کریستال مک‌کال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کریستال مک کال
Crystal Mackall
مک کال در مؤسسه ملی سرطان در سال ۲۰۰۲
نام هنگام تولدکریستال ال مکال
محل تحصیلدانشگاه اکران
دانشگاه پزشکی شمال شرقی اوهایو
جایزه(ها)مؤسسه ملی بهداشت جایزه
مؤسسه ملی سرطان جایزه
وبگاه
پیشینه علمی
شاخه(ها)ایمونوتراپی
سلول تی کایمریک گیرنده آنتی‌ژن
سرطان کودکان
لنفوسیت تی هومئوستازی[۱]
محل کاردانشگاه استنفورد
مؤسسه ملی سرطان
مؤسسه ملی سلامت

کریستال ال. مکال (به انگلیسی: Crystal Mackall) (متولد ۲۱ اوت ۱۹۶۰) پزشک و ایمونولوژیست آمریکایی است. او در حال حاضر استاد گروه ارنست و آملیا گالو در زمینه پزشکی خانواده و اطفال در دانشگاه استنفورد است. او مدیر و بنیانگذار مرکز استنفورد برای درمان سلول‌های سرطانی است[۱][۲]

تحصیلات و شغل اولیه[ویرایش]

مکال در فلسطین شرقی، اوهایو واقع در آمریکا در یک خانواده کارگری بزرگ شد. پدرش یک کارگر فولاد بود. او آموزش پزشکی خود را از طریق یک برنامه شش ساله BS/MD طی کرد و مدرک لیسانس خود را در دانشگاه آکران دریافت کرد و با درجه ممتاز فارغ‌التحصیل شد.[۳] او تحصیلات پزشکی خود را در دانشگاه پزشکی شمال شرقی اوهایو به پایان رساند و در سال ۱۹۸۴ دکترای پزشکی خود را دریافت کرد. او عضو افتخاری انجمن آلفا امگا آلفا بود. مکال در سال ۱۹۸۸ دوره رزیدنتی داخلی و اطفال را در کلینیک کلیولند آکرون عمومی و بیمارستان کودکان آکرون به پایان رساند.[۳] در سال ۱۹۸۹، او به عنوان همکار در انکولوژی کودکان به مؤسسه ملی سرطان ملحق شد و در آنجا شروع به تمرکز روی ایمنی‌درمانیسرطان کرد. وی تا سال ۲۰۱۶ در مؤسسه ملی بهداشت باقی ماند و در نهایت به عنوان رئیس شعبه انکولوژی کودکان خدمت کرد. او در سال ۲۰۱۶ به دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد نقل مکان کرد[۴] او در پزشکی داخلی، اطفال و خون‌شناسی کودکان/انکولوژی مدرک دارد.[۵][۶]

پژوهش[ویرایش]

مکال پیشگام ایمنی درمانی سرطان برای کودکان بوده است.

تحقیقات اولیه او اثرات درمان‌های سنتی سرطان را بر سیستم ایمنی بدن تعریف کرد، او نقش تیموس را در بازسازی لنفوسیت تی انسان شناسایی کرد و کشف کرد که اینترلوکین-7 (IL-7) تنظیم کننده اصلی هموستاز سلول T در انسان است.[۶][۷] گروه او در میان اولین کسانی بودند که فعالیت چشمگیر درمانی گیرنده آنتی‌ژن کیمریک CD19 (سلول تی کایمریک گیرنده آنتی‌ژن) برای لوسمی در دوران کودکی را نشان دادند و همچنین یک CD22 را هدف قرار دادند که در این بیماری فعال است و از FDA ایالات متحده برای درمان car19 refractory B-ALL دریافت کرده است[۸][۹]

