هفت گناه کبیره

۷ گناه مرگبار، اثر پیتر بروگل

نگاره‌ای هفت گناه کبیره اثر هیرونیموس بوش

برای دیگر کاربردها، هفت گناه کبیره (ابهام‌زدایی) را ببینید.

هفت گناه کبیره یا هفت گناه مهلک (به انگلیسی: Seven deadly sins) در الهیات مسیحی گناهانی هستند که ارتکاب آنها مجازات دوزخ را به‌دنبال خواهد داشت.

پیشینه

در آغاز عصر مسیحیت، راهبی یونانی به نام اواگریو دُ پونتو فهرستی از هشت گناه کبیره ارائه داد تا تمایلات منفی اصلی انسان را تعریف کند. ارتکاب هرکدام از این گناهان، می‌توانست انسان را به جهنم محکوم کند. پاپ گرگوری اولین تغییرات را در قرن شانزدهم در فهرست گناهان کبیره داد و فهرستی هفتگانه و رسمی از این گناهان منتشر کرد. در فهرست او، «اندوه» دیگر گناه محسوب نمی‌شد و جایش را به «تنبلی» داد.. این گناهان عبارتند از:

• تکبر (Pride)
• طمعکاری (Greed)
• شهوت –در معنای تمایل بیش از حد یا نامشروع جنسی (Lust)
• حسادت (Envy)
• خشم (Wrath)
• شکم پرستی -که معمولاً مستی نیز در آن منظور می‌شود (Gluttony)
• تنبلی (Sloth)

هفت گناه کبیره از موضوعات مورد علاقه در وعظ و خطابه‌ها، نمایشنامه‌های اخلاقی و هنر اروپای قرون وسطا بوده‌است.

هفت گناه کبیره در هنر

• هفت گناه کبیره (فیلم ۱۹۵۲)
• هفت گناه کبیره (فیلم ۱۹۶۲)
• هفت گناه کبیره و چهار امر واپسین
• هفت (فیلم ۱۹۹۵)

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Seven deadly sins». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ فوریه ۲۰۱۴.