لامبورگینی مارزال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لامبورگینی مارزال
نمایش لامبورگینی مارزال در نمایشگاه خودرو ژنو ۲۰۱۸
دید کلی
شرکتلامبورگینی
تولید۱۹۶۷
۱ ساخته‌شده
طراحمارچلو گاندینی در برتونه
بدنه و شاسی
کلاسخودروی مفهومی
طرح‌بندیموتور عقب-محور عقب
درهابال‌پرنده‌ای
پیشرانه
موتور۲٫۰ لیتری شش سیلندر خطی
جعبه‌دنده۵ سرعته دستی
ابعاد
فاصله بین محورها۲٬۶۲۰ میلیمتر (۱۰۳٫۱ اینچ)
درازا۴٬۴۵۰ میلیمتر (۱۷۵٫۲ اینچ)
پهنا۱٬۷۰۰ میلیمتر (۶۶٫۹ اینچ)
بلندی۱٬۱۰۰ میلیمتر (۴۳٫۳ اینچ)
وزن خالص۲٬۶۹۰ پوند (۱٬۲۲۰ کیلوگرم)

لامبورگینی مارزال (به انگلیسی: Lamborghini Marzal) یک خودروی مفهومی است که نخستین بار توسط لامبورگینی در نمایشگاه خودروی ژنو در سال ۱۹۶۷ ارائه شد.[۱]

تاریخچه[ویرایش]

نمای کناری مارزل

این خودرو که توسط مارچلو گاندینی از برتونه طراحی شده بود، برای تأمین یک خودروی چهار نفره واقعی برای فروچیو لامبورگینی برای خط تولید خود ساخته شد که قبلاً شامل ۴۰۰جی‌تی ۲+۲ و میورا بود.[۲] آقای لامبورگینی در ابتدا ایجاد مارزال را به‌عنوان یک مدل تبلیغاتی می‌نگریست تا یک مدل تولید، و اظهار داشت:

«مارزال به‌عنوان یک خودروی تولیدی توسعه نیافته‌است. اگر خودرویی مانند مارزال را در نمایشگاه‌های اتومبیل مانند ژنو، تورین و فرانکفورت ارائه کنید، همه مجلات در صفحه نخست در مورد آن گزارش می‌دهند. شما ترجیح می‌دهید ۱۰۰ میلیون لیره برای ساخت هزینه کنید. چنین خودرویی که هنوز هم کم‌هزینه‌تر از پرداخت هزینه تبلیغات است. این هزینه تقریباً یک میلیارد لیره خواهد بود؛ بنابراین در هر صورت ساخت چنین خودروی دور ریختنی جبران می‌شود.»

— فروچیو لامبورگینی

مارزال یک بار باقی ماند،[۳] اگرچه شکل کلی و بسیاری از ایده‌ها بعداً در لامبورگینی اسپادا مورد استفاده قرار گرفت.

استایل مارزال در زمان معرفی آن رادیکال بود، به‌طوری که مجله رود اند ترک آن را «طراحی برتونه آنقدر تازه که همه چیز قدیمی به نظر می‌رسد.»[۴] نامیده‌است. این خودرو با درهای لعابدار بال مرغ دریایی و یک موتیف شش ضلعی قوی در سرتاسر، از جمله در پنجره عقب، تزئینات داخلی و چرخ‌های منحصر به فرد منیزیم کامپانیولو متمایز بود. دیگر عناصر طراحی نوآورانه شامل روکش داخلی نقره‌ای و ۶ چراغ جلو باریک SEV Marchal در دماغه نازک گوه‌ای شکل بود.[۵][۶]

چندین شرکت، از جمله Dinky Toys و مچ‌باکس، مدل‌های دایکاست را بر پایه مارزال ساختند. بسیاری از آنها در رنگ‌های دیگری مانند نارنجی بودند، علی‌رغم اینکه ماشین نمایش اصلی نقره‌ای رنگ شده بود.[۷]

مارزال برای نخستین بار در یک رویداد عمومی در جایزه بزرگ موناکو ۱۹۶۷ ظاهر شد، زمانی که شاهزاده رینیر سوم، همراه با همسرش، پرنسس گریس، ماشین را در دامان رژه سنتی خود قبل از شروع مسابقه رانندگی کرد.[۸][۹] این خودرو برای دومین بار در نمایشگاه ۱۹۹۶ مسابقات ایتالیایی در مونتری، کالیفرنیا به افتخار کاروزریا برتونه ظاهر شد. لامبورگینی آتون نیز در این زمان به نمایش گذاشته شد.[۱۰] این خودرو توسط شاهزاده آلبرت دوم در مراسم افتتاحیه جایزه بزرگ تاریخی موناکو در سال ۲۰۱۸ رانندگی شد.[۱۱][۱۲]

