کرسی کورولی
کرسی کورولی (به لاتین: Sella Curulis) نوعی صندلی تاشو با پایه‌هایی به‌شکل X و از جنس عاج بود که در دوران پادشاهی روم به‌عنوان کرسیِ شاه و سپس در جمهوری روم به‌عنوان کرسیِ کلانترهای ارشد (مانند کنسول، پرایتور، ادیل کورولی‌ها،[یادداشت ۱] پونتیفکس ماکسیموس، دیکتاتور و ارباب سواران) و در امپراتوری روم به‌عنوان کرسی امپراتور، شهردار شهر روم و پروکنسولان به‌کار می‌رفت و نماد اقتدار قضاییِ کلانترهایی بود که از آن استفاده می‌کردند.
به عقیدهٔ تیتوس لیویوس، مؤلف کتاب از پیدایش روم، ریشهٔ استفاده از این کرسی به اتروسکان بازمی‌گردد[۱] و پنجمین پادشاه روم، لوکیوس تارکوئینیوس پریسکوس، استفاده از آن را باب کرد، چه خودش اصالتاً اتروسک بود.[یادداشت ۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
یادداشت‌ها[ویرایش]
- ↑ ادیل کورولی‌ها بالاتر از ادیل پلبی‌ها بودند؛ دستهٔ اخیر حق نشستن بر این کرسی را نداشتند.
- ↑ او متولد شهر تارکوئینیئی، از شهرهای اتروریا، بود.
پانویس[ویرایش]
- ↑ تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. صص. گفتار ۸.
منابع[ویرایش]
- لیویوس، تیتوس؛ از پیدایش روم؛ ج۱.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sella curule». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای ایتالیایی، بازبینی‌شده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۳.