جین کمپیون: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۱۱.۵ core): + رده:برندگان جایزه انجمن نویسندگان آمریکا |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۱۲.۵ core): + رده:تهیهکنندگان فیلم زن |
||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
[[رده:برندگان جایزه انجمن نویسندگان آمریکا]] |
[[رده:برندگان جایزه انجمن نویسندگان آمریکا]] |
||
[[رده:برندگان جایزه سزار]] |
[[رده:برندگان جایزه سزار]] |
||
[[رده:تهیهکنندگان فیلم زن]] |
|||
[[رده:زادگان ۱۹۵۴ (میلادی)]] |
[[رده:زادگان ۱۹۵۴ (میلادی)]] |
||
[[رده:کارگردانان زن]] |
[[رده:کارگردانان زن]] |
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۹:۴۳
جین کمپیون جین کمپیون | |
---|---|
زادهٔ | ۳۰ آوریل ۱۹۵۴ (۷۰ سال) ولینگتون، نیوزلند |
ملیت | نیوزیلند |
همسر(ها) | کالین انگلرت (۱۹۹۲–۲۰۰۱) |
فرزندان | ۱ فرزند |
جین کمپیون (به انگلیسی: Jane Campion) (زاده ۳۰ آوریل ۱۹۵۴) فیلمنامهنویس، کارگردان و تهیهکننده نیوزلندی است. او نخستین و تنها زن فیلمساز برنده جایزه اصلی جشنواره فیلم کن است و یکی از چهار زنی است که همراه با سوفیا کوپولا، لینا ورتمولر و کاترین بیگلو نامزد اسکار بهترین کارگردانی شده است.
حرفه
کمپیون سال ۱۹۹۰ نیز با فیلم «فرشتهای سر میز من» جایزه بزرگ هیئت داوران جشنواره ونیز را برد. «تصویری از یک بانو» ۱۹۹۶ و «دود مقدس» ۱۹۹۹ و از دیگر ساختههای اوست.
او در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۳، رئیس هیئت داوران بخش سینه فونداسیون بود.[۱]
جوایز
جین کمپیون سال ۱۹۹۳ با فیلم پیانو نخل طلای کن را برد و برای این فیلم نامزد اسکار بهترین کارگردان شد و اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی را از آن خود کرد.
فیلمشناسی
- لحظات بیاحساس (۱۹۸۳)
- داستان دخترم (۱۹۸۴)
- پس از ساعتها (۱۹۸۴)
- دو دوست (۱۹۸۶)
- مامانی (۱۹۸۹)
- فرشتهای سر میز من (۱۹۹۰)
- پیانو (۱۹۹۳)
- تصویر یک بانو (۱۹۹۶)
- دود مقدس! (۱۹۹۹)
- در برش (۲۰۰۳)
- هر کس سینمای خودش (۲۰۰۷)
- ۸ (۲۰۰۸)
- ستاره فروزان (۲۰۰۹)
منابع
- ↑ آلبوم عکس: جشنواره کن؛ روزهای آخر (بیبیسی فارسی)
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Jane Campion». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۶.