سی/۲۰۱۲ اس۱
_by_TRAPPIST_on_2013-11-15.jpg) Comet ISON as captured by TRAPPIST on 15 November 2013 | |
| کشف | |
|---|---|
| کاشف | V. Nevsky A. Novichonok (at ISON-Kislovodsk D00)[۱] |
| تاریخ کشف | 21 September 2012 |
| مشخصات مداری A | |
| مبدأ | 14 December 2013 (JD 2456640.5)[۲] |
| اوج و حضیض | 0.01244 AU (q)[۲] |
| خروج از مرکز مداری | 0.9999947[۲] 1.0002 (epoch 2050)[۳] |
| تناوب مداری | Ejection trajectory (epoch 2050)[۳] |
| انحراف مداری | 62.4°[۲] |
| Last perihelion | 28 November 2013[۲] |
سی/۲۰۱۲ اس۱ یا آیسون یک دنبالهدار است که در روز ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۲ بهوسیلهٔ زوج اخترشناس آماتور روس؛ ویتالی نوسکی و آرتیوم نوویچونوک کشف شد. بهطور ضعیف پیشبینی میشد که این دنباله دار به سلامت از کنار خورشید خواهد گذشت و سپس در نوامبر-دسامبر ۲۰۱۳ مشاهدهٔ این دنبالهدار با چشم غیرمسلّح پرنورتر از ماه کامل[۴] و بنظر بعضی منابع با قدر حدود ۸/۲- یعنی بیش از روشنایی تربیع ماه امکانپذیر شود.[۵] اما پیشبینی قویتر این بود که این دنبالهدار در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۳ با نزدیک شدن به خورشید متلاشی میگردد. تا هنوز سرنوشت این دنباله دار در هالهای از ابهام است.
دنبالهدار آیسون در تاریخ ۲۸ نوامبر ۲۰۱۳ (۷ آذر ۱۳۹۲) به نزدیکترین فاصله خود از خورشید، یعنی فاصله ۱٫۲ میلیون کیلومتری خورشید رسید.[۶] آیسون که از ۱۰ هزار سال پیش از فراسوی نپتون سفر به منظومه شمسی را آغاز کرده بود، انتظار میرفت بعنوان روشنترین دنباله دار قرن در آذرماه ۱۳۹۲ با چشم غیرمسلح در آسمان قابل مشاهده گردد.[۷] اما پس از ملاقات با خورشید در ساعت ۲۱:۳۰، ۲۸ نوامبر به وقت گرینویچ (یک بامداد ۸ آذرماه به وقت ایران) به رغم اندازه بزرگ (دارای ۲ کیلومتر عرض)، احتمالاً در نتیجه گرمای شدید و نیروهای گرانشی خورشید به شدت صدمه دید و تا حد زیادی از بین رفت.[۸] درحالی که دانشمندان تصور میکردند که هسته دنبالهدار قرن پس از ملاقات با خورشید متلاشی شده است، دو روز بعد نشانههایی از حیات آیسون شد و احتمال دادند که دیده خواهد شد و امکان برخورد این دنباله دار با زمین وجود ندارد.[۹] اما کمی بعد تصاویر فضاپیمای استریو و سوهو نشان داد که هسته متراکمی باقی نمانده و آیسان در تاج خورشید نابود شده است.
منابع
[ویرایش]- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامRemanzaccoوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامMPEC2013-W16وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامbarycenterوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ http://www.independent.co.uk/news/science/brighter-than-a-full-moon-the-biggest-star-of-2013-could-be-ison--the-comet-of-the-century-8431443.html
- ↑ دنباله دار آیسون به اوج درخشش میرسد+تصاویر باشگاه خبرنگاران، 7 آذر 92
- ↑ دنبالهدار آیسون نزدیک میشود همشهری آنلاین، تاریخ 30 مهر 1392
- ↑ درخشانترین دنباله دار قرن را رصد کنید همشهری آنلاین، تاریخ 25 آبان 1392
- ↑ مرگ دنباله دار قرن پس از ملاقات با خورشید مهرنیوز، تاریخ 8 آذر 92
- ↑ آیسون زنده شد درخشانترین دنباله دار قرن چند جان دارد مهرنیوز، تاریخ 9 آذر 92
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «C/2012 S1». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۲.
 | این یک مقالهٔ خرد اخترشناسی است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |