غیبت

برای دیگر کاربردها، غیبت (ابهام‌زدایی) را ببینید.

غیبت کردن به معنی گفتن بدی‌های یک فرد در جمعی که او در آن حضور ندارد به کار می‌رود. اصطلاح دیگری که معادل این معنای غیبت است، پشت سر کسی بدگویی کردن یا پشت سر کسی حرف زدن است. زمانی آنچه که پشت سر کسی گفته می‌شود غیبت نام می‌گیرد که اولاً آن فرد از شنیدنش ناراحت شود، و دوم آن که آن حرف راست باشد. اگر آنچه که پشت سر فردی گفته شده، راست نباشد، بهتان یا تهمت نام می‌گیرد. غیبت در لغت به معنی حضور نداشت یک فرد در یک مکان خاص است.

غیبت در اسلام

از دید اسلام، غیبت از مؤمن از گناهان کبیره است. یکی از راه‌های جلوگیری از غیبت منع کردن از آن به هنگام شنیدنش می‌باشد. گناه شنونده غیبت بزرگتر است زیرا اگر غیبت‌کننده را از عملش منع ننماید غیبت‌کننده حریص می‌گردد و عملش را در مجالس دیگر تکرار می‌کند.