چندهسته‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سلول‌های چندهسته‌ای (به انگلیسی: Multinucleate) (همچنین به عنوان سلول‌های چندهسته‌دار (انگلیسی: multinucleated) یا چندهسته‌ای polynuclear شناخته می‌شوند) سلول‌های یوکاریوتی هستند که بیش از یک هسته در هر سلول دارند، یعنی چندین هسته یک سیتوپلاسم مشترک دارند. میتوز در سلول‌های چندهسته‌ای می‌تواند به صورت هماهنگ و همزمان رخ دهد که در آن همه هسته‌ها به‌طور همزمان تقسیم می‌شوند یا به‌طور ناهمزمان در جایی که هسته‌های منفرد به‌طور مستقل در زمان و مکان تقسیم می‌شوند. ارگانیسم‌های خاصی ممکن است یک مرحله چندهسته‌ای از چرخه زندگی خود داشته باشند. به عنوان مثال، کپک‌های لجن دارای مرحله حیات رویشی و چندهسته‌ای هستند که پلاسمودیوم نامیده می‌شود.[۱]

اگرچه به‌طور معمول به عنوان یک مورد چندهسته‌ای در نظر گرفته نمی‌شود، اما سلول‌های گیاهی یک سیتوپلاسم مشترک توسط پلاسمودسم‌داران دارند و بیشتر سلول‌ها در بافت‌های جانوری از طریق اتصالات شکاف‌دار با همسایگان خود در ارتباط هستند.

سلول‌های چندهسته‌ای، بستگی به مکانیسمی که توسط آن تشکیل می‌شوند، می‌توانند به[۲] «سینسیتیا» (ساخته‌شده از همجوشی سلولی) یا «کوئنوسیت‌ها» (ساخته‌شده از تقسیم هسته‌ای و به دنبال آن سیتوکینز) تقسیم شوند.[۳]

تعدادی از چراخان‌تاژک‌داران دارای دو هسته هستند. برخلاف دیگر سلول‌های چندهسته‌ای، این هسته‌ها دارای دو دودمان مجزا از دی‌ان‌ای هستند: یکی از داینوفلاژلاها و دیگری از یک دیاتومه همزیست.[۴]

منابع[ویرایش]

  1. Haindl M, Holler E (July 2005). "Use of the giant multinucleate plasmodium of Physarum polycephalum to study RNA interference in the myxomycete". Analytical Biochemistry. 342 (2): 194–9. doi:10.1016/j.ab.2005.03.031. PMID 15922285.
  2. Boyd JD, Hamilton WJ (July 1966). "Electron microscopic observations on the cytotrophoblast contribution to the syncytium in the human placenta". Journal of Anatomy. 100 (Pt 3): 535–48. PMC 1270795. PMID 5965440.
  3. Daubenmire, Rexford F. (1936-12-11). "The Use of the Terms Coenocyte and Syncytium in Biology". Science (به انگلیسی). 84 (2189): 533–533. doi:10.1126/science.84.2189.533.a. ISSN 0036-8075.
  4. Imanian B, Pombert JF, Dorrell RG, Burki F, Keeling PJ (2012). "Tertiary endosymbiosis in two dinotoms has generated little change in the mitochondrial genomes of their dinoflagellate hosts and diatom endosymbionts". Primary. PLOS ONE. 7 (8): e43763. Bibcode:2012PLoSO...743763I. doi:10.1371/journal.pone.0043763. PMC 3423374. PMID 22916303.