مارزال برای مدت طولانی در موزه مطالعات طراحی برتونه قرار داشت. در حراج RM Sotheby's Villa d'Este در ۲۱ مه ۲۰۱۱ به قیمت ۱٬۵۱۲٬۰۰۰ یورو با احتساب حق بیمه خریدار فروخته شد.[۱۳][۱۴][۱۵]

مشخصات فنی[ویرایش]

داخل مارزال

مارزال از یک موتور ۴٫۰ لیتری شش سیلندر خطی استفاده می‌کرد که ۱۷۵ اسب بخار ترمز (۱۳۰ کیلووات) موتور ادعا می‌کرد. در ۶٬۸۰۰ دور در دقیقه و حداکثر گشتاور ۱۸٫۲ کیلوگرم متر (۱۳۲ پوند-فوت) در ۴٬۶۰۰ دور در دقیقه. حداکثر سرعت ۱۱۸ مایل بر ساعت (۱۹۰ کیلومتر بر ساعت) تخمین زده شد.[۱۶] این موتور توسط جیامپائولو دالارا طراحی شده‌است و یک نسخه تقسیم شده از ۴٫۰ لیتری لامبورگینی V12 بود که به یک جعبه‌دنده ۵ سرعته متصل شده بود. این خودرو مجهز به سه کاربراتور وبر 40 DCOE بود که ورودی‌های هوا مستقیماً در پشت سر سرنشینان عقب قرار داشت. موتور به صورت عرضی در عقب خودرو و کاملاً پشت محور عقب نصب شده بود.[۱۷][۱۸] جعبه‌دنده از میورا بود، با نسبت محرک نهایی بالاتر ۵٫۳۰ برای بهبود شتاب.[۱۹]

شاسی مارزال بر پایه شاسی تولیدی میورا ساخته شده‌است که ۱۲۰ میلیمتر (۴٫۷ اینچ) گسترش یافته‌است. و سفت شد. فاصله بین دو محور به‌دست آمده ۲٬۶۲۰ میلیمتر (۱۰۳ اینچ) بود.[۲۰] کاپوت جلو از آلومینیوم ساخته شده و بدنه بدون لعاب باقی مانده از فولاد ساخته شده‌است. وزن ناخالص ۲٬۶۹۰ پوند (۱٬۲۲۰ کیلوگرم) بود.[۲۱] روزنامه‌نگار LJK Setright هنگام بازدید از برتونه در بهار ۱۹۶۷ مشاهده کرد که «پنج بلوک فلزی بزرگ و یک سندان نسبتاً کوچک» در قسمت جلوی مارزال قرار داده شده بود تا ارتفاع سواری را از جلو به عقب تراز کند.[۲۲] درازای کلی ۴٬۴۵۰ میلیمتر (۱۷۵ اینچ) بود، پهنا ۱٬۷۰۰ میلیمتر (۶۷ اینچ) و بلندی ۱٬۱۰۰ میلیمتر (۴۳ اینچ).[۲۳]

سامانه تعلیق، فرمان و ترمزهای مورد استفاده در مارزال همگی از میورا تولیدی گرفته شده‌اند. به‌دلیل طراحی بدنه، حرکت سیستم تعلیق در مقایسه با میورا محدود بود. برتونه چرخ‌های منحصر به فرد با قطر ۱۴ در ۶٫۵ اینچ عرض منیزیم مرکزی قفل، ساخته شده توسط کمپاگنولو را طراحی کرد. اینها از نظر ساخت شبیه به موارد استفاده شده در میورا و اسپادا بودند، اما از نظر بصری منحصر به فرد بودند، با دو ردیف مجرای هوا تقریباً شش ضلعی. تایرهای پیرلی سینتوراتو HS در سایز ۲۰۵–۱۴ تعبیه شد.

