ژئوتکنیک

چالش های ژئوتکنیکی معروف به Big Dig شهر بوستون در یک محیط شهری.

با ژئولوژی اشتباه نشود.

زمین‌فناوری یا ژئوتکنیک (به انگلیسی: Geotechnics) از گرایش های کارشناسی ارشد مهندسی عمران بشمار می‌آید که با استفاده از اصول مهندسی، روش های میدانی و آزمایشگاهی، به تجزیه و تحلیل مقاومت لایه های سطحی زمین و با هدف حل چالش‌های مهندسی، بکار می‌رود. دانش ژئوتکنیک به بررسی مشخصه های فیزیکی و مکانیکی خاک های سطحی زمین می‌پردازد و اطلاعات بدست آمده را در طراحی اصولی، ساخت و بهره‌برداری از سازه‌های مهندسی و اجرای پروژه‌های عمرانی بکار گرفته و ایمنی و کارایی مؤثر آن‌ها را تضمین می‌کند. این اطلاعات دامنهٔ گسترده‌ای از داده‌ها را در زمینه‌های مکانیک خاک، مکانیک سنگ، لرزه‌خیزی و زمین‌شناسی مهندسی و زیست‌محیطی شامل می‌شود. داده‌های ژئوتکنیکی اغلب از طریق اکتشافات سطحی و زیرسطحی زمین، تولید می‌شوند.

مثال هایی از کاربردهای مهندسی ژئوتکنیک شامل: پیشبینی نشست های قابل وقوع در اثر احداث سازه ها، طراحی پی و شمع و پایه های عمیق، پیش بینی وقوع یا عدم وقوع روانگرایی در خاک های سست (ماسه ای) اشباع، پیش بینی احتمال وقوع زمین لغزش بدلیل شرایط خاک و هندسه ی ساختگاه، پیش بینی وقوع گسیختگی شیب ها و نظایر آن اشاره نمود. هدف مهندسی ژئوتکنیک، ساخت سازه هایی است که در شرایط عادی و شرایط خاص نظیر وقوع زمین لرزه، آسیب های وارده را به حداقل ممکن برساند.

انجمن ژئوتکنیک ایران

انجمن مکانیک خاک و مهندسی پی (ژئوتکنیک) ایران، از سال ۱۳۵۰ کار خود را آغاز نموده‌است. این انجمن با هدف شناساندن جایگاه حرفهٔ ژئوتکنیک و کارشناسان آن و نیز ایجاد همکاری و هماهنگی، در زمینه‌های علمی، کاربردی و پژوهشی تشکیل شده و به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

جستارهای وابسته

• مهندسی ژئوتکنیک (مکانیک خاک و پی)
• زمین‌شناسی
• گودبرداری

منابع

پایگاه داده‌های ملی علوم زمین کشور