پرش به محتوا

محلول‌های پلیمری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محلول‌های پلیمری محلول حاوی پلیمر‌های حل شده هستند.[۱] اینها ممکن است محلول‌های مایع (به عنوان مثال در محلول آبی) یا محلول‌های جامد (به عنوان مثال ماده ای که پلاستیک شده‌است) باشند.[۲]

ورود به پلیمر در مقادیر کمی از یک حلال (پلاستیک ساز) باعث کاهش دمای انتقال شیشه، دمای عملکرد و ویسکوزیته مذاب می‌شود.[۳] درک ترمودینامیک یک محلول پلیمری برای پیش‌بینی رفتار آن در فرآیندهای تولید بسیار حیاتی است - به عنوان مثال، انقباض یا گسترش آن در فرآیندهای قالب‌گیری تزریقی، یا اینکه آیا رنگدانه‌ها و حلالها به‌طور مساوی با یک پلیمر در ساخت رنگ و روکش مخلوط شوند.[۴]

کاربردها[ویرایش]

محلول‌های پلیمری در تولید الیاف، فیلم، چسب، لاک، رنگ و سایر موارد ساخته شده از مواد پلیمری استفاده می‌شود. از لایه‌های نازک محلول پلیمری می‌توان برای تولید دستگاه‌های دارای تابش نور استفاده کرد.[۵] از ژل‌های محلول پلیمر گوار می‌توان در شکستگی هیدرولیک (" شکست ") استفاده کرد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Teraoka, Iwao (2002). Polymer solutions: an introduction to physical properties (PDF). John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-38929-3.
  2. Chemical Fabrics and Film Association [CFFA] (n.d.). "Plasticizer migration" (PDF). CFFA Performance Products Division. Archived from the original (PDF) on August 11, 2017. Retrieved August 11, 2017.
  3. "polymer solutions".
  4. Danner, Ronald P.; High, Martin S. (1993). Handbook of polymer solution thermodynamics (به انگلیسی). New York: Design Institute for Physical Property Data (DIPPR), American Institute of Chemical Engineers (AIChE). ISBN 0-8169-0579-7.
  5. Chang, Shun-Chi; Yang, Yang (1999). "Polymer solution light-emitting devices". Applied Physics Letters. 74: 2081–2083. doi:10.1063/1.123764.

خواندن بیشتر[ویرایش]