هوش بین فرهنگی

هوش بین فرهنگی (انگلیسی: Intercultural intelligence) یا ICI اصطلاحی است که برای قابلیت عملکرد مؤثر در محیط‌های فرهنگی به کار می‌رود و از ابعاد مختلف (فراشناختی، شناختی، انگیزشی و رفتاری) تشکیل شده‌است که با اثربخشی در محیط جهانی (قضاوت و تصمیم‌گیری فرهنگی، انطباق فرهنگی و عملکرد وظیفه در محیط‌های فرهنگی متنوع) مرتبط هستند.^[۱]

تفاوت هوش بین فرهنگی با هوش فرهنگی در این است که مبتنی بر اعتقاد به بین فرهنگی است در حالی که هوش فرهنگی یا CQ مبتنی بر اعتقاد به چندگانگی فرهنگی است. این اصطلاح برای اولین بار در سال ۲۰۰۶ در پاسخ به ویژگی‌های مشاهده شده در مدیران بین المللی استفاده شد که آنها را قادر به موفقیت در سطح جهانی کرد.^[۲]^[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ Urnaut, Anita Goltnik (2014). "EDUCATION FOR SUCCESSFUL INTERCULTURAL COMMUNICATION AND CULTURAL INTELLIGENCE". Journal of Economic and Social Development. 1 (1). Retrieved 28 February 2016.
↑ "Justia Trademarks".
↑ Bhargava, Rohit (2012). Likeonomics: The Unexpected Truth Behind Earning Trust, Influencing Behavior, and Inspiring Action. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-118-23882-0.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Intercultural intelligence». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ فوریه ۲۰۲۴.

[1] Urnaut, Anita Goltnik (2014). "EDUCATION FOR SUCCESSFUL INTERCULTURAL COMMUNICATION AND CULTURAL INTELLIGENCE". Journal of Economic and Social Development. 1 (1). Retrieved 28 February 2016.

[2] "Justia Trademarks".

[3] Bhargava, Rohit (2012). Likeonomics: The Unexpected Truth Behind Earning Trust, Influencing Behavior, and Inspiring Action. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-118-23882-0.

[۱]

[۲]

[۳]