غیبت

برای دیگر کاربردها، غیبت (ابهام‌زدایی) را ببینید.

غیبت کردن به معنی نقل بدی‌های یک فرد در جمعی که او در آن حضور ندارد به کار می‌رود. اصطلاح دیگری که معادل این معنای غیبت است، پشت سر کسی بدگویی کردن یا پشت سر کسی حرف زدن است. زمانی آن چه که پشت سر کسی گفته می‌شود غیبت نام می‌گیرد که اولاً آن فرد از شنیدنش ناراحت شود، و دوم آن که آن حرف راست باشد. اگر آن چه که پشت سر فردی گفته شده، راست نباشد، بهتان یا تهمت نام می‌گیرد. غیبت در لغت به معنی حضور نداشت یک فرد در یک مکان خاص است.

غیبت در اسلام

از دید اسلام، غیبت کردن به معنای اخیر آن، گناه شمرده می‌شود. غیبت از مومن از گناهان کبیره است. یکی از راه های جلوگیری از غیبت منع کردن از آن به هنگام شنیدنش می باشد.گناه شنونده غیبت بزرگتر است زیرا اگر غیبت کننده را از عملش منع ننماید غیبت کننده حریص می گردد و عملش را در مجالس دیگر تکرار می کند.

احادیث

• بدان که هر کس برادرش را احسان نماید و در مجلسی که غیبتی از او می شود آن غیبت را رد کند خداوند هزار در بدی را در دنیا و آخرت به روی او می بندد پس اگر توانست و ردّ غیبت نکرد بار گناهی بر دوش اوست که هفتاد برابر گناه غیبت کننده است.
• دشنام دادن به مومن فسوق است و کشتن و جنگ با او کفر است و خوردن گوشتش (یعنی غیبت) از معاصی خداوند است و حرمت مالش همانند حرمت خوردن خون او می باشد.

پانویس

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به غیبت در ویکی‌گفتاورد موجود است.