CD22-CAR که توسط تیم مک کال توسعه داده شده است نیز در لنفوم بزرگ سلول B فعال است[۱۰] او از FDA آمریکا برای این تحقیق نشان، درمان پیشرفته دریافت کرده است. مک کال با همکاری آزمایشگاه مونج در استنفورد، یک ماشین GD2 را توسعه داد که نتایج درمان یافته شده را در مدل‌های پیش بالینی گلیوم خط میانی پراکنده، که تومور مغزی کشندهای است و عمدتاً در کودکان و بزرگسالان جوان رخ می‌دهد، را نشان می‌داد[۱۱] و گروه او نشان داد که دریافت درون مغزی و بطنی سلول‌های CAR t برای درمان تومورهای مغزی در موش‌ها قوی تر از دریافت داخل وریدی است.[۱۲] مک کال و مونج در حال هدایت آزمایشی بالینی از GD2-CAR برای گلیوم‌های خط میانی پراکنده هستند که به صورت داخل وریدی و داخل مغزی و بطنی داده می‌شوند و فعالیت بالینی را نشان داده‌اند.[۱۳]

مک کال زیست‌شناسی سلول‌های بنیادی مربوط به سلول‌های T را با تمرکز بر فرسودگی سلول‌های T روشن کرده است، نشان می‌دهد که بیان بیش از حد cJUN از خستگی سلول‌های T جلوگیری می‌کند[۱۴] و این کار منجر به راه اندازی Lyell Immunopharma شد[۱۵] این روش را در آزمایشات بالینی آزمایش می‌کند. گروه او نشان داد که خستگی سلول T می‌تواند با آرامش موقت سلول T معکوس شود.[۱۶] و نشان داد که داساتینیب،[۱۷] یک داروی خوراکی که معمولاً تجویز می‌شود، می‌تواند برای آرامش سلول‌های T انسان استفاده شود. مک کال و فریتاس نقش ماژول‌های کیناز واسطه را در تنظیم تمایز مؤثر سلول‌های T کشف کردند و نشان دادند که ناک اوت MED12 قدرت سلول‌های T انسانی را در مدل‌های بالینی افزایش می‌دهد.[۱۸] مک کال آزمایش‌های بالینی واکسن‌های سرطان را رهبری کرده است،[۱۹][۲۰][۲۱] او اولین کارآزمایی بالینی اینترلوکین-۷ نوترکیب انسانی را راه‌اندازی کرد،[۲۲][۲۳]مطالعات led از مهار کننده‌های نقطه بازرسی ایمنی در سرطان کودکان[۲۴][۲۵] و نقش پیوند مغز استخوان را در تومورهای جامد کودکان مطالعه کرد.[۲۶][۲۷] در سال ۲۰۱۸، مکال ۱۱٫۹ میلیون دلار از مؤسسه پزشکی احیاکننده کالیفرنیا برای رهبری یک کارآزمایی بالینی با استفاده از سلول‌های T اصلاح ژنتیکی شده برای شناسایی پروتئین‌های CD19 یا CD22 بیان شده در سرطان خون دریافت کرد.[۲۸] این کارآزمایی در مرکز سلول درمانی سرطان استنفورد انجام شد که سلول تی کایمریک گیرنده آنتی‌ژن (CAR-T) را برای شناسایی سرطان خون پرولنفوسیتیک لنفوسیت بی و لنفوم سلول B تغییر داد.[۲۸][۲۹] در سال ۲۰۲۲، مکال ۱۱٫۹ میلیون دلار از مؤسسه پزشکی احیا کننده کالیفرنیا دریافت کرد تا یک کارآزمایی بالینی را با استفاده از سلول‌های T مهندسی شده سلول‌های T GD2-CAR برای درمان گلیوم‌های منتشر خط میانی انجام دهد.[۳۰]

مک کال دارای تعدادی حق ثبت اختراع مربوط به پپتیدها، گیرنده‌های آنتی‌ژن و افزایش تناسب سلول T است. او در هیئت تحریریه چندین مجله سرطان، از جمله Cancer Today، خدمت کرده است.

