چاهکوتاه
چاهکوتاه | |
---|---|
روستا | |
مختصات: ۲۹°۳′۱۸٫۰۰″ شمالی ۵۱°۸′۱۳٫۹۹″ شرقی / ۲۹٫۰۵۵۰۰۰۰°شمالی ۵۱٫۱۳۷۲۱۹۴°شرقی{{#coordinates:}}: نمیتوان بیش از یک برچسب اصلی در صفحه داشت | |
کشور | ایران |
استان | بوشهر |
شهرستان | بوشهر |
بخش | چغادک |
دهستان | چاهکوتاه |
بنیانگذاری | ۱۲۲۸ |
جمعیت | ۲۰۱۷ نفر (سرشماری ۹۵) |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۷۷ |
چاهکوتاه، روستایی است از توابع بخش چغادک شهرستان بوشهر در استان بوشهر ایران. روستای چاهکوتاه دارای یک پارک جنگلی است.
جمعیت
[ویرایش]این روستا مرکز دهستان چاهکوتاه بوده و بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ جمعیت آن ۲۱۳۶ نفر (۵۹۲خانوار) میباشد[۲] و در سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۱۸۴۸ نفر (۴۵۵خانوار) بودهاست.[۳]
سابقه تاریخی چاهکوتاه
[ویرایش]در قدیم این ده مرکز دهستان چاه کوتاه بوده و در ۳۸ هزار گزی جنوب برازجان و ۷ هزارگزی شوسه شیراز به بوشهر واقع بودهاست. جلگه، گرمسیر و مالاریائی است و ۱۲۲۹ تن سکنه دارد. آبش از چاه، محصولش غلات، خرما و صیفی، شغل اهالی کشاورزی و راهش فرعی است و دبستان هم دارد.[۴]
دهستان چاهکوتاه نام یکی از دهستانهای یازدهگانه بوشهر بودهاست که از شمال به دهستان عیسوند، از باختر به دهستان انگالی، از جنوب به دهستان باغک و از خاور به دهستان سمل محدود بودهاست. این دهستان تقریباً در جنوب شرقی بخش برازجان واقع بوده و قراء آن در جلگه ساحلی خلیج فارس بودهاست. هوای آن گرم، مرطوب و مالاریائی است و در حدود پنج هزارتن سکنه داشتهاست. آب مشروبش از آب چاه تأمین میشده و زراعتش بهطور کلی دیمی بودهاست. محصولش غلات و جزئی خرما و شغل اهالی زراعت است. این دهستان از شش آبادی تشکیل شده بودهاست و روستاهای مهم آن عبارت بودند از: احمدی - دویره و تل اشکی. راه شوسه بوشهر به کازرون و شیراز از وسط این دهستان میگذشته و مرکز این دهستان روستای چاه کوتاه بودهاست.[۴]
مؤلف مرآت البلدان مینویسد «بلوکی است از توابع و مضافات بندر بوشهر که در شش فرسخی شهر و در سمت مشرق آن واقع شدهاست. اراضیش شوره زار و رمل است و هندوانه دیمی بسیار خوب در اینجا بعمل میآید. طول مضافات بوشهر از مغرب به مشرق بیست فرسخ و عرض آن از هشت تا شش فرسخ است و در این بلوک حاصل عمده اش غله و خرماست و شکار آهو دارد. قصبه این بلوک را نیز چاه کوتاه نامند».[۵]
اوژن فلاندن معمار و جهانگرد فرانسوی در جریان سفرش به ایران در راه بازگشت از بوشهر، شبی را در این روستا گذرانده و در وصف روستا مینویسند: «... بامداد روز بعد برحسب عادت معمولی خواستیم پول مخارج و کرایه منزل را بدهیم ولی بهسختی پول ما را پس داده و گفتند اینجا که کاروانسرا نیست. اولین دفعهایست که این وضع را مشاهده کردم و مردمش را پولدوست ندیدم. مردم چاکوته عرب و از وضع مهماننوازی و آداب بایستی مهماندوست باشند. رسولبیک را واداشتیم بهنزد شیخ رفته و سلامی کرده و از جانب ما تشکر نمیاد»[۶]
بزرگان چاه کوتاه
[ویرایش]شیخ حسین خان چاه کوتاهی از بزرگان نبرد با هجوم انگلیس به جنوب ایران و از همرزمان رئیسعلی دلواری بود.
محسن شریف، داستاننویس که هشتم مهرماه ۱۳۹۵ در سن ۸۰ سالگی درگذشت.[۷]
معشوقه منوچهر آتشی اهل چاهکوتاه بود. وی در این باره میگوید: اولین تجربه عاشقانه من همان روزهای زندگی در روستا اتفاق افتاد. دختری بود اهل چاهکوتاه که من سخت عاشق او شدم. او نیز توجهی پاک و ساده دلانه به من داشت. آن دختر خیلی روی من اثر گذاشت و در واقع او بود که مرا شاعر کرد.
منابع
[ویرایش]- ↑ «: کمیته تخصصی نام نگاری و یکسانسازی نامهای جغرافیایی ایران:». بایگانیشده از اصلی در ۲۹ اوت ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۱.
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۰» (اکسل). درگاه ملی آمار. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۷).
- ↑ (از مرآت البلدان ج ۴ ص ۱۳۴).
- ↑ سفرنامه اوژن فلاندن به ایران، فصل چهل و پنجم، صفحهٔ ۳۷۹. ترجمهٔ حسین نورصادقی. انتشارات اشراقی.
- ↑ «محسن شریف درگذشت». خبرآنلاین. ۲۰۱۶-۰۹-۳۰. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۴-۰۲.