شهرستان پیونگچانگ
شهرستان پیونگچانگ
평창군 | |
|---|---|
| نویسه‌گردانی(های) کرهای | |
| • هانگول | 평창군 |
| • هانجا | 平昌郡 |
| • لاتین‌نویسی اصلاح‌شده | Pyeongchang-gun |
| • مک‌کیون–ریشاور | P'yŏngch'ang-gun |
 پیست اسکی در قصبه یونگ‌پیونگ، که یکی از اراضی میزبان المپیک زمستانی ۲۰۱۸ و پارالمپیک زمستانی ۲۰۱۸ بود. | |
 موقعیت شهرستان یانگ‌گو در نقشه | |
 | |
| مختصات: ۳۷°۲۲′۸″ شمالی ۱۲۸°۲۳′۲۵″ شرقی / ۳۷٫۳۶۸۸۹°شمالی ۱۲۸٫۳۹۰۲۸°شرقی | |
| کشور |  کره جنوبی |
| استان | گانگوون |
| مرکز اداری | شهرک پیونگچانگ |
| تقسیمات اداری | ۱ شهرک، ۷ قصبه |
| مساحت | |
| • کل | ۱٬۴۶۴٫۱۶ کیلومتر مربع (۵۶۵٫۳۲ مایل مربع) |
| جمعیت (۲۰۲۵)[۱] | |
| • کل | ۴۰٬۰۳۸ |
| • تراکم | ۲۷/کیلومتر مربع (۷۱/مایل مربع) |
شهرستان پیونگچانگ[۲] (به کرهای: 평창군) یک شهرستان در شمال‌شرق کره جنوبی (مرکز شبه‌جزیره کره) است که در تابعیت استان گانگوون قرار دارد. این شهرستان بسیار کوهستانی بوده و در میان رشته‌کوه‌های ته‌بک قرار دارد و به همین دلیل برای ورزش‌های زمستانی محبوب است. همچنین در این شهر چندین معبد بودایی از جمله پرستشگاه ولیونگسا (월정사) قرار دارد. پیونگچانگ در فاصله ۱۸۰ کیلومتری شرق سئول (پایتخت کره جنوبی) قرار دارد.
شهرستان پیونگچانگ، به دلیل میزبانی بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۱۸، دارای شناخت و شهرت جهانی شد.
پیونگچانگ یک شعر دارد، پیونگچانگ ۷۰۰ مبارک. به این دلیل ۷۰۰ گفته می‌شود که ارتفاع متوسط این شهر ۷۰۰ متر از سطح دریا است.
تاریخ
[ویرایش]در اوت سال ۱۸۹۶ میلادی، در پادشاهی چوسان، شهرستان پیونگچانگ به شکل امروزی خویش تأسیس شد. در آن سال، این شهرستان متشکل از ۵ قصبه بود: بوک (شمالی) [북면]، دونگ (غربی) [동면]، گونّه [군내면]، میتان [미탄면]، و نام (جنوبی) [남면].
در اکتبر سال ۱۹۰۶، در امپراتوری کره، «قصبهٔ دونگ (غربی)» [동면] از این شهرستان جدا شده و با تغییر نام به «شین‌دونگ» [신동면] ضمیمهٔ شهرستان جونگ‌سون شد.
در همان زمان، سه قصبهٔ «بونگ‌پیونگ»، «جینبو»، و «ده‌هوا» از شهرستان گانگ‌نونگ ضمیمهٔ این شهرستان شدند. در مجموع، این شهرستان متشکل از ۷ قصبه شد.
در مارس سال ۱۹۱۴ میلادی، در عصر حاکمیت استعماری ژاپن بر کره، سه قصبهٔ دونگ (غربی) [동면]، گونّه [군내면]، و نام (جنوبی) [남면] ادغام شده و قصبهٔ پیونگچانگ را تشکیل دادند. (مجموعا ۵ قصبه)
در آوریل سال ۱۹۳۱ میلادی، قصبهٔ دوئام از شهرستان جونگ‌سون جدا شده و ضمیمهٔ این شهرستان شد. (مجموعا ۶ قصبه)
در ژوئیه سال ۱۹۳۴ میلادی، سه روستای «اون‌گیو»، «بانگنیم»، و «گیه‌چون» از «قصبهٔ ده‌هوا» جدا شده و «قصبهٔ بانگنیم» را تشکیل دادند. (مجموعا ۷ قصبه)
پس از استقلال کره از ژاپن در سال ۱۹۴۵ میلادی، این کشور به دو نیمه تقسیم شد. مرز بین دو کره در آن زمان، مدار ۳۸ درجه شمالی در نظر گرفته شده بود. این مدار از میان استان (تاریخی) گانگوون عبور می‌کند. در نتیجه استان گانگوون به نیمهٔ شمالی و نیمهٔ جنوبی تقسیم شد. با این وجود، تمامی اراضی این شهرستان، در جنوب این مدار قرار گرفتند، و در تبعیت استان (جنوبی) گانگوون قرار گرفت.