جوایز و افتخارات[ویرایش]

  • ۲۰۰۰ جایزه استاد برجسته بالینی مؤسسه ملی سلامت
  • ۲۰۰۳، ۲۰۱۰ جایزه مدیر موسسه ملی سرطان
  • ۲۰۰۵ عضو انجمن آمریکایی تحقیقات بالینی
  • ۲۰۰۶–۲۰۱۸ عضو بهترین پزشکان در آمریکا
  • ۲۰۱۲ استاد ارشد سخنرانی مؤسسه ملی سلامت
  • ۲۰۱۳ بیمارستان کودکان فیلادلفیا الکساندرا اسکات سخنرانی در انکولوژی کودکان
  • ۲۰۱۳ جایزه مدیر مؤسسه ملی بهداشت
  • ۲۰۱۵ موسسه ملی بهداشت سخنران G. Burroughs Mider
  • ۲۰۱۷ سخنران برجسته وارن سوتو مرکز سرطان MD اندرسون
  • ۲۰۱۸ ۱۰ جایزه برتر تحقیقات بالینی برای سلول درمانی جدید CAR-T برای سرطان خون عودکننده[۳۱]
  • ۲۰۱۹ آکادمی پوست آمریکا جایزه تحقیقات سرطان یادبود لیلا و موری گروبر[۳۲]
  • 2021 AACR-St. جایزه بنیاد سنت بالدریک برای دستاوردهای برجسته در تحقیقات سرطان کودکان[۳۳]
  • ۲۰۲۱ جایزه علمی تیم AACR به تیم St. Baldrick's-StandUp2Cancer[۳۴]
  • ۲۰۲۱ جایزه، ریچارد وی اسمالی، انجمن ایمونوتراپی سرطان «معتبرترین جایزه به یک پزشک / دانشمند و برجسته در این زمینه که به‌طور قابل توجهی به پیشرفت تحقیقات ایمونوتراپی سرطان کمک کرده است»[۳۵]
  • جایزه انجمن آمریکایی انکولوژی بالینی انکولوژی کودکان 2021[۳۶]
  • ۲۰۲۲ همکار، انجمن آمریکایی تحقیقات سرطان[۳۷]
  • ۲۰۲۲ جایزه اشراف در علم، بنیاد سارکوم آمریکا[۳۸]
  • ۲۰۲۲ آکادمی ملی پزشکی[۳۹]

زندگی شخصی[ویرایش]

