اتروریا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گسترهٔ تمدن اتروسک‌ها

اِتروریا نام منطقه‌ای بوده‌است در مرکز ایتالیای کنونی و در برگیرنده استان‌هایی که امروزه به‌نام توسکانی، امیلیا-رومانیا و اومبریا شناخته‌می‌شوند. اتروریا را در متن‌های لاتین و یونانی بیشتر Tyrrhenia می‌خوانده‌اند.

مردمان باستانی اتروریا اتروسک‌ها بودند که فرهنگ مختلطشان در دولت‌شهرهایی چند -که از دورهٔ ویلانوا از سده نهم پیش از میلاد برخاسته و سپس نیرومند شده بودند- متمرکز بود. فرهنگ ایشان از ۶۵۰ (پیش از میلاد) بر دیگر فرهنگ‌های مردمان دیگر ایتالیای باستان چیرگی یافت و محدوده‌اش به درهٔ رود پو و لاتیوم تا مستعمره‌های یونانی در جنوب ایتالیا و سیسیل رسید. آنان همسایگان شمالی روم بودند. به‌طور کلی، در دورهٔ باستان و پیش از تشکیل تمدن روم، رود تیبر سرحد میان اتروریا (قلمرو اتروسکان) و لاتیوم (قلمرو لاتینان) شد،[۱] چنان‌که اتروریا در شمال تیبر و لاتیوم در جنوب آن جای داشت.

تمدن روم متاثر از فرهنگ اتروسک‌ها بود، زیرا دو تن از پادشاهانش به‌نام‌های لوکیوس تارکوئینیوس پریسکوس و لوکیوس تارکوئینیوس متکبر اتروسک‌تبار بودند. این شاهان تا ۵۰۹ پیش از میلاد، که جمهوری روم تشکیل شد، بر روم فرمانروا بودند.

شهرهای اتروریا[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. صص. گفتار ۳.

Wikipedia contributors, "Etruria," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Etruria&oldid=223979677 (accessed July 18, 2008).