زاگرس مرتفع

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Shahr e kian (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

زاگرس مرتفع (و نیز: پهنهٔ راندگی زاگرس مرتفع یا زون زاگرس مرتفع) یکی از زون‌های زمین‌شناسی کشور ایران در محدوده رشته کوه زاگرس است. زاگرس مرتفع بخش شمال شرقی رشته کوه‌های زاگرس و در واقع اولین ردیف از کوه‌های زاگرس را تشکیل می‌دهند و به صورت دیواره‌ای بلند اما با پهنای نسبتا کم (حداکثر ۸۰ کیلومتر) از شمال غربی به جنوب شرقی کشیده شده‌اند. میزان ارتفاع و بارش برف و باران در این بخش از زاگرس زیاد می‌باشد. مرتفع‌ترین قلل زاگرس شامل دنا، زردکوه، اشترانکوه و گرین در زاگرس مرتفع قرار دارند.[۱][۲] زاگرس چین خورده در جنوب زاگرس مرتفع قرار دارد.

ده قله مرتفع زاگرس عبارتند از[۳]:

رتبه نام کوه شهرستان استان ارتفاع (متر) ناحیه
۱ دنا دنا کهگیلویه و بویراحمد ۴۴۵۹ زاگرس جنوبی
۲ زردکوه کوهرنگ چهارمحال و بختیاری ۴۲۲۱ زاگرس مرکزی
۳ اشترانکوه دورود تا الیگودرز لرستان ۴۱۵۰ زاگرس مرکزی
۴ کوه گره اقلید فارس ۳۹۹۰ زاگرس جنوبی
۵ کوه بل اقلید فارس ۳۹۴۳ زاگرس جنوبی
۶ کوه دارابشاه فریدن اصفهان ۳۹۰۰ زاگرس مرکزی
۷ کوه هزار دره لردگان چهارمحال و بختیاری ۳۸۸۰ زاگرس مرکزی
۸ کوه منار مسجد سلیمان خوزستان ۳۷۵۰ زاگرس مرکزی
۹ کوه راگ لردگان چهارمحال و بختیاری ۳۶۶۱ زاگرس مرکزی
۱۰ کوه گرین بروجرد لرستان 3650 زاگرس شمالی

منابع

  1. «جایگاه و ویژگی‌های زمین شناسی استان لرستان». پایگاه ملی داده های علوم زمین کشور. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۳۹۱/۳/۷. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  2. مردانی، محسن و رضایی، علیرضا. «لرزه خیزی، لرزه زمینساخت زاگرس». پایگاه ملی داده های علوم زمین کشور. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۳۹۱/۳/۷. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  3. «Zagros Mountains». Peakbagger.