شمجر
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| شمجر | |
|---|---|
 تصویر قرون وسطی از شمجر | |
| شغل | سوم قاضی اسرائیل |
| پس از | ایهود |
| پیش از | دبوره |
| داوران در عهد قدیم |
|---|
| در کتاب داوران |
| عتنئیل |
| ایهود |
| شمجر |
| دبوره و باراک |
| جدعون |
| ابیملک |
| تولع |
| یائیر |
| یفتاح |
| ابصان |
| ایلون |
| عبدون |
| شمشون |
| در کتاب اول سموئیل |
| عیلی |
| سموئیل |
شَمْجَر (عبری:שמגר בן־ענת به معنی «پیاله‌دار») پسر عناث، از شخصیت‌های کتوبیم در تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که در میان بنی‌اسرائیل داوری داشت. نام او در کتاب داوران[۱] و نیز در صحیفه یوشع[۲] ذکر شده است. در کتاب داوران آمده‌است که شمجر ششصد فلسطینی را با یک سُک گاورانی کشت و فلسطینیان را از یهودیه راند. او از قبیله نفتالی بود و بیت عنات را در مرزهای خود داشت. نام او در سرود دبوره نیز یاد شده‌است.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴-۳۳۱-۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم. تهران: روز نو، ۱۳۸۰. ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم. تهران: اساطیر، ۱۳۷۵. ۱۱۴.
