ولایت ارضروم

ارضروم ولایتی
ارضروم ولایتی
ولایت امپراطوری عثمانی
1867–1923
	; نقشه تقسیمات سیاسی ولایت ارضروم د سال ۱۹۰۷ (۱۲۸۵)
مرکز	ارضروم
تاریخچه
تاریخچه
• تأسیس	1867
• انحلال	1923
پیشین	پسین
	ایالت ارضروم
ولایت بیتلیس
قارص ابلاست
امروزه بخشی از	اردهان، ارضروم، قارص، ایغدیر، وان

ولایت ارضروم (ترکی عثمانی: ارضروم ولایتی)^[۲]^[۳] یک بخش اداری سطح اول (ولایت) امپراتوری عثمانی بود. ولایت ارضروم مرزهای مشترک با ایران و امپراتوری روسیه در شرق و شمال شرقی، در شمال با ولایت ترابیزون، در غرب با ولایت سبیاستای و در جنوب با ولایتهای بتلیس، ولایت معمورةالعزیز و وان را دارا بود.

در اوائل قرن بیستم، مساحتی برابر ۲۹٬۶۱۴ مایل مربع (۷۶٬۷۰۰ کیلومتر مربع) و نتایج اولیه اولین سرشماری عثمانی در سال ۱۸۸۵ (منتشر شده در سال ۱۹۰۸) به ۶۴۵٬۷۰۲ نفر جمعیت رسیده‌است.^[۴] این یکی از شش ولایت ارمنی در قسمت شرقی آناتولی بود و پیش از جنگ جهانی اول، بسیاری از ارامنه در آنجا زندگی می‌کردند همان‌طور که گرجی‌ها، یونانیان پونیک و یونانی‌های قفقاز و سایر اقوام اعم از مسلمان و مسیحی [عمدتاً یونانی ارتدوکس. و کلیسای حواری ارمنی (ارتدکس / گرگوری)].

تاریخ[ویرایش]

ایالت ارضروم یکی از نخستین استانهای عثمانی بود که پس از اصلاحات اداری در سال ۱۸۶۵ به ایالت تبدیل شد و تا سال ۱۸۶۷ آن را به، ولایت ارضروم تبدیل کرد.^[۵]

ارزروم در سال ۱۸۷۵ در شش ولایت تقسیم شد ولایت وان، ولایت حکاری، ولایت بتلیس، ولایت خوزات (درسیم) و قارص-چیلدیر. در سال ۱۸۸۸ با دستور امپراتوری، حکاری به ویلای وان پیوست، و هوزات به ولایت معمورةالعزیز.^[۶]

مناطق قارص و چیلدیر در جنگ روس و ترکیه (۱۸۷۸–۱۸۷۷) به امپراتوری روسیه واگذار شدند،^[۷] که تا سال ۱۹۱۷ آن را به عنوان منطقه اوبلاست قارص اداره می‌کرد.

تقسیمات اداری[ویرایش]

سنجاق ایالت:^[۸]

سنجاق ارضروم (ارضروم، پاسینلر، بایبورت، ایسپیر، Tercan، تورتوم، یوسفعلی، Kiğı، Narman، هینیس)
سنجاق ارزنجان (ارزنجان، رفاهیه، کماه، ایلیچ)
سنجاق بایزید (دغوبایزید، الشکیرت، دیادین، توتک، استان آغری)

جمعیتی[ویرایش]

در سال ۱۸۹۳، در کل ۱۹ کازا (منطقه) وجود داشت. در کل مسلمانان کازا (سنی و علوی) در اکثریت بودند.^[۹] کمترین درصد مسلمانان (۶۴٪) در خزانه حنیس بودند. بیشتر پروتستان‌ها و کاتولیک‌ها ارمنی بودند.

گروه‌ها	ارزروم	بایزید	ارزینان	جمع
براساس سرشماری عثمانی در سال ۱۸۹۳، جمعیت سنجاق‌ها، در هزاران نفر،^[۹]
مسلمانان	۳۱۲٬۲	۴۷٬۴	۸۵٬۹	۴۴۵٬۵
کلیسای حواری ارمنی	۷۳٬۹	۸٬۳	۱۹	۱۰۱٬۲
کاتولیک‌ها	۵٬۴	۱٬۳	-	۶٬۷
پروتستان‌ها	۱٬۷	۰ ۱	۰ ۲	۲
ارتدکس یونانی	۱٬۵	-	۲	۳٬۵
دیگران	۰ ۲	-	-	۰ ۲
جمع	۳۹۴٬۹	۵۷٬۱	۱۰۷٬۱	۵۵۹

جستارهای وابسته[ویرایش]

ارمنستان غربی

منابع[ویرایش]

↑ "1914 Census Statistics" (PDF). Turkish General Staff. pp. 605–606. Archived from the original (PDF) on 7 October 2011. Retrieved 29 January 2011.
↑ Hathi Trust Digital Library - Holdings: Salname-yi Vilâyet-i Erzurum
↑ http://www.vajehyab.com/dehkhoda/ارض+روم%7Cلغتنامه^{^{[پیوند مرده]}} دهخدا
↑ Asia by A. H. Keane, page 460
↑ Almanach de Gotha: annuaire généalogique, diplomatique et statistique. J. Perthes. 1867. pp. 827–829. Retrieved 2013-06-01.
↑ Krikorian, Mesrob K (1977). Armenians in the Service of the Ottoman Empire: 1860–1908. Routledge. p. 39. ISBN 978-0-7100-8564-1. Retrieved 2013-05-24.
↑ Dadrian, Vahakn N. (2003). Warrant for Genocide: Key Elements of Turko-Armenian Conflict. Transaction Publishers. p. 141. ISBN 978-1-4128-4119-1. Retrieved 2013-05-24.
↑ "Erzurum Vilayeti". Retrieved 2019-04-15.
↑ ^۹٫۰ ^۹٫۱ Ottoman Population, 1830–1914: Demographic and Social Characteristics, Kemal H. Karpat, page 124, 1985

پیوند به بیرون[ویرایش]

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Erzurum Vilayet در ویکی‌انبار
Wilson, Charles William; Maunsell, Francis Richard (1911). "Erzerum" . In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. 9 (11th ed.). Cambridge University Press. pp. 758–759.

[1914-census-1] "1914 Census Statistics" (PDF). Turkish General Staff. pp. 605–606. Archived from the original (PDF) on 7 October 2011. Retrieved 29 January 2011.

[2] Hathi Trust Digital Library - Holdings: Salname-yi Vilâyet-i Erzurum

[3] ttp://www.vajehyab.com/dehkhoda/ارض+روم%7Cلغتنامه^{^{[پیوند مرده]}} دهخدا

[asia-4] Asia by A. H. Keane, page 460

[5] Almanach de Gotha: annuaire généalogique, diplomatique et statistique. J. Perthes. 1867. pp. 827–829. Retrieved 2013-06-01.

[asoe-6] Krikorian, Mesrob K (1977). Armenians in the Service of the Ottoman Empire: 1860–1908. Routledge. p. 39. ISBN 978-0-7100-8564-1. Retrieved 2013-05-24.

[wfgke-7] Dadrian, Vahakn N. (2003). Warrant for Genocide: Key Elements of Turko-Armenian Conflict. Transaction Publishers. p. 141. ISBN 978-1-4128-4119-1. Retrieved 2013-05-24.

[8] "Erzurum Vilayeti". Retrieved 2019-04-15.

[Ottoman_Population_page_124-9] ۹٫۰ ^۹٫۱ Ottoman Population, 1830–1914: Demographic and Social Characteristics, Kemal H. Karpat, page 124, 1985

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]