مریم حسینیان
موضوع این مقاله ممکن است شرایط یادشده در رهنمود عمومی سرشناسی ویکیپدیا را برآورده نسازد. |
برای تأییدپذیری کامل این بخش به منابع بیشتری نیاز است. (مارس 2020) |
مریم حسینیان | |
---|---|
زادهٔ | ۱ فروردین ۱۳۵۴ مشهد |
ملیت | ایرانی |
کارهای برجسته | از فعالان «انجمن ادبیات داستانی خراسان» عضو هیئتمدیرهٔ انجمن و مسئول برگزاری کارگاههای داستان |
همسر(ها) | مهدی یزدانی خرم |
فرزندان | امیرحسین |
مریم حسینیان (زادهٔ ۱۳۵۴ در مشهد) نویسندهٔ ایرانی و از فعالان «انجمن ادبیات داستانی خراسان» است.[۱]
زندگینامه
مریم حسینیان در اول فروردین ۱۳۵۴ در مشهد بهدنیا آمد. مهندسی خاکشناسی خود را از دانشگاه فردوسی مشهد گرفت و کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه پیام نور مشهد دریافت کرد.
مریم حسینیان از فعالان انجمن ادبیات داستانی خراسان است:[۲] او از ۱۳۸۰ عضو هیئت مدیرهٔ ای انجمن و مسئول برگزاری کارگاههای داستان بوده است.
حسینیان سالهابا مطبوعات مشهد و کشوری همکاری داشتهاست؛ و هماکنون کارشناس کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است.
آثار
- مجموعه داستان
- ۱۳۷۹ - حتی امروز هم دیر است
- ۱۳۸۳ - ماریا انگشت[۳]
- ۱۳۸۹ - بهار برایم کاموا بیاور(نامزد جایزه ادبی هوشنگ گلشیری در بخش رمان) و نامزد اولین دوره جایزه ادبی چهل.
۱۳۹۵ ما اینجا داریم میمیریم - نشر چشمه
- گروهی
- مجموعه داستان «بوی تن آهو»
- مجموعه «کارگاه داستاننویسی ۲»
پانویس
- ↑ BBC
- ↑ میرعابدینی ۱۰۴
- ↑ جهاد دانشگاهی[پیوند مرده]
منابع
- میرعابدینی، حسن (۱۳۸۶)، فرهنگ داستاننویسان ایرانی از آغاز تا امروز، به کوشش ویراستار: کاظم فرهادی.، تهران: نشر چشمه، ص. ۲۴۹، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۶۲-۳۶۲-۳
پیوند به بیرون
- «این یادگاری من است...» وبنوشت مریم حسینیان