کوهمره سرخی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کوهمره سرخی
کشور ایران
استانفارس
شهرستانشیراز
بخشارژن
جمعیت
 • کل۹۰۳۴ نفر
ابشار کوهمره

کوهمره سرخی یکی از کوهمره‌های سه‌گانه و سرزمینی کوهستانی و جنگلی در جنوب شهرستان شیراز است که از شرق به فیروزآباد، از غرب به کازرون و از شمال به شیراز محدود است. کوهمره یکی از آخرین شاخه‌های جنوبی رشته‌کوه‌های زاگرس به‌شمار می‌رود. بلندترین قله کوهستان کوهمره سرخی کوه دلو است که حدود ۳۲۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. بررسی آواشناختی ساختی، ساخت واژه و ساخت فعل، به ویژه ارگاتیو بودن گویش کوهمره و واژه‌های گویش کوهمره نشان می دهد که به شاخه زبان های جنوب فارس تعلق دارد و شاخه ای از پارسی پهلوی (زبان حاکم بر پارس در زمان ساسانیان) است.که با زبان لارستانی شباهت دارد اما این گویش خاص کوهمره بوده و فقط کوهمره ای ها به این گویش سخن می‌گویند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • ۱- عبدالله شهبازی، ایل ناشناخته: پژوهشی در کوه نشینان سرخی فارس، تهران: نشرنی، ۱۳۶۶.
  • ۲- عبدالله شهبازی، مقدمه‌ای بر شناخت ایلات و عشایر، تهران: نشرنی، ۱۳۶۹.
  • ۳-سعیدی سیرجانی، وقایع اتفاقیه: گزارشهای خفیه نویسان انگلیس.