منیرو روانی‌پور

منیرو روانی‌پور
روانی پور در ونکوور کانادا، ژانویه ۲۰۱۹
زاده	۲ مرداد ۱۳۳۱ جفره، بوشهر
زمینه کاری	نویسنده
ملیت	ایرانی
همسر(ها)	بابک تختی
فرزند(ان)	غلام‌رضا

• منیرو روانی‌پور (زاده ۲ مرداد ۱۳۳۱،جفره، بوشهر) نویسنده ایرانی-آمریکایی است. منیرو به خاطر علاقه به اساطیر و آئین ها -بخصوص آئین ها ی جنوب ایران- و کاربردشان در داستان‌های خود شهرت دارد و اولین رمانش اهل غرق (۱۳۶۹) به شیوۀ واقع‌گرایی جادویی نوشته شده و در آن از آئین‌های روستای زادگاهش استفاده فراوان کرده است. بخشی دیگری از شهرت این نویسنده به خاطر حساسیت و حضور فعال او درجریان‌های اجتماعی است.

اولین مجموعه داستان منیرو روانی‌پور کنیزو (۱۳۶۸) نام دارد که خودش می‌گوید: «اگر شاهد اتش زدن شهر نو نبودم کنیزو هرگز نوشته نمی‌شد.»

داستان‌ها و رمان‌های منیرو روانی‌پور اغلب براساس تجربه‌ها و سفرهای دور‌ و دراز او و قدرت تخیلی است که ازکودکی با آن دم خور بوده. در نوشته‌های او خیلی وقت‌ها تخیل و واقعیت قابل تفکیک نیستند و زندگی در بیشتر داستان‌هایش درعین واقعیت در جهانی جادویی و سورئال می‌گذرد. تم اصلی داستان‌ها مبارزه آدمی با ناکامی‌ها و مصائب اجتماعی و طبیعی است، و سرفراز بیرون آمدن از آتش سختی‌هاست. زنها در داستان‌های او نقشی اساسی دارند و در گذر از رنج‌ها زندگی را تغییر می‌دهند و اغلب آینده‌ای بهتر می‌سازند. یکی از ویژ‌گی‌های مهم این نویسنده استفاده از امکانات اینترنتی است. او با استفاده از فیس‌بوک و توییتر و بلاگ‌های متعدد با خوانندگانش در سراسر دنیا ارتباط برقرار کرده. هرچند بیشتر سایت و بلاگ‌های او توسط جمهوری اسلامی بلاک و یا بسته شده. او در بیشتر کشورهای جهان داستان‌خوانی و سخنرانی داشته و همچنان به سفر و حضور در مجامع ادبی ادامه می‌دهد. او در دسامبر سال ۲۰۰۷ با همسر و پسرش به دعوت دانشگاه براوون به آمریکا رفت و ماندگار شد.

داستان «رعنا»‌ی وی از مجموعهٔ نازلی، در دورهٔ سوم (۱۳۸۲) جایزه گلشیری برگزیده شده‌ است.

زندگی

منیرو روانی‌پور در کوی جفره ماهینی بندر بوشهر به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در این شهر گذراند و در دانشگاه شیراز روانشناسی خواند. سپس برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و در رشته علوم تربیتی از دانشگاه ایندیانا کارشناسی ارشد گرفت.

روانی‌پور از سال ۱۳۶۰ داستان‌نویسی را شروع کرده‌ است و نخستین کتابش، کنیزو، در سال ۱۳۶۷ منتشر شد. پس از آن تعداد زیادی داستان کوتاه و چند رمان نوشت. داستان رعنا از مجموعهٔ نازلی، در دورهٔ سوم ۱۳۸۲ جایزه گلشیری برگزیده شده‌است.

روانی‌پور در کلاس‌های داستان‌نویسی با بابک تختی، پسر پهلوان تختی آشنا شد و ازدواج کردند. بابک تختی ناشر نشر قصه است و فرزندشان غلامرضا حاصل این ازدواج می‌باشد.

در سال ۱۳۷۹ روانی‌پور یکی از شرکت‌کنندگان کنفرانس برلین بود. قهرمان داستان زن فرودگاه فرانکفورت نیز زنی است که قرار بوده در کنفرانس برلین داستان بخواند، اما با مشکلاتی که در حاشیه کنفرانس به‌وجود می‌آید فرصت داستان‌خوانی را از دست می‌دهد و علاوه بر آن در کشورش نیز او را برای حضور در این کنفرانس مورد شماتت قرار می‌دهند.

روانی‌پور در سال ۱۳۸۵ از اولین حامیان «کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان» در ایران بود.

وی از دسامبر ۲۰۰۶ با خانواده‌اش در آمریکا به سر می‌برد.

بررسی آثار

هرچند سبک و زبان نویسنده در طول سال‌ها تغییر می‌کند، دغدغه‌های او ثابت هستند؛ عناصر ویژه داستانی، طبیعت حاکم بر فضای داستان‌ها و نقش برجسته زن‌ها، از همان کتاب اول در داستان‌ها حضور دارند. بعضی از شخصیتهای داستانی مانند مریم یا گلپر نیز در داستان‌های مختلف روانی‌پور بارها ظاهر می‌شوند.

کتاب‌شناسی

داستان‌های بلند

• ۱۳۶۹ - رمان اهل غرق
• ۱۳۶۹ - دل فولاد
• ۱۳۷۸ - رمان کولی کنار آتش

مجموعه داستان

• ۱۳۶۷ - کنیزو
• ۱۳۶۹ - سنگ‌های شیطان
• ۱۳۷۲ - مجموعه داستان سیریا، سیریا
• ۱۳۸۰ - زن فرودگاه فرانکفورت
• ۱۳۸۱ - مجموعه داستان نازلی

مجموعه شعر

• ۱۳۹۴ - آواز خوان دوره گرد

کودکان

• ۱۳۵۸- گنجشک و آقای رئیس‌جمهور
• ترانه‌های کودکان

پیوند به بیرون

مقاله نقد و معرفی اهل غرق در سایت وینش

• http://moniruravanipur.com وبگاه منیرو روانی پور
• moniro.blogfa.com، وب‌نوشت منیرو روانی پور
• سخنرانی منیرو روانی‌پور در دانشگاه استنفورد؛ ۴ فوریه ۲۰۲۰ در یوتیوب
• نگاهی به بیست سال داستان‌نویسی منیرو روانی‌پور، فرشته احمدی، روزنامه شرق، ۱۸ خرداد ۱۳۸۳
• روز و شب: نوشته‌های منیرو بایگانی‌شده در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine