پرش به محتوا

آزمون دیکس–هالپیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آزمون دیکس-هالپیک
تشخیص پزشکی
ICD-9-CM95.46

آزمون دیکس-هالپیک (Dix-Hallpike test) یا آزمون هالپایک[۱] آزمایشی است که در کنار معاینه فیزیکی و شرح حال بالینی جهت تشخیص بیماری سرگیجه وضعیتی خوش خیم استفاده میشود.[۲]

این آزمون در مقاله‌ای که توسط مارگارت دیکس و چارلز اسکینر هالپایک در ژوئن ۱۹۵۲ منتشر شد، به طب بالینی معرفی گردید.[۱][۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۳ دسامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۳.
  2. «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۳.
  3. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1987487/