عبدون
| שופטים داوران |
|---|
| نام‌هایی که ایتالیک نوشته شده‌اند به صراحت یکی از داوران محسوب نشده‌اند |
| کتاب یوشع |
| کتاب داوران |
| کتاب اول سموئیل |
عبدون(عبری:עבדון בן הלל به معنی «بنده») پسر هالیل پسر برعاثون از قبیله افرایم، از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در کتاب داوران به عنوان سیزدهمین داور بنی‌اسرائیل و در زمرهٔ داوران کوچک آورده شده‌است.[۱] عبدون چهل پسر و سی نوه داشت که هر یک بر یک کره الاغ می‌نشستند.[۲] مدت حکومت عبدون بر طوایف بنی‌اسرائیل هشت‌سال بود.عبدون در برعاثون در سرزمین افرایم و کوه عمالیقیان به خاک سپرده شد.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