او همجنسگرا است و با دکتر کاترین ال. سالم ازدواج کرده است. آن دو صاحب دو پسر به نام‌های تئو سالم-مکال و زاخاری سالم-مکال هستند.[۴۰]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ انتشارات نمایه‌شدهٔ کریستال مک‌کال توسط گوگل اسکالر ویرایش در ویکی‌داده
  2. ↑ Lee, Daniel W; Kochenderfer, James N; Stetler-Stevenson, Maryalice; Cui, Yongzhi K; Delbrook, Cindy; Feldman, Steven A; Fry, Terry J; Orentas, Rimas; Sabatino, Marianna (2015). "T cells expressing CD19 chimeric antigen receptors for acute lymphoblastic leukaemia in children and young adults: a phase 1 dose-escalation trial". The Lancet. 385 (9967): 517–528. doi:10.1016/S0140-6736(14)61403-3. ISSN 0140-6736. PMC 7065359. PMID 25319501. closed access publication – behind paywall
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Crystal L. Mackall, MD". aacr.org (به انگلیسی). Archived from the original on 2019-06-17. Retrieved 2019-06-17.
  4. ↑ "Crystal L. Mackall, MD". aacr.org (به انگلیسی). Archived from the original on 2019-06-17. Retrieved 2019-06-17.
  5. ↑ "Crystal Mackall". stanfordhealthcare.org. Archived from the original on 2019-06-17. Retrieved 2019-06-17.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "Crystal Mackall, MD". parkerici.org (به انگلیسی). Parker Institute for Cancer Immunotherapy. Retrieved 2019-06-17.
  7. ↑ "Immunotherapy Expert Crystal Mackall, MD, Joins Stanford Medicine Faculty - The ASCO Post". ascopost.com. Retrieved 2019-06-17.
  8. ↑ "FDA grants breakthrough therapy designation for new CAR T-cell therapy for B-cell acute lymphoblastic leukemia". National Cancer Institute at the National Institutes of Health. September 10, 2019.
  9. ↑ Fry, Terry J; Shah, Nirali N; Orentas, Rimas J; Stetler-Stevenson, Maryalice; Yuan, Constance M; Ramakrishna, Sneha; Wolters, Pamela; Martin, Staci; Delbrook, Cindy (2018). "CD22-targeted CAR T cells induce remission in B-ALL that is naive or resistant to CD19-targeted CAR immunotherapy". Nature Medicine (به انگلیسی). 24 (1): 20–28. doi:10.1038/nm.4441. ISSN 1078-8956. PMC 5774642. PMID 29155426.
  10. ↑ Baird, John H.; Frank, Matthew J.; Craig, Juliana; Patel, Shabnum; Spiegel, Jay Y.; Sahaf, Bita; Oak, Jean S.; Younes, Sheren F.; Ozawa, Michael G. (2021-04-29). "CD22-directed CAR T-cell therapy induces complete remissions in CD19-directed CAR-refractory large B-cell lymphoma". Blood. 137 (17): 2321–2325. doi:10.1182/blood.2020009432. ISSN 1528-0020. PMC 8085484. PMID 33512414.
  11. ↑ Mount, Christopher W.; Majzner, Robbie G.; Sundaresh, Shree; Arnold, Evan P.; Kadapakkam, Meena; Haile, Samuel; Labanieh, Louai; Hulleman, Esther; Woo, Pamelyn J. (May 2018). "Potent antitumor efficacy of anti-GD2 CAR T cells in H3-K27M+ diffuse midline gliomas". Nature Medicine. 24 (5): 572–579. doi:10.1038/s41591-018-0006-x. ISSN 1546-170X. PMC 6214371. PMID 29662203.
  12. ↑ Theruvath, Johanna; Sotillo, Elena; Mount, Christopher W.; Graef, Claus Moritz; Delaidelli, Alberto; Heitzeneder, Sabine; Labanieh, Louai; Dhingra, Shaurya; Leruste, Amaury (May 2020). "Locoregionally administered B7-H3-targeted CAR T cells for treatment of atypical teratoid/rhabdoid tumors". Nature Medicine. 26 (5): 712–719. doi:10.1038/s41591-020-0821-8. ISSN 1546-170X. PMC 7992505. PMID 32341579.
  13. ↑ Majzner, Robbie G.; Ramakrishna, Sneha; Yeom, Kristen W.; Patel, Shabnum; Chinnasamy, Harshini; Schultz, Liora M.; Richards, Rebecca M.; Jiang, Li; Barsan, Valentin (March 2022). "GD2-CAR T cell therapy for H3K27M-mutated diffuse midline gliomas". Nature. 603 (7903): 934–941. Bibcode:2022Natur.603..934M. doi:10.1038/s41586-022-04489-4. ISSN 1476-4687. PMC 8967714. PMID 35130560.
