پارک جنگلی چیتگر
مختصات: ۳۵°۴۳′۴۸″شمالی ۵۱°۱۲′۳۰″شرقی / ۳۵٫۷۲۹۹۳۷۶°شمالی ۵۱٫۲۰۸۲۲۳۴°شرقی
| پارک جنگلی چیتگر | |
|---|---|
 | |
| مکان | از شرق به خرگوش دره، از جنوب به آزادراه تهران-کرج، از غرب بهسروآزاد و پیکان شهر و از شمال به زمین‌های چیتگر |
| مختصات | ۳۵°۴۳′۴۷٫۷۸″ شمالی ۵۱°۱۲′۲۹٫۶″ شرقی / ۳۵٫۷۲۹۹۳۸۹°شمالی ۵۱٫۲۰۸۲۲۲°شرقی |
| مساحت | ۹۵۰ هکتار[۱] |
| اداره‌کننده(ها) | شهرداری تهران |
پارک جنگلی چیتگر از پارک‌های جنگلی شهر تهران است که از شمال به زمین‌های چیتگر، از جنوب به آزادراه تهران-کرج از غرب به شهرک سروآزاد و پیکان‌شهر و از شرق به منطقهٔ خرگوش‌دره محدود می‌شود. این پارک با ۹۵۰ هکتار زمین پردرخت از بزرگ‌ترین بوستان‌های جنگلی استان تهران است.[۱][۲]
هدف از احداث این بوستان جنگلی که در آغاز مسیر وزیدن باد غربی به شهر تهران قرار گرفته، بالا بردن مقدار اکسیژن هوای تهران بوده‌است. این پارک دارای یک پیست و مسیرهای دوچرخه‌سواری و امکانات اسکیت‌سواری است.[۲] همچنین ایستگاه مترو چیتگر مقابل درب شمارهٔ ۱ و ایستگاه مترو ایران‌خودرو مقابل درب‌های ۵ و ۷ قرار دارد.
دریاچه چیتگر در مجاورت این پارک جنگلی واقع شده‌است. محدوده شرقی به مساحت تقریبی ۲۵۳ هکتار است، محدوده غربی مساحتی معادل ۶۵۸ هکتار را به خود اختصاص داده‌است. حداقل ارتفاع پارک چیتگر از سطح دریا ۱۲۲۵ متر و حداکثر آن ۱۳۱۳ متر بوده و متوسط آن ۱۲۶۹ متر است. پوشش درختی پارک در مجموع مساحتی در حدود ۷۳۴ هکتار را در بر می‌گیرد و حدود ۵۳ درصد از آنها را گونه‌های سوزنی برگ مانند کاج الداریکا، سرو نقره‌ای و سرو خمره‌ای و حدود ۴۷٪ از درختان را ۹ گونه درختی پهن‌برگ (از جمله اقاقیا، زبان گنجشک، نارون چتری، ارغوان، داغداغان، افرای زینتی، پلت، بلوط و ایلان) تشکیل می‌دهد.[۱]
