسن ایفای نقش کرده است.
فیلم‌های معروف او در بخشی از فیلم‌ها شامل مثل بکام کات‌دار بزن، از اعماق دل…، قند کمتر، عشق من، و سریال‌های تلویزیونی جواهر در تاج (۱۹۸۴)، شب‌های تندوری (۱۹۸۵–۸۷) و اما و خانواده (۱۹۹۶) می‌شود.[۲] او در سن ۹۰ سالگی شخصیت اصلی فیلم بریم عشق‌بازی کنیم را در سال ۲۰۰۲ بازی کرد.
در سال ۱۹۹۸ جایزه پادما شری،[۳] کالیداس ساممان در ۲۰۰۱، و در سال ۲۰۰۴ سانگت ناتاک آکادمی به او اهدا شد. آکادمی ملی موسیقی، رقص و درام هند بالاترین جایزه خود را برای دستاوردهایش در زندگی به وی اهدا کرد. وی در سال ۲۰۱۰ پادما ویبوشان، دومین افتخار غیرنظامی هند را دریافت کرد.[۴] وی در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۴ به دلیل ایست قلبی در یک بیمارستان در دهلی نو درگذشت.[۵]
سنین جوانی و تحصیل
[ویرایش].jpg)
او به عنوان صاحب زاد زهره ممتازاله خان بیگم در ۲۷ آوریل ۱۹۱۲ در یک خانواده سنتی مسلمان در رامپور، اوتار پرادش، هند، متولد شد.
او سومین فرزند از هفت فرزند - زکااله، هاجر، ایکرام الله، اوزرا (اوزرا بات)، آنا و صابیرا - خانواده بود که در چاکراتا، اکنون در اوتاراکند (در نزدیکی دهرادون) بزرگ شد. وی در سن یک سالگی دچار گلوکوم شد و بینایی چشم چپ خود از دست داد.[۶] وی به بیمارستانی در بیرمنگام که با هزینه ۳۰۰ پوند تحت معالجه قرار گرفته بود، ارجاع شد.
هنگام جوانی مادرش را از دست داد. مطابق خواست مادرشان، او و خواهرش به کالج ملکه مری در لاهور اعزام شدند. اعمال حجاب سخت و پورداه (پرده:نوعی پوشش) و روابط جدا با مردان باعث ازدواج ناموفق خواهرش شد.[۷] در نتیجه دیدن ازدواج ناموفق خواهرش، زهره تصمیم گرفت به جای ازدواج، شغل خود را دنبال کند.[۸][۹]
پس از فارغ‌التحصیلی، عموی مادری اش، صاحب زاده سعیدوظفر خان، که در ادینبورگ مستقر بود،[۱۰] آنها از لاهور با اتومبیل شروع به حرکت کردند و در مسیر، قبل از رسیدن به دمشق سوریه، جایی که او با پسر عموی خود ملاقات کرد، از ایران و فلسطین عبور کردند. سپس به مصر سفر کردند و در اسکندریه با قایق به اروپا رفتند.[۱۱]
در اروپا، عمه او دیکتا او را به مدرسه باله مری ویگمن واقع در درسدن، آلمان برد. با وجود زندگی در پوردا و نداشتن تجربه رقصیدن، وی پذیرش شد و اولین هندی بود که در این مؤسسه تحصیل کرد.[۱۲] او سه سال دیگر در درسدن ماند در حالی که در خانه کنتس لیبنشتاین زندگی می‌کرد، به تحصیل رقص مدرن پرداخت.
