دنباله‌دار هیل-باپ
 دنباله‌دار هیل-باپ, کمی بعد از گذشت perihelion در آوریل 1997 | |
| کشف | |
|---|---|
| کاشف | آلن هیل توماس باپ |
| تاریخ کشف | 23 ژوئیه 1995 |
| نام‌گذاری اجرام آسمانی | The Great Comet of 1997, C/1995 O1 |
| مشخصات مداری A | |
| مبدأ | 2450460.5 |
| اوج و حضیض | 370.8 AU[۱] |
| اوج و حضیض | 0.914 AU[۱] |
| Semi-major axis | 186 AU |
| خروج از مرکز مداری | 0.995086 |
| تناوب مداری | 2520[۲]–2533[۱] yr (Barycentric 2391 yr)[۳] |
| انحراف مداری | 89.4° |
| هسته | 40–80 km[۱] |
| سپیدایی هسته | 0.01–0.07 |
| Last perihelion | 1 آوریل 1997[۱] |
| Next perihelion | 4385 ± 2.0 AD[۴] |
دنباله‌دار هیل-باپ (نام علمی: Comet Hale–Bopp)؛ شاید بتوان گفت این دنباله‌دار را بیش از هر دنباله‌دار دیگری در قرن بیستم رصد کردند و برای دهه‌ها، یکی از روشن‌ترین دنباله‌دارهای دیده‌شده بود. این دنباله‌دار به‌طور مستقل توسط دو ستاره‌شناس به نام‌های آلن هیل (در نیو مکزیکو) و توماس باپ (در آریزونا) در ۲۳ ژوئیهٔ ۱۹۹۵ کشف شد. این جرم آسمانی به مدت ۱۸ ماه حتی با چشم غیرمسلح نیز قابل رؤیت بود.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ "JPL Small-Body Database Browser: C/1995 O1 (Hale–Bopp)" (2007-10-22 last obs). Retrieved 2008-12-05.
- ↑ Syuichi Nakano (2008-02-12). "OAA computing section circular NK 1553". OAA Computing and Minor Planet Sections. Retrieved 2009-12-17.
- ↑ Horizons output. "Barycentric Osculating Orbital Elements for Comet C/1995 O1 (Hale-Bopp)". Retrieved 2011-01-31. (Solution using the Solar System Barycenter and barycentric coordinates. Select Ephemeris Type:Elements and Center:@0)
- ↑ "Solex 10 estimate for Next Perihelion of C/1995 O1 (Hale-Bopp)". Archived from the original on August 10, 2012. Retrieved 2009-12-18.
