آنتی‌ژن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: حذف منبع ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آنتی‌ژن''' {{فرانسوی|Antigène}} به ترکیباتی گفته می‌شود که پس از ورود به بدن موجب برانگیختن واکنشهای ایمنی می‌گردند که در جریان آن موادی به نام [[پادتن]] (آنتی‌بادی) تولید می‌شود. نام انگلیسی این واژه برگرفته از ترکیب '''Anti'''body '''Gen'''erating می‌باشد که اشاره به نقش آن در تحریک تولید [[پادتن]] یا همان آنتی‌بادی دارد. به لحاظ علمی به هر مولکولی که بتواند مورد شناسایی یک پادتن (آنتی‌بادی) قرار گیرد یا با گیرنده [[سلول تی|سلول های لنفوسیت T]] ترکیب شود، آنتی‌ژن گفته می‌شود. چالش آنتی ژن به اولين برخورد آنتي ژن و آنتی بادی(پادتن) در بدن چالش آنتی ژن می گويند. |
'''آنتی‌ژن''' {{فرانسوی|Antigène}} به ترکیباتی گفته می‌شود که پس از ورود به بدن موجب برانگیختن واکنشهای ایمنی می‌گردند که در جریان آن موادی به نام [[پادتن]] (آنتی‌بادی) تولید می‌شود. نام انگلیسی این واژه برگرفته از ترکیب '''Anti'''body '''Gen'''erating می‌باشد که اشاره به نقش آن در تحریک تولید [[پادتن]] یا همان آنتی‌بادی دارد. به لحاظ علمی به هر مولکولی که بتواند مورد شناسایی یک پادتن (آنتی‌بادی) قرار گیرد یا با گیرنده [[سلول تی|سلول های لنفوسیت T]] ترکیب شود، آنتی‌ژن گفته می‌شود. چالش آنتی ژن به اولين برخورد آنتي ژن و آنتی بادی(پادتن) در بدن چالش آنتی ژن می گويند. |
||
== ساختمان |
== ساختمان آنتی ژن == |
||
اغلب آنتی‌ژن‌ها مولکولهای درشتی هستند. از لحاظ ترکیب شیمیایی آنتی‌ژن ممکن است [[پروتئین]]، [[پلی ساکارید]]، |
اغلب آنتی‌ژن‌ها مولکولهای درشتی هستند. از لحاظ ترکیب شیمیایی آنتی‌ژن ممکن است [[پروتئین]]، [[پلی ساکارید]]، چربی ها و حتی [[اسید نوکلئیک]] باشد. یکی دیگر از صفات اختصاصی آنتی‌ژن‌ها بیگانه بودن آنها نسبت به ترکیبات بدن صاحب آنتی‌ژن (میزبان) است. در غیر این صورت یک فرد می‌تواند از نظر ایمنی نسبت به مواد بدن خود واکنش نشان داده و در نتیجه آسیب‌های بافتی پدید آید. البته گاه در شرایطی این پیش آمد رخ می‌دهد و بیماری هایی به نام بیماری های خود ایمنی ایجاد می‌شود (یعنی سیستم ایمنی بدن ما بافت های خود بدن را بیگانه فرض می‌کند مانند [[لوپوس]]). گرچه موادی که وزن مولکولی کوچک دارند خود غالباً آنتی ژنی نیستند ولی می‌توانند به عنوان [[هاپتن]] عمل کنند. |
||
== منشأ پادگن == |
== منشأ پادگن == |
||
نسخهٔ ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۵۵
آنتی‌ژن (به فرانسوی: Antigène) به ترکیباتی گفته می‌شود که پس از ورود به بدن موجب برانگیختن واکنشهای ایمنی می‌گردند که در جریان آن موادی به نام پادتن (آنتی‌بادی) تولید می‌شود. نام انگلیسی این واژه برگرفته از ترکیب Antibody Generating می‌باشد که اشاره به نقش آن در تحریک تولید پادتن یا همان آنتی‌بادی دارد. به لحاظ علمی به هر مولکولی که بتواند مورد شناسایی یک پادتن (آنتی‌بادی) قرار گیرد یا با گیرنده سلول های لنفوسیت T ترکیب شود، آنتی‌ژن گفته می‌شود. چالش آنتی ژن به اولين برخورد آنتي ژن و آنتی بادی(پادتن) در بدن چالش آنتی ژن می گويند.
ساختمان آنتی ژن
اغلب آنتی‌ژن‌ها مولکولهای درشتی هستند. از لحاظ ترکیب شیمیایی آنتی‌ژن ممکن است پروتئین، پلی ساکارید، چربی ها و حتی اسید نوکلئیک باشد. یکی دیگر از صفات اختصاصی آنتی‌ژن‌ها بیگانه بودن آنها نسبت به ترکیبات بدن صاحب آنتی‌ژن (میزبان) است. در غیر این صورت یک فرد می‌تواند از نظر ایمنی نسبت به مواد بدن خود واکنش نشان داده و در نتیجه آسیب‌های بافتی پدید آید. البته گاه در شرایطی این پیش آمد رخ می‌دهد و بیماری هایی به نام بیماری های خود ایمنی ایجاد می‌شود (یعنی سیستم ایمنی بدن ما بافت های خود بدن را بیگانه فرض می‌کند مانند لوپوس). گرچه موادی که وزن مولکولی کوچک دارند خود غالباً آنتی ژنی نیستند ولی می‌توانند به عنوان هاپتن عمل کنند.
منشأ پادگن
منشأ پادگن‌ها می‌تواند خارجی (مانند گرده گل)، یا سلولهای ناشناس درون بدن (مانند سلولهای سرطانی) یا حتی خود سلولهای طبیعی بدن (بیماریهای خود ایمن) باشد.
جستارهای وابسته
منابع
- Peter Delves, Seamus Martin , Dennis Burton and Ivan Roitt (۲۰۰۶)، Roitt's Essential Immunology، Blackwell Publishing، شابک ۹۷۸-۱-۴۰۵۱-۳۶۰۳-۷