پرش به محتوا

دستگاه ایمنی تطبیقی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دستگاه ایمنی سازگاری یا دستگاه ایمنی تطبیقی (به انگلیسی: Adaptive immune system) بخش مهمی از سیستم ایمنی مهره‌داران است. دستگاه ایمنی، بخشی از بدن است که وظیفهٔ شناسایی سلول‌ها و مولکول‌های خودی را از بیگانه و از بین بردن یا بی‌خطر کردن آن‌ها را برعهده دارد.[۱] این سامانه دارای هر دو جزء ایمنی سلولی و ایمنی هومورال است.

مکانیسم دفاعی

[ویرایش]

بدن با دو روش دفاع غیر اختصاصی و دستگاه ایمنی تطبیقی (دفاع اختصاصی) عوامل بیماری‌زا و بیگانه را از بین می‌برد و مانع بروز بیماری می‌شود. مهم‌ترین ویژگی دستگاه ایمنی تطبیقی (برخلاف دستگاه ایمنی ذاتی) پاسخ اختصاصی به پادگن و ایجاد حافظه ایمنی‌شناختی، پس از رویارویی است لذا در واکسیناسیون این سیستم فعال می‌شود.

اجزاء سیستم ایمنی
دستگاه ایمنی ذاتی دستگاه ایمنی تطبیقی
پاسخ غیراختصاصی پاسخ اختصاصی به عامل بیماری‌زا و آنتی‌ژن
فوراً تماس سبب حداکثر پاسخ می‌شود وجود تأخیر بین تماس و حداکثر پاسخ
دارای اجزای ایمنی سلولی دارای اجزای ایمنی سلولی و ایمنی هومورال
بدون حافظه ایمونولوژیک ایجاد حافظه ایمونولوژیک پس از رویارویی
در تمام جانداران فقط در مهره‌داران

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Adaptive immune system». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.