کنسرتو برای دو ویولن (باخ)

کنسرتو برای دو ویولن
یوهان سباستیان باخ
مایه‌نما	ر مینور
شمارهٔ اثر	BWV 1043
ژانر	باروک
شکل	کنسرتو
آفرینش	۱۷۱۷-۱۷۲۳ (۱۷۱۷-۱۷۲۳)
موومان‌ها	۳ موومان
سازبندی	۲ ویولن سولو، ارکستر زهی، هارپسیکورد

کنسرتو برای دو ویولن (انگلیسی: Concerto for Two Violins) در ر مینور (BWV 1043) که همچنین به عنوان «دوبل کنسرتو برای ویولن» هم شناخته می‌شود، یکی از مشهورترین آثار یوهان سباستیان باخ و از بهترین نمونه‌های موسیقی دوره باروک محسوب می‌شود.

تاریخچه

ممکن است باخ این کنسرتو را بین سالهای ۱۷۱۷ و ۱۷۲۳ میلادی هنگامی که «سرپرست گروه کر» (کاپل‌مایستر) در دربار «آنهالت-کوهن» آلمان بود، نوشته باشد. هر چند مطالب روشن‌تری وجود دارد که این اثر از سری کنسرتوهایی است که باخ بین سالهای ۳۱–۱۷۳۰ در زمانی که مدیر کالجیوم موزیکوم در لایپزیک بوده، ساخته است. وی بعدها در سال ۱۷۳۹ این اثر را برای دو هارپسیکورد تنظیم کرد و به دو مینور (BWV 1062) انتقال داد.

ساختار

تم‌های اصلی کنسرتو (تنظیم برای پیانو)

این کنسرتو بیان‌گر رابطهٔ ظریف و احساسی است که بین دو ویولن، در طولِ قطعه جریان دارد. علاوه بر آن از ارکستر زهی و «باسو کونتینو» (یا هارپسیکورد) در این اثر استفاده شده‌است. ساختارِ قطعه در فرم فوگ و سرشار از کنترپوان است.

این کنسرتو شامل سه موومان است:

1. ویواچه
2. لارگو ما نون تانتو
3. آلگرو

زمان اجرای کنسرتو از کمتر از ۱۳ دقیقه تا بیش‌تر از ۱۸ دقیقه متغیر است.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Concerto for Two Violins (Bach)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۹.

• Staines, Joe, ed. (2010). The Rough Guide to Classical Music (5th ed.). Rough Guides. p. 24. ISBN 9781848366770.
• Miller, Michael (2008). "Bach's Musical Legacy". The Complete Idiot's Guide to Music History: From Pre-Historic Africa to Classical Europe to American Popular Music. Complete Idiot's Guides. Penguin. ISBN 9781440636370.

پیوند به بیرون

• کنسرتو برای دو ویولن (باخ): نُت‌نوشت‌ها در پروژه بین‌المللی کتابخانه نت‌های موسیقی (IMSLP)