نخسا
| نخسا | |
|---|---|
 | |
| فعال | از سال ۱۳۹۸ |
| کشور | ایران |
| رسته | عملیات ویژه |
| نقش | سرکوب اعتراضات |
| فرماندهان | |
| فرمانده کل | محمد معارفی |
نیروهای خودجوش سرزمین‌های اسلامی یا نیروهای خودجوش سپاه اسلام[۱] و به اختصار نخسا، یک گروه شبه‌نظامی است که در جنگ داخلی سوریه سابقه حضور دارد و در سرکوب اعتراضات ۱۴۰۱ ایران هم فعال است. نخسا در اعتراضات گلستان هفتم[۲][۳] و همچنین در جریان سرکوب اعتراضات آبان ۱۳۹۸ ایران بوده است.[۴][۱]
شکل‌گیری[ویرایش]
به گفتهٔ یکی از اعضای این گروه شبه‌نظامی، آنان در جریان جنبش سبز و از همان ابتدا برای کمک به نیروهای امنیتی وارد عمل شده‌اند. برخی هم از شهرهایی که آرام بودند به تهران آمدند. «خودجوشی از همین‌جا شروع شد و نیروهای نخسا از همین‌جا با هم آشنا شدند.»[۵]
این گروه مسلح به صورت رسمی معرفی نشده و مشخص نیست متعلق به کدام یک از نهادهای امنیتی و نظامی حکومت ایران است.[۱] اما لوگوی آنها و همچنین حضورشان در سوریه نشان می‌دهد که احتمالاً به سپاه پاسداران وابسته‌اند.[۴] «مقداد» یکی از فرماندهان این گروه در گفتگو با خبرگزاری دانشجو در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۹۵ می‌گوید «ما بین نیروهای حزب‌الله، کتائب‌های عراق، حشد شعبی، دفاع وطنی سوریه یا فاطمیون می‌جنگیم».[۶]
این گروه خود را خودجوش و از فداییان علی خامنه‌ای و قاسم سلیمانی می‌نامد،[۴] و علاوه بر فعالیت‌های نظامی، در زمینه تبلیغاتی نیز فعال هستند. از جمله تبلیغات روی تی‌شرت‌ها، ساخت دستبندهای چرمی و ساعت‌های تزئینی با لوگوی نخسا، برای دوستداران و آن‌هایی که خود را «نسل سوم انقلاب» می‌دانند و الگویشان قاسم سلیمانی است.[۷]
کیهان لندن، نخسا را مجموعه‌ای از داوطلبان و نیروهای سازمانی بسیج توصیف می‌کند که با کمک لابی‌هایی از سپاه پاسداران در کنار نیروهای حزب‌الله لبنان به نفع بشار اسد می‌جنگند، اما نیم‌نگاهی هم به آینده و نبرد احتمالی با اسراییل دارند. به اعتقاد کیهان لندن «بذار منم برم» از نواهای محبوب نیروهای نخسا است و «هیئت الرضا» اصلی‌ترین پایگاه آنان می‌باشد.[۷]
فرماندهان[ویرایش]
مصطفی صدرزاده با نام مستعار «سید ابراهیم» فرماندهٔ ایرانی گردان عمار از لشکر فاطمیون از اولین فرماندهان گروه نخسا بود که در حلب (عملیات محرم) کشته شد.خطای یادکرد: برچسب <ref> غیرمجاز؛ نام‌های غیرمجاز یا بیش از اندازه ().
لوگو[ویرایش]
در آرم این گروه یک تفنگ تک‌تیرانداز به تصویر کشیده شده و در عمدهٔ عکس‌هایی که از اعضای این گروه نیز منتشر شده، آنها مسلح به اسلحهٔ تک تیرانداز هستند. اسلحهٔ تک تیراندازی که نخسا در یکی از تصاویر به عنوان تجهیزات اعضایش معرفی کرده، تفنگ تک تیرانداز «دراگونوف» ساخت اتحاد جماهیر شوروی است.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ فرزاد صیفی‌کاران (۲۷ آبان ۱۳۹۹). «آبان ۹۸: کدام نهادهای امنیتی و شبه‌نظامی آغازگر خشونت‌ها بودند و مردم را به گلوله بستند؟». رادیو زمانه. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲.
- ↑ «نخسا؛ نظامیان گمنام شریک در سرکوب معترضان چه کسانی هستند؟». خبرگزاری ایران‌وایر. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۲.
- ↑ «نخسا مقابل دراویش در خیابان پاسداران». آپارات. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۲.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ««نخسا»؛ ساختار ماشین سرکوب در جمهوری اسلامی چیست؟». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲.
- ↑ «نیروهای خودجوش سپاه اسلام «نخسا» در سوریه چه می‌کنند؟ / پشت‌پرده‌های یک کانال جهادی جذاب». خبرگزاری دانشجو. بایگانی‌شده از اصلی در اکتبر ۱, ۲۰۲۲.
- ↑ ایرج مصداقی (۱۸ فروردین ۱۴۰۰). «شگردهای اتاق‌های فکر جمهوری اسلامی در انتشار اسناد جعلی». دوچه‌وله فارسی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «قدم به قدم تا تل‌آویو و حیفا؛ نخسا، موسیقی و جنگ در خاکریز سوریه». کیهان لندن. ۱۸ شهریور ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲.