TAS1R2

TAS1R2
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگر	TAS1R2, GPR71, T1R2, TR2, taste 1 receptor member 2
شناسه‌های بیرونی	OMIM: 606226 MGI: 1933546 HomoloGene: 75323 GeneCards: TAS1R2
موقعیت ژن (موش)
کروموزوم	کروموزوم ۴ (موش)
پایان	139,397,591 bp
الگوی گسترش RNA
	More reference expression data
هستی‌شناسی ژن
عملکرد ملکولی	• G protein-coupled receptor activity; • signal transducer activity; • taste receptor activity; • protein heterodimerization activity; • sweet taste receptor activity; • signaling receptor activity;
ترکیبات سلولی	• integral component of membrane; • receptor complex; • پوسته یاخته; • sweet taste receptor complex; • membrane; • integral component of plasma membrane;
فرایند زیستی	• positive regulation of cytokinesis; • sensory perception of taste; • sensory perception of sweet taste; • detection of chemical stimulus involved in sensory perception of sweet taste; • GO:0072468 ورارسانی پیام; • response to stimulus; • G protein-coupled receptor signaling pathway;
	منابع: آمیگو / کوئیک‌گو
هم‌ساخت‌شناسی
	80834
	83770
	ENSG00000179002
	ENSMUSG00000028738
	Q8TE23
	Q925I4
	NM_152232
	NM_031873
	NP_689418
	NP_114079
	ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش انسان	مشاهده/ویرایش موش

گیرندهٔ چشایی نوع ۱، عضو ۲ (انگلیسی: Taste receptor type 1 member 2) یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «TAS1R2» کدگذاری می‌شود.^[۴]

این پروتئین در واقع یک گیرنده جفت‌شونده با پروتئین جی است که ۷ دومین تراغشایی دارد. این گیرنده به‌تنهایی فعال نیست و جزئی از کمپلکس «TAS1R2+3» است^[۵] و پژوهش‌ها نشان داده‌است که در تشخیص گسترهٔ وسیعی از مزه‌های شیرین نقش دارد.

این گیرنده به قندهای طبیعی از جمله فروکتوز و ساکارز و شیرین‌کننده‌های مصنوعی همچون ساخارین، اسسولفام پتاسیم، دولسین و اسید گوادینواَستیک حساس است.

جایگاه این گیرندهٔ چشایی در کناره‌ها و پشت زبان و سقف دهان است^[۵] و سیگنال‌های عصبی را از طریق طناب صماخی و عصب زبانی حلقی به مغز ارسال می‌کنند.^[۶]^[۷]

جستارهای وابسته[ویرایش]

TAS1R3

منابع[ویرایش]

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000028738 - Ensembl, May 2017
↑ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
↑ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
↑ "Entrez Gene: TAS1R2 taste receptor, type 1, member 2".
↑ ^۵٫۰ ^۵٫۱ Nelson G, Hoon MA, Chandrashekar J, Zhang Y, Ryba NJ, Zuker CS (2001). "Mammalian sweet taste receptors". Cell. 106 (3): 381–390. doi:10.1016/S0092-8674(01)00451-2. PMID 11509186.
↑ Beamis JF, Shapshay SM, Setzer S, Dumon JF (1989). "Teaching models for Nd:YAG laser bronchoscopy". Chest. 95 (6): 1316–1318. doi:10.1378/chest.95.6.1316. PMID 2721271.
↑ Danilova V, Hellekant G (2003). "Comparison of the responses of the chorda tympani and glossopharyngeal nerves to taste stimuli in C57BL/6J mice". BMC Neuroscience. 4: 5–6. doi:10.1186/1471-2202-4-5. PMC 153500. PMID 12617752.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «TAS1R2». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸.

بیشتر بخوانید[ویرایش]

Chandrashekar J, Hoon MA, Ryba NJ, Zuker CS (2007). "The receptors and cells for mammalian taste". Nature. 444 (7117): 288–94. doi:10.1038/nature05401. PMID 17108952.
Hoon MA, Adler E, Lindemeier J, Battey JF, Ryba NJ, Zuker CS (1999). "Putative mammalian taste receptors: a class of taste-specific GPCRs with distinct topographic selectivity". Cell. 96 (4): 541–51. doi:10.1016/S0092-8674(00)80658-3. PMID 10052456.
Li X, Staszewski L, Xu H, Durick K, Zoller M, Adler E (2002). "Human receptors for sweet and umami taste". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (7): 4692–6. doi:10.1073/pnas.072090199. PMC 123709. PMID 11917125.
Spadaccini R, Trabucco F, Saviano G, Picone D, Crescenzi O, Tancredi T, Temussi PA (2003). "The mechanism of interaction of sweet proteins with the T1R2-T1R3 receptor: evidence from the solution structure of G16A-MNEI". J. Mol. Biol. 328 (3): 683–92. doi:10.1016/S0022-2836(03)00346-2. PMID 12706725.
Liao J, Schultz PG (2003). "Three sweet receptor genes are clustered in human chromosome 1". Mamm. Genome. 14 (5): 291–301. doi:10.1007/s00335-002-2233-0. PMID 12856281.
Zhao GQ, Zhang Y, Hoon MA, Chandrashekar J, Erlenbach I, Ryba NJ, Zuker CS (2004). "The receptors for mammalian sweet and umami taste". Cell. 115 (3): 255–66. doi:10.1016/S0092-8674(03)00844-4. PMID 14636554.
Galindo-Cuspinera V, Winnig M, Bufe B, Meyerhof W, Breslin PA (2006). "A TAS1R receptor-based explanation of sweet 'water-taste'". Nature. 441 (7091): 354–7. doi:10.1038/nature04765. PMID 16633339.
Behrens M, Bartelt J, Reichling C, Winnig M, Kuhn C, Meyerhof W (2006). "Members of RTP and REEP gene families influence functional bitter taste receptor expression". J. Biol. Chem. 281 (29): 20650–9. doi:10.1074/jbc.M513637200. PMID 16720576.

[refGRCm38Ensembl-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000028738 - Ensembl, May 2017

[2] "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.

[3] "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.

[entrez-4] "Entrez Gene: TAS1R2 taste receptor, type 1, member 2".

[Nelson2001-5] ۵٫۰ ^۵٫۱ Nelson G, Hoon MA, Chandrashekar J, Zhang Y, Ryba NJ, Zuker CS (2001). "Mammalian sweet taste receptors". Cell. 106 (3): 381–390. doi:10.1016/S0092-8674(01)00451-2. PMID 11509186.

[Bachmanov-6] Beamis JF, Shapshay SM, Setzer S, Dumon JF (1989). "Teaching models for Nd:YAG laser bronchoscopy". Chest. 95 (6): 1316–1318. doi:10.1378/chest.95.6.1316. PMID 2721271.

[Danilova-7] Danilova V, Hellekant G (2003). "Comparison of the responses of the chorda tympani and glossopharyngeal nerves to taste stimuli in C57BL/6J mice". BMC Neuroscience. 4: 5–6. doi:10.1186/1471-2202-4-5. PMC 153500. PMID 12617752.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]