در مجموع ۴٫۵ متر مربع (۴۸ فوت مربع) از پوشش‌های شیشه‌ای در مارزال استفاده شد که همه توسط گلاوربل تهیه شده‌است.[۲۴] این شرکت قبلاً شیشه‌های بکار رفته در آلفارومئو کارابو و شیشه عقب میورا را به برتونه ارائه کرده بود.[۲۵] یک سیستم تهویه مطبوع به منظور مقابله با دمای بالای محفظه سرنشینان نصب شد.[۲۶]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Breeze, Joe (5 December 2011). "Classic Concepts: 1967 Lamborghini Marzal". Classic Driver. Retrieved 26 January 2017.
  2. ↑ Breeze, Joe (5 December 2011). "Classic Concepts: 1967 Lamborghini Marzal". Classic Driver. Retrieved 26 January 2017.
  3. ↑ "One-off Lamborghini up for auction". Top Gear. 1 April 2011. Retrieved 26 January 2017.
  4. ↑ "Bertone's Lamborghini Marzal". Road & Track. July 1967.
  5. ↑ Rive Box, Rob de la; Crump, Richard (1981). Lamborghini: the cars from Sant' Agata Bolognese. London: Osprey. ISBN 0-85045-408-5. OCLC 8431194.
  6. ↑ "RM Sotheby's - 1967 Lamborghini Marzal | Villa d'Este 2011". RM Sotheby's (به انگلیسی). 2017-07-22. Retrieved 2020-03-26.
  7. ↑ "Lamborghini Marzal – Toy Detectives" (به انگلیسی). Retrieved 2020-03-27.
  8. ↑ Grand Prix Historique 2018 – a view form the pit lane, classiccartrust.com Retrieved 23 Auguist 2018
  9. ↑ Petrány, Máté (2018-05-15). "Watch the One-Off Lamborghini Marzal Drive Again at Monaco". Road & Track (به انگلیسی). Retrieved 2020-03-26.
  10. ↑ Smeyers, Mark (3 May 2000). "Lamborghini Marzal". www.lambocars.com (به انگلیسی). Retrieved 2020-03-26.
  11. ↑ "Le Quotidien 2018" (PDF). Le Quotidien. No. 3. www.acm.mc. 11 May 2018. Archived from the original (PDF) on 16 May 2021. Retrieved 16 May 2021.
  12. ↑ "Le Quotidien 2018" (PDF). Le Quotidien. No. 5. www.acm.mc. 13 May 2018. Archived from the original (PDF) on 16 May 2021. Retrieved 16 May 2021.
  13. ↑ "RM Sotheby's - 1967 Lamborghini Marzal | Villa d'Este 2011". RM Sotheby's (به انگلیسی). 2017-07-22. Retrieved 2020-03-26.
  14. ↑ Wakefield, Steve (24 May 2011). "RM Auctions: Villa d'Este 21 May 2011 - Review". www.classicdriver.com (به انگلیسی). Retrieved 2020-03-26.
  15. ↑ Orosz, Peter (16 June 2011). "The most important Lamborghini that never was". Jalopnik (به انگلیسی). Retrieved 2020-03-26.
  16. ↑ Marchet, Jean-François (1985). Lamborghini Espada & the 4-seaters: 350GT, 400GT, Islero, Jarama, Marzal, Espada. London: Osprey. ISBN 0-85045-592-8. OCLC 12806744.
  17. ↑ "RM Sotheby's - 1967 Lamborghini Marzal | Villa d'Este 2011". RM Sotheby's (به انگلیسی). 2017-07-22. Retrieved 2020-03-26.
  18. ↑ Rive Box, Rob de la; Crump, Richard (1981). Lamborghini: the cars from Sant' Agata Bolognese. London: Osprey. ISBN 0-85045-408-5. OCLC 8431194.
  19. ↑ Marchet, Jean-François (1985). Lamborghini Espada & the 4-seaters: 350GT, 400GT, Islero, Jarama, Marzal, Espada. London: Osprey. ISBN 0-85045-592-8. OCLC 12806744.
  20. ↑ Marchet, Jean-François (1985). Lamborghini Espada & the 4-seaters: 350GT, 400GT, Islero, Jarama, Marzal, Espada. London: Osprey. ISBN 0-85045-592-8. OCLC 12806744.
  21. ↑ Rive Box, Rob de la; Crump, Richard (1981). Lamborghini: the cars from Sant' Agata Bolognese. London: Osprey. ISBN 0-85045-408-5. OCLC 8431194.
  22. ↑ Browning, Ken. "Lamborghini: The Quest for Perfection". Automobile Quarterly. 23 (1): 12–29.
  23. ↑ Marchet, Jean-François (1985). Lamborghini Espada & the 4-seaters: 350GT, 400GT, Islero, Jarama, Marzal, Espada. London: Osprey. ISBN 0-85045-592-8. OCLC 12806744.
  24. ↑ "RM Sotheby's - 1967 Lamborghini Marzal | Villa d'Este 2011". RM Sotheby's (به انگلیسی). 2017-07-22. Retrieved 2020-03-26.
  25. ↑ Marchet, Jean-François (1985). Lamborghini Espada & the 4-seaters: 350GT, 400GT, Islero, Jarama, Marzal, Espada. London: Osprey. ISBN 0-85045-592-8. OCLC 12806744.
  26. ↑ "RM Sotheby's - 1967 Lamborghini Marzal | Villa d'Este 2011". RM Sotheby's (به انگلیسی). 2017-07-22. Retrieved 2020-03-26.

برای مطالعه بیشتر[ویرایش]


برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=لامبورگینی_مارزال&oldid=37957115»