زبان تایلندی

تای
سیامی
ภาษาไทย، پهاسا ثای
بیان	pʰā:sǎ:tʰāj
منطقه	تایلند مالزی (کداح، پرلیس، کلانتان و هولو پراک) میانمار (تانینتاریی) کامبوج (ناحیه کوه کونگ)
قومیت	تای‌های مرکزی، تای‌های چینی، سیامی‌های مالزی
شمار گویشوران	۲۰ تا ۳۶ میلیون  (۲۰۰۰) ۴۴ میلیون زبان دوم با تای شمالی، ایسان، تای جنوبی، خمر شمالی و لائو (۲۰۰۱)
تبار	کرا-دای تای جنوب غربی چیانگ سائن تای
سامانه نوشتاری	خط تای بریل تای
وضعیت رسمی
زبان رسمی در	تایلند انجمن ملل آسیای جنوب شرقی
زبان اقلیت شناخته‌شده در	کامبوج (کوه کونگ) مالزی (کداح، پرلیس، کلانتان و بخش هولو پراک) میانمار (تانینتاریی)
تنظیم‌شده توسط	انجمن سلطنتی تایلند
کدهای زبان
ایزو ۱–۶۳۹	th
ایزو ۲–۶۳۹	tha
ایزو ۳–۶۳۹	tha
گلاتولوگ	thai1261
زبان‌شناسی	47-AAA-b

زبان تایلندی، تای یا سیامی (به تایلندی: ภาษาไทย) زبان ملی و رسمی کشور تایلند و زبان مادری قوم تای گروه نژادی غالب تایلند است.

زبان تای عضو گروه زبان‌های تای از خانواده زبان‌های کرا-دای است. به نظر می‌رسد خانواده زبان‌های کرا-دای از چین جنوبی سرچشمه گرفته باشد و برخی زبان‌شناسان آن را با خانواده زبان‌های استروآسیایی، استرانزی یا چینی-تبتی مرتبط می‌دانند. این زبان، نواخت‌بر است و برای نمایش روابط نحوی، واژه‌های غیرقابل تصریف را به‌کار می‌برد. ترکیب نواخت‌ها، رسم‌الخط پیچیده، نشانه‌های نحوی و نشانگرهای آوانمایی می‌توانند آموختن زبان تای را برای کسانی که به زبان‌های وابسته سخن نمی‌گویند، دشوار سازد.

گویشوران

زبان تایلندی در تایلند و مالزی شمالی به‌کار می‌رود و مجموع گویشوران آن در حدود ۶۰ تا ۶۵ میلیون نفر برآورد می‌شوند.

دبیره

الفبای تای از الفبای خمری ریشه گرفته‌است که از خط برهمایی از خانواده هندی الگوبرداری شده‌است. زبان و الفبای آن خویشاوندی نزدیکی با زبان لائوسی (لائو) دارد. این خط شامل ۴۴ همخوان است که ۲ همخوان دیگر کاربردی ندارند. از این تعداد، ۶ همخوان در آغاز کلمه به کار نمی‌روند. ویژگی شگفت خط تای، جداناسازی کلمه‌های یک جمله از یکدیگر است که دشواری خواندن این خط را بسیار افزایش می‌هد.

دشواری‌ها

مانند بسیاری از زبان‌های آسیایی، به ویژه زبان خمر، یکی از دشواری‌های عمده، کاربرد عبارت‌های مؤدبانه‌ای است که دقیقاً مناسب با شرایط باشد: سن، جنس، نقش اجتماعی مخاطب و نیز میزان احترام نسبت به او در ضمیرها و گاه واژگان تغییراتی ایجاد می‌کند. توجه به تمایز بزرگترها از کوچکترها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

یکی دیگر از مشکلات یادگیری زبان تایلندی این است که این زبان یک زبان آوایی بوده و معانی کلمات با تغییر تن صدا تغییر می‌کند.

در زبان تایلندی از ۵ تن مختلف استفاده می‌شود که عبارتند از پائین (Low Tone)، متوسط(Mid Tone)، بالا(High Tone)، افتان(Falling Tone)، و خیزان(Rising Tone)

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Thai language»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۸).
• زبان‌های مردم جهان، میشل مالرب، مترجم: عفت ملانظر، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، تهران ۱۳۸۲