عبدون
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| داوران در انجیل |
|---|
| در کتاب داوران |
| عتنئیل |
| ایهود |
| شمجر |
| دبوره و باراک |
| جدعون |
| ابیملک |
| تولع |
| یائیر |
| یفتاح |
| ابصان |
| ایلون |
| عبدون |
| شمشون |
| در کتاب اول سموئیل |
| عیلی |
| سموئیل |
عبدون(عبری:עבדון בן הלל به معنی «بنده») پسر هالیل پسر برعاثون از قبیله افرایم، از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در کتاب داوران به عنوان سیزدهمین داور بنی‌اسرائیل و در زمرهٔ داوران کوچک آورده شده‌است.[۱] عبدون چهل پسر و سی نوه داشت که هر یک بر یک کره الاغ می‌نشستند.[۲] مدت حکومت عبدون بر طوایف بنی‌اسرائیل هشت‌سال بود.عبدون در برعاثون در سرزمین افرایم و کوه عمالیقیان به خاک سپرده شد.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN 964-331-068-X
- یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم. تهران: روز نو، ۱۳۸۰. ۱۹۱۲.
- جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم. تهران: اساطیر، ۱۳۷۵. ۱۱۴.