  14. ↑ Lynn, Rachel C.; Weber, Evan W.; Sotillo, Elena; Gennert, David; Xu, Peng; Good, Zinaida; Anbunathan, Hima; Lattin, John; Jones, Robert (December 2019). "c-Jun overexpression in CAR T cells induces exhaustion resistance". Nature. 576 (7786): 293–300. Bibcode:2019Natur.576..293L. doi:10.1038/s41586-019-1805-z. ISSN 1476-4687. PMC 6944329. PMID 31802004.
  15. ↑ "Pioneering Transformative T-Cell Therapies". Lyell (به انگلیسی). Retrieved 2022-12-30.
  16. ↑ Weber, Evan W.; Parker, Kevin R.; Sotillo, Elena; Lynn, Rachel C.; Anbunathan, Hima; Lattin, John; Good, Zinaida; Belk, Julia A.; Daniel, Bence (2021-04-02). "Transient rest restores functionality in exhausted CAR-T cells through epigenetic remodeling". Science. 372 (6537): eaba1786. doi:10.1126/science.aba1786. ISSN 1095-9203. PMC 8049103. PMID 33795428.
  17. ↑ Weber, Evan W.; Lynn, Rachel C.; Sotillo, Elena; Lattin, John; Xu, Peng; Mackall, Crystal L. (2019-03-12). "Pharmacologic control of CAR-T cell function using dasatinib". Blood Advances. 3 (5): 711–717. doi:10.1182/bloodadvances.2018028720. ISSN 2473-9537. PMC 6418502. PMID 30814055.
  18. ↑ Freitas, Katherine A.; Belk, Julia A.; Sotillo, Elena; Quinn, Patrick J.; Ramello, Maria C.; Malipatlolla, Meena; Daniel, Bence; Sandor, Katalin; Klysz, Dorota (2022-11-11). "Enhanced T cell effector activity by targeting the Mediator kinase module". Science. 378 (6620): eabn5647. doi:10.1126/science.abn5647. ISSN 1095-9203. PMC 10335827. PMID 36356142.
  19. ↑ Zhang, Hua; Chua, Kevin S.; Guimond, Martin; Kapoor, Veena; Brown, Margaret V.; Fleisher, Thomas A.; Long, Lauren M.; Bernstein, Donna; Hill, Brenna J. (November 2005). "Lymphopenia and interleukin-2 therapy alter homeostasis of CD4+CD25+ regulatory T cells". Nature Medicine. 11 (11): 1238–1243. doi:10.1038/nm1312. ISSN 1078-8956. PMID 16227988.
  20. ↑ Mackall, Crystal L.; Rhee, Eunice H.; Read, Elizabeth J.; Khuu, Hanh M.; Leitman, Susan F.; Bernstein, Donna; Tesso, Merertu; Long, Lauren M.; Grindler, David (2008-08-01). "A pilot study of consolidative immunotherapy in patients with high-risk pediatric sarcomas". Clinical Cancer Research. 14 (15): 4850–4858. doi:10.1158/1078-0432.CCR-07-4065. ISSN 1078-0432. PMC 2497450. PMID 18676758.
  21. ↑ Merchant, Melinda S.; Bernstein, Donna; Amoako, Martha; Baird, Kristin; Fleisher, Thomas A.; Morre, Michel; Steinberg, Seth M.; Sabatino, Marianna; Stroncek, Dave F. (2016-07-01). "Adjuvant Immunotherapy to Improve Outcome in High-Risk Pediatric Sarcomas". Clinical Cancer Research. 22 (13): 3182–3191. doi:10.1158/1078-0432.CCR-15-2550. ISSN 1557-3265. PMC 7831150. PMID 26823601.
  22. ↑ Sportès, Claude; Babb, Rebecca R.; Krumlauf, Michael C.; Hakim, Frances T.; Steinberg, Seth M.; Chow, Catherine K.; Brown, Margaret R.; Fleisher, Thomas A.; Noel, Pierre (2010-01-15). "Phase I study of recombinant human interleukin-7 administration in subjects with refractory malignancy". Clinical Cancer Research. 16 (2): 727–735. doi:10.1158/1078-0432.CCR-09-1303. ISSN 1557-3265. PMC 2808195. PMID 20068111.
  23. ↑ Sportès, Claude; Hakim, Frances T.; Memon, Sarfraz A.; Zhang, Hua; Chua, Kevin S.; Brown, Margaret R.; Fleisher, Thomas A.; Krumlauf, Michael C.; Babb, Rebecca R. (2008-07-07). "Administration of rhIL-7 in humans increases in vivo TCR repertoire diversity by preferential expansion of naive T cell subsets". The Journal of Experimental Medicine. 205 (7): 1701–1714. doi:10.1084/jem.20071681. ISSN 1540-9538. PMC 2442646. PMID 18573906.
  24. ↑ Merchant, Melinda S.; Wright, Matthew; Baird, Kristin; Wexler, Leonard H.; Rodriguez-Galindo, Carlos; Bernstein, Donna; Delbrook, Cindy; Lodish, Maya; Bishop, Rachel (2016-03-15). "Phase I Clinical Trial of Ipilimumab in Pediatric Patients with Advanced Solid Tumors". Clinical Cancer Research. 22 (6): 1364–1370. doi:10.1158/1078-0432.CCR-15-0491. ISSN 1557-3265. PMC 5027962. PMID 26534966.
