عبدون
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
داوران در عهد قدیم |
---|
در کتاب داوران |
عتنئیل |
ایهود |
شمجر |
دبوره و باراک |
جدعون |
ابیملک |
تولع |
یائیر |
یفتاح |
ابصان |
ایلون |
عبدون |
شمشون |
در کتاب اول سموئیل |
عیلی |
سموئیل |
عبدون(عبری:עבדון בן הלל به معنی «بنده») پسر هالیل پسر برعاثون از قبیله افرایم، از شخصیتهای تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در کتاب داوران به عنوان سیزدهمین داور بنیاسرائیل و در زمرهٔ داوران کوچک آورده شدهاست.[۱] عبدون چهل پسر و سی نوه داشت که هر یک بر یک کره الاغ مینشستند.[۲] مدت حکومت عبدون بر طوایف بنیاسرائیل هشتسال بود.عبدون در برعاثون در سرزمین افرایم و کوه عمالیقیان به خاک سپرده شد.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴-۳۳۱-۰۶۸-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم. تهران: روز نو، ۱۳۸۰. ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم. تهران: اساطیر، ۱۳۷۵. ۱۱۴.