ضریب تقاضا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ضریب تقاضا (انگلیسی: Demand factor) در مخابرات و مهندسی قدرت به نسبت مقدار استفاده شده به حداکثر مقداری که همان سیستم می‌توانست استفاده کند، گفته می‌شود. بدیهی است که این ضریب همواره کوچکتر یا مساوی یک است.

این ضریب برای زمان‌های مختلف از رابطهٔ زیر قابل محاسبه است.

مهندسی برق[ویرایش]

در مهندسی برق این ضریب را به شکل زیر تعریف می‌کنند:

که همان نسبت پروفایل بار به بار کامل دستگاه است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • مالکیت عمومی این مقاله حاوی محتوای تحت مالکیت عمومی از سند «Federal Standard 1037C». General Services Administration است. (in support of MIL-STD-188)