گاسترین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
EmausBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.7.2+) (ربات: افزودن bg:Гастрин
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: حذف میان‌ویکی موجود در ویکی‌داده: ۲۷ میان‌ویکی
خط ۵۷: خط ۵۷:
[[رده:هورمون‌های پپتیدی]]
[[رده:هورمون‌های پپتیدی]]
[[رده:هورمون‌ها|هورمون‌ها]]
[[رده:هورمون‌ها|هورمون‌ها]]

[[bg:Гастрин]]
[[ca:Gastrina]]
[[cs:Gastrin]]
[[de:Gastrin]]
[[dv:ގެސްޓްރިން]]
[[el:Γαστρίνη]]
[[en:Gastrin]]
[[es:Gastrina]]
[[fi:Gastriini]]
[[fr:Gastrine]]
[[gl:Gastrina]]
[[he:גסטרין]]
[[hr:Gastrin]]
[[id:Gastrin]]
[[it:Gastrina]]
[[ja:ガストリン]]
[[kk:Гастрин]]
[[ko:가스트린]]
[[nl:Gastrine]]
[[no:Gastrin]]
[[pl:Gastryna]]
[[pt:Gastrina]]
[[ro:Gastrină]]
[[ru:Гастрин]]
[[sr:Гастрин]]
[[sv:Gastrin]]
[[zh:胃泌素]]

نسخهٔ ‏۱۰ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۹:۲۹

گاسترین یک هورمون پپتیدی است [۱] که باعث تحریک ترشح اسید معده و تحریک رشد مخاط معده می‌شود.

گاسترین از سلول‌های گاسترینی در غدد پیلوری انتهای دیستال معده ترشح می‌شود. [۲] به هنگام ورود غذاهای پروتیین‌دار به انتهای آنتری معده، برخی پروتیین‌ها اثر تحریکی بر سلول‌های گاسترینی غدد پیلور می‌گذارند و باعث آزادی گاسترین به خونی می‌شود که به سلول‌های ECL معده می‌روند. این روند منجر به آزادسازی هیستامین به عمق غدد اسیدساز می‌شود و هیستامین ترشح معدوی اسیدکلریدریک را به سرعت تحریک می‌کند. گاسترین از دوازدهه و لوزالمعده نیز ترشح می‌شود. [۳]

تاریخچه

در سال ۱۹۰۵ برای اولین بار وجود این هورمون توسط جان سیدنی پیشنهاد شد و در سال ۱۹۶۴ این هورمون جداسازی شد. در همان سال نیز ساختار گاسترین تعیین گردید.

فیزیولوژی

ژنتیک

ژن مربوط به این هورمون، در بازوی بلند کروموزوم ۱۷ قرار دارد.

سنتز گاسترین و انواع آن

گاسترین یک هورمون پپتیدی خطی است که از سلول‌های جی از دوازدهه و معده ترشح شده و وارد جریان خون می‌شود.

گاسترین به سه شکل دیده می‌شود:

  • گاسترین ۳۴ (گاسترین بزرگ)، حاوی ۳۴ اسید آمینه
  • گاسترین ۱۷ (گاسترین کوچک)، حاوی ۱۷ اسید آمینه
  • گاسترین ۱۴ (گاسترین بسیار کوچک)، حاوی ۱۴ اسید آمینه

ترشح

گاسترین در پاسخ به برخی محرک‌ها ترشح می‌شود؛ این محرک‌ها عبارتند از:

  • اتساع معده
  • تحریک عصب واگ
  • برخی از اسیدهای آمینه
  • افزایش کلسیم

ترشح گاسترین در پاسخ به برخی عوامل مهار می‌شود؛ این محرک‌ها عبارتند از:

  • افزایش اسید کلریدریک در معده
  • سوماتواستاتین نیز باعث مهار ترشح گاسترین می‌شود.

عملکرد

  • تحریک ترشح اسید معده
  • تحریک رشد مخاط معده
  • تحریک ترشح پپسینوژن
  • افزایش انقباضات معده و تحریک تخلیه معده
  • افزایش ترشحات لوزالمعده و تخلیه کیسه صفرا
  • تاثیر روی اسفنگتر مری

پانویس

  1. «گاسترین».
  2. «آزمایش گاسترین».
  3. «تحريک ترشح اسيد».

منابع