بدیع نیشابوری
ظاهر
میرزا آقا بزرگ نیشابوری مشهور به بدیع (۱۸۵۲ – ۱۸۶۹) همچنین ملقب به فخر الشّهداء از سوی بهاالله، از پیروان مشهور باب و سپس از نخستین پیروان بهاءالله شد.
بدیع پیام بهاءالله را به ناصرالدینشاه قاجار رساند و در ۱۷ سالگی به فرمان شاه، شکنجه و اعدام شد. وی فرزند عبدالمجید نیشابوری بود.[۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Badí‘». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در مه ۲۰۱۱.