نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Fatranslator(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.
شنیدن یا شنوایی یکی از احساسات پنج‌گانه است. این توانایی برای درک صدا توسط ارگانی مانند گوش از طریق تشخیص ارتعاشات صورت می‌گیرد. عدم توانایی در شنیدن را ناشنوایی می‌گویند.
در انسان و سایر مهره‌داران، شنیدن توسط سیستم شنوایی انجام می‌شود. ارتعاشات توسط گوش تشخیص داده می‌شود و با رشته‌های عصبی به مغز منتقل می‌شود. مانند حس لامسه حس شنوایی نیز نیازمند حرکت ملکول‌ها در بیرون از ارگانیسم می‌باشد.[۱]
تعریف آستانهٔ شنوائی: حداقل شدّت صوت قابل شنیدن برای یک فرکانس را شدّت صوت آستانهٔ شنوائی گویند.
تعریف تراز نسبی احساس صوت:
نسبت شدّت یک صوت به شدّت صوت آستانهٔ شنوائی را تراز یا شدّت نسبی احساس آن صوت گویند.
نکته:برای سهولت در محاسبات، مقدار لگاریتمی آن را در نظر می‌گیرند.
