ارتفاع‌زدگی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Makhloogh (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۲۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

ارتفاع‌زدگی یا کوه‌گرفتگی یا کوه‌زدگی (به انگلیسی: acute mountain sickness، اختصار: AMS) تأثیر ارتفاع بر روی اشخاص است که بر اثر کمبود اکسیژن به صورت نوعی عارضهٔ تنفسی، سردرد و خواب‌آلودگی تدریجی بروز می‌کند. چنانچه کوه‌پیمایی و افزایش ارتفاع به‌آرامی و به‌تدریج انجام شود، از اثر این بیماری کاسته و گاه حتی از بروز آن جلوگیری می‌شود. یکی از عوامل تشدیدکنندهٔ کوه‌گرفتگی فشاری است که بر ماهیچه‌ها وارد می‌شود، ولی نباید آن را به‌عنوان عامل اصلی منظور داشت. به‌طور کلی استقامت، ورزیدگی و سلامت بدن از جمله عوامل مؤثر در جلوگیری و تخفیف این عارضه به حساب می‌آیند.[۱]

منابع

  • جعفری، عباس (۱۳۶۳فرهنگ گیتاشناسی (اصطلاحات جغرافیائی)، تهران: انتشارات گیتاشناسی

پیوند به بیرون