دعای مجیر
دعای مجیر یکی از دعاهایی است که شیعیان دوازده‌امامی در شب‌های ماه رمضان می‌خوانند. این دعا از پیامبر اسلام محمد بن عبدالله روایت شده‌است.[۱]
دعای مجیر هشتاد و هشت بند دارد که در هر بند عبارت «أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ» به معنی «پناه بده من را از آتش ای پناه دهنده» تکرار شده‌است. خواندن این دعا در ایام البیض ماه رمضان (۱۳، ۱۴ و ۱۵ ماه رمضان) برای آمرزش گناهان توصیه شده‌است.
سند
دعای مجیر از حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده و دعایی است که جبرئیل برای او هنگامی که در مقام ابراهیم مشغول نماز بود آورد. ابراهیم کفعمی در البلد الامین[۲] و «مصباح»[۳] و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان[۴] به این دعا اشاره کرده‌اند.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ «خواندن به موقع دعای مجیر تمام گناهان را می‌آمرزد+متن». مشرق نیوز. دریافت‌شده در ۱۴ تیر ۱۳۹۴.
- ↑ کفعمی، بلدالامین، ص 498 ـ 495
- ↑ کفعمی، مصباح، ص 358
- ↑ قمی، مفاتیح ص 153 ـ 146
 | این یک مقالهٔ خرد دین و آیین است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |