پیش‌نویس:روحانیون مبارز افغانستان

روحانیون مبارز افغانستانی مقیم ایران از طلبه‌های شیعه افغانستان که در حوزه علمیه نجف تعلیم یافته بودند، برای مبارزه با حکومت کمونیستی و قشون سرخ شوروی تشکیل شده بود، این جریان بعدا محمدآصف محسنی را از سوریه به قم دعوت کرد و از روحانیون مبارز افغانستان حرکت اسلامی تغییر کرد.

رهبری حرکت اسلامی به دلیل درجه اجتهاد شیخ محمد آصف محسنی، به وی سپرده شد و تمام پایگاه‌های مردمی و اجتماعی را دیگر سران سرشناس و مطرح این تنظیم نظامی-سیاسی تامین می کردند.

روحانیون مبارز افغانستان روحانیون مبارز
رهبر	سید محمد علی جاوید
بنیان‌گذار	سید محمدعلی جاوید
بنیان‌گذاری	۱۹۷۷
ستاد	افغانستان
مرام سیاسی	شیعه اسلام‌گرایی
وابستگی ملی	افغانستان

شروع فعالیتهای سیاسی نظامی

به تعقیب تجاوز قشون سرخ شوروی و اشغال کشور افغانستان در ۶ جدی ۱۳۵۷ تعدادی محدود از علمای شیعه افغانستان، در راستای مبارزه نظامی با نظام کمونیستی و ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی، گروهی تحت عنوان روحانیون مبارز ایجاد نمودند که یک تشکل سیاسی-نظامی [کتاب خاطرات من برهه‌ای حساس از تاریخ ص ۲۷۷].

روحانیون مبارز افغانستانی به ریاست سید محمدعلی جاوید و عضویت محمد کاظم مصطفوی، سید محمد هادی هادی، محمد علی صدر، سید محسن حجت، شیخ عبدالهادی نوری و چند تن دیگر، ایجاد شد که این جریان در نهایت به حرکت اسلامی افغانستان تغییر ماهیت داد [۱].

تشکیل حرکت اسلامی افغانستان

این مجموعه در نهایت برای کار موثرتر، از آیت الله محمدآصف محسنی که آن زمان در سوریه حضور داشت، برای رهبری این جریان دعوت به عمل آوردند، بعد از قبول دعوت و آمدن وی از سوریه به شهر قم جمهوری اسلامی ایران در ۸ حمل (فروردین) ۱۳۵۸، حرکت اسلامی افغانستان اولین جریان سیاسی بزرگ شیعی در افغانستان، بر اساس تصمیم علمای درجه یک اهل تشیع افغانستان تحت رهبری شیخ آصف محسنی قندهاریدر ۱۹ حمل ۱۳۵۸، به حیث یک جریان سیاسی نظامی و ضد کمونیستی در اطلاعیه‌ای به قلم سید محمد علی جاوید قائم مقام رهبری و رییس شورای مرکزی حرکت اسلامی اعلام حضور و به سرعت زیاد، تبدیل به یک رکن اساسی جهاد نظامی و فرهنگی در مقابل نظام حاکم در کابل شد. ده‌ها هزار نیروی مسلح و بیش از صد پایگاه در ۱۹ ولایت افغانستان با انگیزه کاملا دینی و ملی، در مقابل حکومت کمونیستی و ارتش سرخ شوروی مشغول به مبارزه نظامی [۲].

چند هدف مهم این جریان سیاسی- نظامی که مطلقا بر اساس اصول دینی استوار بود را می‌شود قرار ذیل دانست.

1. تاسیس حکومت عدل اسلامی؛

2. استقلال و تمامیت ارضی کشور؛

3. مبارزه علیه کمونیسم جهانی؛

4. رسمیت فقه جعفري؛

5. استفاده از تعلیمات اسلامی در تدوین قوانین کشوری و در سلوک عملی؛

6. ارائه و ترویج فرهنگ اصیل اسلامی و انسانی به دور از تنگ نظری ها، اوهام، انحرافات و خرافات، مطابق به نیاز زمان؛

7. استفاده از دستاورد‌های بشری در عرصه های مختلف برای رفاه عمومی؛

8. مبارزه با فساد در تمام سطوح و فعالیت برای اخوت و برادری مردم افغانستان؛

9. روابط حسنه با تمام کشورهای، با حفظ استقلال، تمامیت عرضی، منافع ملی و احترام [بروشور تکثیرشده روحانیون مبارز].

مداخلات بیگانه و نقل مکان

بر اثر مداخلات پی در پی جمهوری اسلامی ایران در مورد سیاست های داخلی حرکت اسلامی، مسایل سیاسی افغانستان و شیعیان افغانستان و فشار این کشور برای پیوستن حرکت اسلامی افغانستان به حزب تازه تاسیس وحدت که رهبر آن جریان فردی فاقد مطالعات دینی در نظر گرفته شده بود، دفاتر حرکت اسلامی افغانستان در ایران بسته و حکم جلب رهبران این جریان دین محور سیاسی نظامی صادر شد، که این مساله در نهایت باعث فرار رهبران حرکت اسلامی مانند آیت الله محسنی و سید محمد علی جاوید و نقل مکان دفتر مرکزی حرکت اسلامی افغانستان از ایران به پاکستان گشت، که در ایام جهاد تنها حزب شیعه افغانستان در پاکستان [کتاب خاطرات من برهه‌ای حساس از تاریخ].