همیولا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Rezabot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۲۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

هِمیولا (به انگلیسی: hemiola، به فرانسوی: hémiole[۱]) نوعی سنکپ است که در ریتم ترکیبی اتفاق می‌افتد. هنگامی که با استفاده از سنکپ و تغییر دادن تأکیدات ریتم ترکیبی تبدیل به ریتم ساده می‌شود، هِمیولا اتفاق افتاده‌است؛ مثلاً وقتی در ریتم ۶/۸، سه تا نُتِ سیاه داشته باشیم؛ در واقع، هنگامی که در ریتم ترکیبی به جای تقسیمات سه‌تایی در لحظه‌ای از موسیقی تقسیمات دوتایی اتفاق بیفتد. هِمیولا در موسیقی ایرانی بسیار اتفاق می‌افتد.[۲][۳]

واژه‌شناسی

واژهٔ «هِمیولا» از صفت یونانیِ ἡμιόλιος (تلفظ: hemiolios) به‌معنای «دارای یک و نیم بخش یا جزء» (نسبتِ سه به دو) آمده‌است.

منابع

  1. تلفظ فرانسوی: اِمیول
  2. حسین مهرانی، کتاب سرایش، جلد اول
  3. پرویز منصوری، تئوری بنیادی موسیقی