پرش به محتوا

مجازات اعدام بر پایه کشور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
  حفظ مجازات اعدام در قانون و در عمل
  لغو شده در عمل (تعلیق شده و عدم اجرای مجازات اعدام بیش از ۱۰ سال)
  منسوخ شده در قانون، مگر در شرایط استثنایی مانند جنگ
  لغو شده به صورت کامل

مجازات اعدام یا مجازات مرگ، نوعی مجازات توسط دولت برای برخی جرائم، به شیوه کشتن مجرم است و از لحاظ تاریخی، تقریباً در همه نقاط جهان استفاده شده است. از اواسط قرن ۱۹، بسیاری از کشورها، این مجازات را لغو یا تعلیق کرده‌اند.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷] تا سال ۲۰۲۲، ۵ کشوری که بیشترین اعدام را انجام دادند، به ترتیب نزولی، چین، ایران، عربستان سعودی، مصر و ایالات متحده آمریکا بودند.[۸]

تا سال ۲۰۲۴، در استفاده از مجازات اعدام، ۱۹۳ کشور عضو و ۲ کشور ناظر در سازمان ملل، به ۴ دسته تقسیم می‌شوند:[۹]

  • ۵۳ کشور (۲۷٪)، مجازات اعدام را در قانون و در عمل، حفظ کرده‌اند.
  • ۲۳ کشور (۱۱٪)، در قانون، اجازه استفاده از آن را داده‌اند اما عملاً آن را لغو کرده‌اند: طبق استانداردهای عفو بین‌الملل، حداقل ۱۰ سال است که از آن استفاده نکرده‌اند و اعتقاد بر این است که سیاست یا رویه‌ای مبنی بر عدم اجرای اعدام دارند.[۱۰]
  • ۱۰ کشور (۵٪)، آن را برای همه جنایات به جز در شرایط استثنایی (مانند در طول جنگ)، لغو کرده‌اند؛ اخیراً در غنا (۲۰۲۳).
  • ۱۰۹ کشور (۵۶٪)، آن را به‌طور کامل لغو کرده‌اند؛ اخیراً در جمهوری آفریقای مرکزی (۲۰۲۲).

از سال ۱۹۹۰، حداقل ۱۱ کشور، مجرمانی را اعدام کرده‌اند که در زمان ارتکاب جرم، زیر سن ۱۸ یا ۲۱ سال بوده‌اند، که این نقض پیمان‌نامه حقوق کودک است توسط همه کشورها به جز ایالات متحده آمریکا، تصویب شده است. این کشورها عبارتند از چین، جمهوری دموکراتیک کنگو، ایران، نیجریه، پاکستان، کره شمالی، عربستان سعودی، سودان جنوبی، سودان، ایالات متحده آمریکا و یمن.[۱۱][۱۲][۱۳] این عمل، در ایالات متحده در سال ۲۰۰۵، با پرونده دادگاه عالی روپر وی. سیمونز، در نیجریه در سال ۲۰۱۵، به موجب قانون[۱۴] و در عربستان سعودی در سال ۲۰۲۰، با فرمان سلطنتی، پایان یافت.[۱۵]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Death sentences and executions in 2012". Amnesty International. 10 April 2013.
  2. ↑ Bienen, Leigh B. (2011). Murder and Its Consequences: Essays on Capital Punishment in America (2 ed.). Northwestern University Press. p. 143. ISBN 978-0-8101-2697-8.
  3. ↑ Tonry, Michael H. (2000). The Handbook of Crime & Punishment. Oxford University Press. p. 3. ISBN 978-0-19-514060-6.
  4. ↑ Reichert, Elisabeth (2011). Social Work and Human Rights: A Foundation for Policy and Practice. Columbia University Press. p. 89. ISBN 978-0-231-52070-6.
  5. ↑ Durrant, Russil (2013). An Introduction to Criminal Psychology. Routledge. p. 268. ISBN 978-1-136-23434-7.
  6. ↑ Bryant, Clifton D.; Peck, Dennis L. (2009). Encyclopedia of Death & Human Experience. Sage Publications. p. 144. ISBN 978-1-4129-5178-4.
  7. ↑ Roberson, Cliff (2015). Constitutional Law and Criminal Justice, Second Edition. CRC Press. p. 188. ISBN 978-1-4987-2120-2.
  8. ↑ "Death Sentences and Executions 2022". Amnesty International. 2022. Retrieved 2023-07-30.
  9. ↑ "Abolitionist and Retentionist Countries as of December 2022". Amnesty International. May 2023.
  10. ↑ "DEATH SENTENCES AND EXECUTIONS REPORT 2015". Amnesty International. April 2016. Retrieved 10 August 2016.
  11. ↑ "Executions of juveniles since 1990". Amnesty International. Archived from the original on 4 December 2012.
  12. ↑ Philp, Catherine (11 August 2017). "Iran hangs Ali Reza Tajiki, who was arrested for murder at age 15". The Times (به انگلیسی). Retrieved 12 August 2017.
  13. ↑ "South Sudan steps up executions, children not spared". www.amnesty.org (به انگلیسی). 7 December 2018. Retrieved 10 February 2020.
  14. ↑ Ondo State of Nigeria Official Gazette, Law No. 2 of 2016, Administration of Criminal Justice Law 2015. Akure: Ondo State Government. 2016.
  15. ↑ "Saudi Arabia scraps execution for those who committed crimes as minors: Commission". Reuters (به انگلیسی). 2020-04-26. Archived from the original on 2020-04-27. Retrieved 2020-04-26.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=مجازات_اعدام_بر_پایه_کشور&oldid=39941368»