منیرو روانی‌پور

منیرو روانی‌پور
روانی پور در ونکوور کانادا، ژانویه ۲۰۱۹
زمینهٔ کاری	نویسنده
زادروز	۲ مرداد ۱۳۳۱ جفره، بوشهر
ملیت	ایرانی
همسر(ها)	بابک تختی
فرزندان	غلام‌رضا

منیرو روانی‌پور (زاده ۲ مرداد ۱۳۳۱،جفره، بوشهر) نویسنده فارسی زبان -ساکن امریکاست. منیرو به خاطر علاقه به اساطیر و آئین ها -بخصوص آئین ها ی جنوب ایران- وکاربردشان در داستان های خود شهرت دارد و اولین رمانش اهل غرق (۱۳۶۹) به شیوه رئالیسم جادویی نوشته شده - رمانی که در آن از آئین های روستای زادگاهش استفاده فراوان کرده. بخشی دیگری از شهرت این نویسنده به خاطر حساسیت و حضور فعال او درجریان های اجتماعی است.

اولین مجموعه داستان منیرو روانی پور کنیزو (۱۳۶۸) نام دارد که خودش می گوید: "اگر شاهد اتش زدن شهر نو نبودم کنیزو هرگز نوشته نمی شد."

داستان ها و رمان های منیرو روانی پور اغلب براساس تجربه ها و سفرهای دور و دراز او و قدرت تخیلی است که ازکودکی با آن دم خور بوده. در نوشته های او خیلی وقت ها تخیل و واقعیت قابل تفکیک نیستند و زندگی در بیشتر داستان هایش درعین واقعیت در جهانی جادویی و سورئال می گذرد. تم اصلی داستان ها مبارزه آدمی با ناکامی ها ومصائب اجتماعی و طبیعی است، و سرفراز بیرون آمدن از آتش سختی هاست. زنها در داستان های او نقشی اساسی دارند و درگذر از رنج ها زندگی را تغییر می دهند واغلب آینده ای بهتر می سازند. یکی از ویژه گی های مهم این نویسنده استفاده از امکانات اینترنتی است. او با استفاده از فیس بوک و تویتر و بلاگ های متعدد با خوانندگانش در سراسر دنیا ارتباط برقرار کرده. هرچند بیشتر سایت و بلاگ های او توسط جمهوری اسلامی بلاک و یا بسته شده. او در بیشتر کشورهای جهان داستان خوانی و سخنرانی داشته وهم چنان به سفر و حضور در مجامع ادبی ادامه می دهد. او در دسامبر سال ۲۰۰۷ با همسر و پسرش به دعوت دانشگاه براوون به آمریکا آمد و ماندگار شد.

داستان "رعنا" ی وی از مجموعهٔ نازلی، در دورهٔ سوم (۱۳۸۲) جایزه گلشیری برگزیده شده‌ است.

زندگی

منیرو روانی پور در کوی جفره ماهینی بندر بوشهر به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در این شهر گذراند و در دانشگاه شیراز روانشناسی خواند. سپس برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و در رشته علوم تربیتی از دانشگاه ایندیانا کارشناسی ارشد گرفت.

روانی‌پور از سال ۱۳۶۰ داستان‌نویسی را شروع کرده‌ است و نخستین کتابش، کنیزو، در سال ۱۳۶۷ منتشر شد. پس از آن تعداد زیادی داستان کوتاه و چند رمان نوشت. داستان رعنا از مجموعهٔ نازلی، در دورهٔ سوم ۱۳۸۲ جایزه گلشیری برگزیده شده‌است.

روانی‌پور در کلاس‌های داستان‌نویسی با بابک تختی، پسر پهلوان تختی آشنا شد و ازدواج کردند. بابک تختی ناشر نشر قصه است و فرزندشان غلامرضا حاصل این ازدواج می‌باشد.

در سال ۱۳۷۹ روانی‌پور یکی از شرکت‌کنندگان کنفرانس برلین بود. قهرمان داستان زن فرودگاه فرانکفورت نیز زنی است که قرار بوده در کنفرانس برلین داستان بخواند، اما با مشکلاتی که در حاشیه کنفرانس به‌وجود می‌آید فرصت داستان‌خوانی را از دست می‌دهد و علاوه بر آن در کشورش نیز او را برای حضور در این کنفرانس مورد شماتت قرار می‌دهند.

روانی‌پور در سال ۱۳۸۵ از اولین حامیان «کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان» در ایران بود.

وی از دسامبر ۲۰۰۶ با خانواده‌اش در آمریکا به سر می‌برد.

بررسی آثار

هرچند سبک و زبان نویسنده در طول سال‌ها تغییر می‌کند، دغدغه‌های او ثابت هستند؛ عناصر ویژه داستانی، طبیعت حاکم بر فضای داستان‌ها و نقش برجسته زن‌ها، از همان کتاب اول در داستان‌ها حضور دارند. بعضی از شخصیتهای داستانی مانند مریم یا گلپر نیز در داستان‌های مختلف روانی‌پور بارها ظاهر می‌شوند.

کتاب‌شناسی

داستان‌های بلند

• ۱۳۶۸ - رمان اهل غرق
• ۱۳۶۹ - دل فولاد
• ۱۳۷۸ - رمان کولی کنار آتش

مجموعه داستان

• ۱۳۶۷ - کنیزو
• ۱۳۶۹ - سنگ‌های شیطان
• ۱۳۷۲ - مجموعه داستان سیریا، سیریا
• ۱۳۸۰ - زن فرودگاه فرانکفورت
• ۱۳۸۱ - مجموعه داستان نازلی

کودکان

• گنجشک و آقای رئیس‌جمهور
• ترانه‌های کودکان

پیوند به بیرون

• moniroravanipor.com، وبگاه منیرو روانی پور
• moniro.blogfa.com، وب‌نوشت منیرو روانی پور
• سخنرانی منیرو روانی‌پور در دانشگاه استنفورد؛ ۴ فوریه ۲۰۲۰ در یوتیوب
• نگاهی به بیست سال داستان‌نویسی منیرو روانی‌پور، فرشته احمدی، روزنامه شرق، ۱۸ خرداد ۱۳۸۳
• روز و شب: نوشته‌های منیرو