پروسکونسیس
پروسکونِسیس (به یونانی: προσκύνησις) نامی‌است که یونانیان به رسم باستانی فرودستان ایرانی در تعظیم و به خاک افتادن در مقابل فرادستان دادند.
بنا به تاریخ هرودوت، شخص هم‌رده از لبان بوس می‌کرد، شخص اندکی فرودست از گونه‌ها، و شخص خیلی فرودست مجبور بود در مقابل فرادستش تعظیم کند. به نظر یونانیان، انجام عمل پروسکونیسس در مقابل فناپذیران رفتاری بربری و مضحک بود. آنان فقط در پیشگاه خدایان چنین رفتاری را روا می‌دانستند.
این باور ممکن است یونانیان را به این فکر انداخته باشد که ایرانیان، شاهنشاهشان را چون خدا می‌پرستند. شاهنشاه تنها کسی بود که همگان در پیشگاه او عمل پروسکونسیس را انجام می‌دادند. این باور غلط و دیگر سوء تعبیرها به تعارض فرهنگی انجامید. اسکندر کبیر پس از فتح ایران، خواست که این عمل در قبال او انجام شود ولی این رفتار در میان ملازمان او مقبولیت نیافت و اسکندر مآلاً از اصرار بر انجام این عمل دست کشید.
ریشه‌شناسی
Προσκύνησις از کلمات πρός به معنی «به سوی» و κυνέω به معنی «می‌بوسم» تشکیل شده‌است و معنای تحت‌الفظی «بوسیدن به سمت» می‌دهد. عمل پروسکونسیس در واقع نشان‌دهندهٔ تمکین از یا ستایش فرمانروای کشور، خدا، یا خدایان است.
جستارهای وابسته
منابع
- Wikipedia contributors, "Proskynesis," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Proskynesis&oldid=568384736 (accessed September 25, 2013).