مرگ
[ویرایش]در ۹ ژوئیه ۲۰۱۴ پس از تشخیص بیماری سینه‌پهلو، در بیمارستان مکس در بخش جنوبی دهلی بستری شد.[۵] وی در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۴، در سن ۱۰۲ سالگی، پس از تحمل ایست قلبی درگذشت و در ۱۱ ژوئیه در محل سکونتش جاده لودی، دهلی سوزانده شد.[۱۳][۱۴]
فیلم‌شناسی
[ویرایش]بازیگر
[ویرایش]| سال | عنوان |
|---|---|
| ۱۹۴۳ | Rahgeer |
| ۱۹۴۶ | بچه‌های زمین |
| ۱۹۴۶ | شهر بی‌قانون |
| ۱۹۵۰ | افسر |
| ۱۹۵۶ | Heer |
| ۱۹۶۴ | داستان‌های هندی رودیارد کیپلینگ |
| ۱۹۶۴–۱۹۶۵ | دکتر هو (سریال تلویزیونی) |
| ۱۹۶۷ | The Long Duel |
| ۱۹۶۷ | Theatre 625 (سریال تلویزیونی) |
| ۱۹۶۸ | انتقام او |
| ۱۹۶۸ | The Expert (سریال تلویزیونی) |
| ۱۹۶۹ | گورو (فیلم ۱۹۶۹) |
| ۱۹۷۳ | The Regiment (سریال تلویزیونی) |
| ۱۹۷۳ | Tales That Witness Madness |
| ۱۹۷۴ | It Ain't Half Hot Mum (سریال تلویزیونی) |
| ۱۹۷۸ | حواست به حرفات باشه (سریال تلویزیونی) |
| ۱۹۸۳ | The Courtesans of Bombay |
| ۱۹۸۴ | The Jewel in the Crown (سریال تلویزیونی) |
| ۱۹۸۵ | Tandoori Nights (سریال تلویزیونی) |
| ۱۹۸۵ | حرمسرا |
| ۱۹۸۶ | کاراواجو (فیلم ۱۹۸۶) |
| ۱۹۸۷ | Partition |
| ۱۹۸۷ | Never Say Die |
| ۱۹۸۹ | Manika, une vie plus tard |
| ۱۹۸۹ | The Bill |
| ۱۹۹۰ | Mulla Nasiruddin (سریال تلویزیونی) |
| ۱۹۹۱ | Masala |
| ۱۹۹۲–۱۹۹۴ | Firm Friends (سریال تلویزیونی) |
| ۱۹۹۳ | Bhaji on the Beach |
| ۱۹۹۴ | Little Napoleons (سریال تلویزیونی) |
| ۱۹۹۵ | Amma and Family (سریال تلویزیونی) |
| ۱۹۹۵ | Ek Tha Rusty |
| ۱۹۹۷ | آرزو |
| ۱۹۹۸ | Not a Nice Man to Know |
| ۱۹۹۸ | از اعماق دل… |
| ۱۹۹۹ | Khwaish |
| ۱۹۹۹ | من قلبم را برای محبوبم می‌فرستم |
| ۱۹۹۹ | دل‌باخته (فیلم ۱۹۹۹) |
| ۲۰۰۰ | جادوی تو (فیلم) |
| ۲۰۰۱ | Landmark |
| ۲۰۰۱ | Zindagi Kitni Khoobsoorat Hai |
| ۲۰۰۱ | The Mystic Masseur |
| ۲۰۰۲ | مثل بکام کات‌دار بزن |
| ۲۰۰۲ | Anita and Me |
| ۲۰۰۲ | بریم عشق‌بازی کنیم (فیلم) |
| ۲۰۰۳ | سایه (فیلم هندی ۲۰۰۳) |
| ۲۰۰۴ | Kaun Hai Jo Sapno Mein Aaya? |
| ۲۰۰۴ | ویر-زارا |
| ۲۰۰۵ | Chicken Tikka Masala |
| ۲۰۰۵ | Mistress of Spices |
| ۲۰۰۷ | قند کمتر |
| ۲۰۰۷. | عشق من (فیلم) |
جوایز
[ویرایش]- ۱۹۶۳ جایزه سانگ ناتاک آکادمی[۱۵]
- ۱۹۹۸: پادما شری[۱۶]
- ۲۰۰۱: کلیداس سامان
- ۲۰۰۲: پادما بوشان
- ۲۰۰۴: بورسیه جایزه سانگ ناتاک آکادمی[۱۷]
منابع
[ویرایش]- ↑ «BFI Screenonline: Segal, Zohra (1912-) Biography». www.screenonline.org.uk. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۵-۰۱.
- ↑ Zohra Sehgal دانشنامه برخط بریتانیکا.
- ↑ "Padma Awards" (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2015. Archived from the original (PDF) on 15 November 2014. Retrieved July 21, 2015.
- ↑ "This Year's Padma Awards announced" (Press release). Ministry of Home Affairs. 25 January 2010. Retrieved 25 January 2010.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ "Actress Zohra Sehgal dies at 102 due to Cardiac Arrest". IANS. news.biharprabha.com. Retrieved 10 July 2014.
