پرز روده

پرزهای روده‌ای رنگ‌آمیزی شده با ائوزین

پرزهای روده یا ویلی، زواید انگشت‌مانندی می‌باشند که در لایه اپیتلیال در دیواره روده وجود دارند. پرزهای روده‌ای به طول ۰/۵-۱/۶ میلی‌متر هستند که خود آن‌ها نیز دارای ریزپرزها می‌باشند.

پرزها باعث افزایش سطح داخلی دیواره روده شده که به دنبال آن، سطح جذب بیش‌تر می‌شود. افزایش سطح باعث بهبود جذب مواد مغذی به مانند مونوساکاریدها و اسیدهای آمینه از سطح نیمه تراوای پرز می‌گردد. به عبارت دیگر افزایش سطح جذب، باعث کاهش مسافت طی شده برای مولکول‌ها که جذب خواهند شد، می‌شود. پرزها در تماس با عروق می‌باشند تا از این طریق مواد مغذی جذب شده توسط جریان خون به سایر نقاط بدن، منتقل شوند.

وظایف

در انسان، پرزها سطح جذب روده‌ای را ۳۰ تا ۶۰ برابر افزایش می‌دهد که آن باعث افزایش کارایی جذب مواد مغذی لومن می‌گردد.

همچنین برخی آنزیم‌های مؤثر در جذب در سطح پرزها موجود است. مویرگ‌های پرزها، اسیدهای آمینه و قندهای ساده جذب شده توسط پرزها را وارد جریان خون می‌کند. پرزهای لاکتال نیز، نیز تری‌گلیسیرید، کلسترول و برخی پروتیین‌ها را جذب می‌کند.

علاوه بر همه این‌ها، پرزها به حرکت غذا در روده کمک می‌کند.

نگارخانه

• 

  ساختار یک پرز

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Intestinal villus». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، .