  25. ↑ Davis, Kara L.; Fox, Elizabeth; Merchant, Melinda S.; Reid, Joel M.; Kudgus, Rachel A.; Liu, Xiaowei; Minard, Charles G.; Voss, Stephan; Berg, Stacey L. (April 2020). "Nivolumab in children and young adults with relapsed or refractory solid tumours or lymphoma (ADVL1412): a multicentre, open-label, single-arm, phase 1-2 trial". The Lancet. Oncology. 21 (4): 541–550. doi:10.1016/S1470-2045(20)30023-1. ISSN 1474-5488. PMC 7255545. PMID 32192573.
  26. ↑ Baird, Kristin; Fry, Terry J.; Steinberg, Seth M.; Bishop, Michael R.; Fowler, Daniel H.; Delbrook, Cynthia P.; Humphrey, Jennifer L.; Rager, Alison; Richards, Kelly (May 2012). "Reduced-intensity allogeneic stem cell transplantation in children and young adults with ultrahigh-risk pediatric sarcomas". Biology of Blood and Marrow Transplantation. 18 (5): 698–707. doi:10.1016/j.bbmt.2011.08.020. ISSN 1523-6536. PMC 3262116. PMID 21896345.
  27. ↑ Shah, Nirali N.; Baird, Kristin; Delbrook, Cynthia P.; Fleisher, Thomas A.; Kohler, Mark E.; Rampertaap, Shakuntala; Lemberg, Kimberly; Hurley, Carolyn K.; Kleiner, David E. (2015-01-29). "Acute GVHD in patients receiving IL-15/4-1BBL activated NK cells following T-cell-depleted stem cell transplantation". Blood. 125 (5): 784–792. doi:10.1182/blood-2014-07-592881. ISSN 1528-0020. PMC 4311226. PMID 25452614.
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ "Mackall awarded $11.9 million for anti-leukemia clinical trial". med.stanford.edu (به انگلیسی). 20 November 2017. Retrieved 2019-06-17.
  29. ↑ Spiegel, Jay Y.; Patel, Shabnum; Muffly, Lori; Hossain, Nasheed M.; Oak, Jean; Baird, John H.; Frank, Matthew J.; Shiraz, Parveen; Sahaf, Bita (August 2021). "CAR T cells with dual targeting of CD19 and CD22 in adult patients with recurrent or refractory B cell malignancies: a phase 1 trial". Nature Medicine. 27 (8): 1419–1431. doi:10.1038/s41591-021-01436-0. ISSN 1546-170X. PMC 8363505. PMID 34312556.
  30. ↑ cirm_2.0 (2022-12-30). "Phase 1 Clinical Trial of Autologous GD2 Chimeric Antigen Receptor T Cells for Diffuse Intrinsic Pontine Gliomas and Spinal Diffuse Midline Glioma". California's Stem Cell Agency (به انگلیسی). Retrieved 2022-12-30.
  31. ↑ "Crystal Mackall's Profile | Stanford Profiles". profiles.stanford.edu (به انگلیسی). Retrieved 2020-10-18.
  32. ↑ "Lila and Murray Gruber Memorial Cancer Research Award and Lectureship". www.aad.org (به انگلیسی). Retrieved 2020-10-18.
  33. ↑ "Ludwig Cancer Research". Retrieved 2022-12-30.
  34. ↑ "AACR to Recognize the St. Baldrick's Foundation-Stand Up To Cancer Pediatric Cancer Dream Team with 2021 Team Science Award". American Association for Cancer Research (AACR) (به انگلیسی). Retrieved 2022-12-30.
  35. ↑ "SITC Smalley Award 2021 Recipient | Richard V. Smalley, MD Memorial Award". www.sitcancer.org (به انگلیسی). Retrieved 2022-12-30.
  36. ↑ "Dr. Crystal L. Mackall Named Pediatric Oncology Award Recipient for Research in Immuno-Oncology" (به انگلیسی). 2021. doi:10.1200/ADN.21.200537. Retrieved 2022-12-30. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  37. ↑ "AACR Announces Fellows of the AACR Academy Class of 2022". American Association for Cancer Research (AACR) (به انگلیسی). Retrieved 2022-12-30.
  38. ↑ Saunders, Cindy (2022-08-30). "SFA Honors Crystal L. Mackall with 2022 Nobility in Science Award". Sarcoma Foundation of America (به انگلیسی). Retrieved 2022-12-30.
  39. ↑ "Six professors elected to the National Academy of Medicine". News Center (به ساموآیی). 20 October 2021. Retrieved 2022-12-30.
  40. ↑ "+OUTlist". Stanford Medicine (به انگلیسی). Retrieved 2020-10-18.

برای مطالعه بیشتر[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کریستال_مک‌کال&oldid=39237019»