لیو بی

لیو بی 劉備
پرتره‌ای از لیو بی
امپراتور شو هان
سلطنت	15 مه 221 الی 10 ژوئن 223
جانشین	لیو شان
پادشاه هانژونگ (漢中王) (تحت سلطه امپراتوری هان)
تصدی	219 الی 15 مه 221
زاده	161 میلادی ناحیه ژئو, فرمانداری ژئو, امپراتوری هان (present-day ژئوژئو, بائودینگ, هبئی)
درگذشته	10 ژوئن 223 (62 سال) بایدیچنگ, شو هان (امروزه ناحیه فنگجیه, چونگ‌کینگ)
آرامگاه	آرامگاه هوی, چنگدو, سیچوآن
همسر(ان)	بانو گن بانو می بانو سون امپراتریس وو
فرزند(ان) (بین دیگران)	لیو شان لیو یونگ لیو لی لیو فنگ (پسرخوانده)
نام کامل نام خانوادگی: لیو (劉) نام کوچک: بی (備) نام محترم: شوانده (玄德) نام و تاریخ‌های دوره ژانگوو (章武): 221 – 223 نام پسامرگ امپراتور ژائولیه (چینی: 昭烈皇帝‎)
خاندان	خاندان لیو
پدر	لیو هونگ

لیو بی (۱۶۱–۲۲۳ میلادی) مؤسس دودمان شو و اولین امپراتور آن بود.

لیو بی یکی از با هوش‌ترین مبارزان سلسلهٔ هان و از نوادگان سلطنتی بود که با کمک برادران خود گوان یو، جانگ فی و نخست وزیر خود ژوگه لیانگو سرداران برترش ژائو یون، هوان ژونگ و ماچائو توانست از آشفتگی سلسلهٔ هان بهره برده و سلسلهٔ شو هان را پایه نهد. لیوبی به عنوان یک حاکم انساندوست و خیرخواه و ایده‌آل شناخته شده بود که از مردم مراقبت می‌کرد و به بسیاری از ارزشهای اخلاقی مانند محبت و وفاداری پایبند بود و بر اساس عدالت و مهربانی حکمرانی می‌کرد.او محبوب ترین پادشاه زمان خویش بود البته بسیار جاه طلب بود ولی هرگز این جاه طلبی را نشان نمیداد.همچنین او گوش های بسیار بلندی داشت برای همین در بین دشمنان خود به گوش دراز معروف بود. وی در هجده سالگی با تشکیل ارتش سه هزار نفره به کمک دو برادر خود به کمک سلسله هان رفت تا بتوانند کلاه زرد ها را نابود سازند و هنگامی که بیست و پنج سال سن داشت (بعد از نابودی کلاه زرد ها)به لویانگ رفت و به کفش فروشی پرداخت. در سن سی سالگی به عنوان فرمانده یکی از شهر ها انتخاب شد. دو سال بعد به عنوان فرماندار پینگ یوان انتخاب شد و بعد از سه سال خدمت در آنجا به کمک تائوچیان در زوژو رفت و توانست کائو را شکست دهد و بعد از مرگ تائوچیان جانشین وی در زوژو شد. سپس او با اعتماد به لوبو اشتباه بزرگی را مرتکب شد و با تند خویی های ژانگ فی لوبو به او حمله کرد و در نبود لیو، زوژو را گرفت اما بعد از آن لیو بی با کمک کائو کائو توانست زوژو را پس بگیرد. سپس او هنگامی که حدود چهل سال سن داشت ،در مقابل کائو ایستاد ولی جلوی او شکست خورد و برای بار دوم زوژو را از دست داد و به یوان شو پیوست. بعد از شکست یوان او به نزد لیو بیائو رفت ،و در شین یی فرمانده شد. در همان جا بود که با مشاور زوشو آشنا شد و در مقابل کائو استاد و کائو رن را شکست داد .ولی با حیله های مکرر کائو کائو زوشو از لیو جدا شده و لیو بی به سمت ژوگ لیانگ رفت و او را مشاور اصلی خود قرار داد. هنگامی که چهل و هفت سال سن داشت با ژوگ لیانگ و ارتش خود به جیانگ زیا فرار کرد و در آنجا ساکن شد. و یک سال بعد به کمک ارتش دونگ وو رفت و در سخره سرخ کائو را کاملا شکست داد .سپس او با سیاست های ژوگ توانست جینگژو را گرفته و بعد از آن به کمک پنگ تونگ سیچوان را اشغال کرد. هنگامی که پنجاه و هفت سال سن داشت با ارتش خود به هانژونگ حمله کرد و کائو را شکست داد و خود را پادشاه هانژونگ نامید. اما چند وقت بعد به خاطر جاه طلبی های گوان یو جینگژو را از دست داد و مجبور شد تا با ارتش هفتصد هزار نفره خویش به آنجا دوباره لشکر کشی کند ولی نتوانست همه جینگژو را اشغال کند و ارتش او شکست سنگینی خورد و به یُنگ آن فرار کرد و بعد از چند روز به خاطر مریضی ریوی در ۶۳ سالگی در آنجا درگذشت.

بعد از تسلط لیو بی به شهر چنگدو ، پنج ژنرال ببر : گوان یو، جانگ فی، جائو یون، هوان ژونگ و ماچائو معرفی شدند. او ۴۵ سال برای نجات سلسله هان جنگید و دسترنج این سالها برای او ایجاد دودمان شو بود. امروزه یک روز را به عنوان روز لیوبی در کنار آرامگاه وی در معبد سان یی گرامی می‌دارند.

جستارهای وابسته

• جانگ فی
• گوانگ یو
• افسانه سه برادر

منابع

ویکی‌پدیا انگلیسی آخرین ویرایش 2 می 2019