- ↑ "Bollywood's 'Laadli of the century' Zohra Sehgal dies at 102". Hindustan Times (به انگلیسی). 2014-07-10. Retrieved 2018-11-10.
- ↑ Zohra Sehgal: The drama of life The Times of India, 24 August 2003.
- ↑ Zohra Sehgal: ninety years young Daily Times, 8 January 2003.
- ↑ "Ninety and spunky" بایگانی‌شده در ۵ دسامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine, The Hindu, 19 December 2002.
- ↑ He was the first Indian principal of Lucknow Medical College.[نیازمند منبع]
- ↑ "Grandma of GLEE". The Hindu. Chennai, India. 4 December 2003. Archived from the original on 23 December 2003. Retrieved 12 April 2011.
- ↑ Kiran Sehgal India's dances: their history, technique, and repertoire, by Reginald Massey. Abhinav Publications, 2004; شابک ۸۱−۷۰۱۷−۴۳۴−۱ p. 22.
- ↑ Notice of death of Sehgal, ndtv.com; accessed 13 July 2014.
- ↑ "Zohra Sehgal Dies at 102" India Today, 10 July 2014.
- ↑ Official list of awardees – Drama – Acting بایگانی‌شده در ۶ نوامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine the Sangeet Natak Akademi Official website.
- ↑ Padma Awards- theatre personality Zohra Sehgal and... Rediff.com, 27 January 1998.
- ↑ "Padma Awards Directory (1954–2013)" (PDF). Ministry of Home Affairs. Archived from the original (PDF) on 15 November 2014.
بیشتر خواندن
[ویرایش]- Stages: The Art and Adventures of Zohra Segal , by Zohra Segal, Joan Landy Erdman. منتشر شده توسط کالی برای زنان، ۱۹۹۷. شابک ۸۱−۸۵۱۰۷−۵۹−۹ شابک 81-85107-59-9. (زندگینامه)
- Obituary of Zohra Segal - جواهری در تاج هنرهای نمایشی هند.
- تئاتر و فعالیت در دهه 1940. مقاله توسط زهرا سهگل عبور از مرزها، توسط Geeti Sen. Orient Blackswan، 1998. pp. ۳۱–۳۹ شابک ۸۱−۲۵۰−۱۳۴۱−۵ شابک 81-250-1341-5.
- ششی کاپور نمایش‌های Prithviwallahs، به نویسندگی Shashi Kapoor , Deepa Gahlot، تئاتر Prithvi (بمبئی، هند) را ارائه می‌دهد. کتابهای رولی، ۲۰۰۴. شابک ۸۱−۷۴۳۶−۳۴۸−۳ شابک 81-7436-348-3.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
- زهره سگال در IMDb
- Obituary of Zohra Sehgal —A jewel in the crown of Indian Performing Art.
- Zohra Segal Filmography بایگانی‌شده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine در نیویورک تایمز
- Zohra Sehgal uncut: Of love, acting & Bloody Mary بایگانی‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine CNN IBN
.svg){kind=small}
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
- افراد صدساله اهل هند
- اهالی رامپور (اوتار پرادش)
- بازیگران تئاتر زن اهل هند
- بازیگران زن اهل اوتار پرادش
- بازیگران زن تلویزیونی اهل هند
- بازیگران زن سده ۲۰ (میلادی) اهل هند
- بازیگران زن سده ۲۱ (میلادی) اهل هند
- بازیگران زن سینمای هندی
- بازیگران زن فیلم اهل هند
- تبدیل از اسلام به ندانمگرایی یا خداناباوری
- درگذشتگان ۲۰۱۴ (میلادی)
- دریافت‌کنندگان جایزه پادما شری در هنر
- رقصندگان اهل دهلی
- رقصندگان زن اهل هند
- رقصندگان سده ۲۰ (میلادی) اهل هند
- رقصپردازان اهل هند
- رقصپردازان زن اهل هند
- زادگان ۱۹۱۲ (میلادی)
- زنان صدساله
- ندانمگرایان اهل هند
- هنرمندان زن اهل اوتار پرادش
- هنرمندان زن سده ۲۰ (میلادی) اهل هند