گاسترین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۲) +مرتب+تمیز(۲.۷): + رده:پروتئینهای انسانی+رده:هورمونهای پپتیدی |
جز r2.7.1) (ربات: افزودن cs, de, dv, el, fi, fr, gl, he, hr, id, it, ja, kk, ko, nl, no, pl, pt, ro, ru, sr, sv, zh |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
[[رده:هورمون‌ها|هورمون‌ها]] |
[[رده:هورمون‌ها|هورمون‌ها]] |
||
[[cs:Gastrin]] |
|||
[[de:Gastrin]] |
|||
[[dv:ގެސްޓްރިން]] |
|||
[[el:Γαστρίνη]] |
|||
[[en:Gastrin]] |
[[en:Gastrin]] |
||
[[es:Gastrina]] |
[[es:Gastrina]] |
||
[[fi:Gastriini]] |
|||
[[fr:Gastrine]] |
|||
[[gl:Gastrina]] |
|||
[[he:גסטרין]] |
|||
[[hr:Gastrin]] |
|||
[[id:Gastrin]] |
|||
[[it:Gastrina]] |
|||
[[ja:ガストリン]] |
|||
[[kk:Гастрин]] |
|||
[[ko:가스트린]] |
|||
[[nl:Gastrine]] |
|||
[[no:Gastrin]] |
|||
[[pl:Gastryna]] |
|||
[[pt:Gastrina]] |
|||
[[ro:Gastrină]] |
|||
[[ru:Гастрин]] |
|||
[[sr:Гастрин]] |
|||
[[sv:Gastrin]] |
|||
[[zh:胃泌素]] |
|||
نسخهٔ ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۹:۵۹
گاسترین یک هورمون پپتیدی است [۱] که باعث تحریک ترشح اسید معده و تحریک رشد مخاط معده می‌شود.
گاسترین از سلول‌های گاسترینی در غدد پیلوری انتهای دیستال معده ترشح می‌شود. [۲] به هنگام ورود غذاهای پروتیین‌دار به انتهای آنتری معده، برخی پروتیین‌ها اثر تحریکی بر سلول‌های گاسترینی غدد پیلور می‌گذارند و باعث آزادی گاسترین به خونی می‌شود که به سلول‌های ECL معده می‌روند. این روند منجر به آزادسازی هیستامین به عمق غدد اسیدساز می‌شود و هیستامین ترشح معدوی اسیدکلریدریک را به سرعت تحریک می‌کند. گاسترین از دوازدهه و لوزالمعده نیز ترشح می‌شود. [۳]
تاریخچه
در سال ۱۹۰۵ برای اولین بار وجود این هورمون توسط جان سیدنی پیشنهاد شد و در سال ۱۹۶۴ این هورمون جداسازی شد. در همان سال نیز ساختار گاسترین تعیین گردید.
فیزیولوژی
ژنتیک
ژن مربوط به این هورمون، در بازوی بلند کروموزوم ۱۷ قرار دارد.
سنتز گاسترین و انواع آن
گاسترین یک هورمون پپتیدی خطی است که از سلول‌های جی از دوازدهه و معده ترشح شده و وارد جریان خون می‌شود.
گاسترین به سه شکل دیده می‌شود:
- گاسترین ۳۴ (گاسترین بزرگ)، حاوی ۳۴ اسید آمینه
- گاسترین ۱۷ (گاسترین کوچک)، حاوی ۱۷ اسید آمینه
- گاسترین ۱۴ (گاسترین بسیار کوچک)، حاوی ۱۴ اسید آمینه
ترشح
گاسترین در پاسخ به برخی محرک‌ها ترشح می‌شود؛ این محرک‌ها عبارتند از:
- اتساع معده
- تحریک عصب واگ
- برخی از اسیدهای آمینه
- افزایش کلسیم
ترشح گاسترین در پاسخ به برخی عوامل مهار می‌شود؛ این محرک‌ها عبارتند از:
- افزایش اسید کلریدریک در معده
- سوماتواستاتین نیز باعث مهار ترشح گاسترین می‌شود.
عملکرد
- تحریک ترشح اسید معده
- تحریک رشد مخاط معده
- تحریک ترشح پپسینوژن
- افزایش انقباضات معده و تحریک تخلیه معده
- افزایش ترشحات لوزالمعده و تخلیه کیسه صفرا
- تاثیر روی اسفنگتر مری
پانویس
منابع
- آرتور گایتون، فیزیولوژی پرشکی گایتون.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gastrin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.