با پایان جنگ کره در سال ۱۹۵۳ میلادی و امضای آتش‌بس بین کره شمالی و ایالات متحده آمریکا، تمامی اراضی این شهرستان، بدون تغییر خاصی، تحت حاکمیت کره جنوبی، تحت مدیریت استان (جنوبی) گانگوون، قرار گرفت.
در ژوئیه سال ۱۹۷۳ میلادی، روستای «جانگ‌پیونگ» از «قصبهٔ جینبو» به «قصبهٔ بونگ‌پیونگ» انتقال یافت.
در همان زمان، روستای «بونگسان» از قصبهٔ دوئام به «قصبهٔ جینبو» منتقل شد.
در یکم ماه مه سال ۱۹۷۹، «قصبهٔ پیونگچانگ» به شهرک ارتقاء یافت. (مجموعا ۱ شهرک، ۶ قصبه)
در فوریه سال ۱۹۸۳، از ادغام بخش‌هایی از قصبه‌های «بونگ‌پیونگ»، «جینبو»، و «ده‌هوا»، قصبه یونگ‌پیونگ تاسیس شد. (مجموعا ۱ شهرک، ۷ قصبه)
در ژانویه سال ۱۹۸۹ میلادی، روستای «هومیونگ» از قصبهٔ دوئام به «قصبهٔ جینبو» انتقال یافت.
در سپتامبر سال ۲۰۰۷ میلادی، «قصبهٔ دوئام» به ده‌گوالّیونگ تغییر نام داد.
در ژوئیه سال ۲۰۱۱ میلادی، شهرستان پیونگچانگ به عنوان میزبان المپیک زمستانی ۲۰۱۸ و پارالمپیک زمستانی ۲۰۱۸ انتخاب شد.
در فوریه سال ۲۰۱۸، از ۸ام الی ۲۵ام آن ماه، شهرستان پیونگچانگ میزبان المپیک زمستانی ۲۰۱۸ بود.
در مارس سال ۲۰۱۸، از ۹ام الی ۱۸ام آن ماه، شهرستان پیونگچانگ میزبان پارالمپیک زمستانی ۲۰۱۸ بود.
آب‌وهوا
[ویرایش]| داده‌های اقلیم پیونگچانگ | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ماه | ژانویه | فوریه | مارس | آوریل | مه | ژوئن | ژوئیه | اوت | سپتامبر | اکتبر | نوامبر | دسامبر | سال |
| میانگین بیش‌ترین °C (°F) | −۲٫۵ (۲۸) |
−۰٫۴ (۳۱) |
۴٫۴ (۴۰) |
۱۲٫۹ (۵۵) |
۱۷٫۶ (۶۴) |
۲۰٫۵ (۶۹) |
۲۲٫۸ (۷۳) |
۲۲٫۸ (۷۳) |
۱۸٫۶ (۶۵) |
۱۴٫۰ (۵۷) |
۷٫۰ (۴۵) |
۰٫۵ (۳۳) |
۱۱٫۵ (۵۳) |
| میانگین روزانه °C (°F) | −۷٫۷ (۱۸) |
−۵٫۵ (۲۲) |
−۰٫۵ (۳۱) |
۷٫۰ (۴۵) |
۱۱٫۹ (۵۳) |
۱۵٫۷ (۶۰) |
۱۹٫۱ (۶۶) |
۱۹٫۱ (۶۶) |
۱۴٫۱ (۵۷) |
۸٫۳ (۴۷) |
۱٫۹ (۳۵) |
−۴٫۴ (۲۴) |
۶٫۶ (۴۴) |
| میانگین کم‌ترین °C (°F) | −۱۲٫۶ (۹) |
−۱۰٫۵ (۱۳) |
−۵٫۲ (۲۳) |
۱٫۲ (۳۴) |
۶٫۳ (۴۳) |
۱۱٫۲ (۵۲) |
۱۶٫۰ (۶۱) |
۱۶٫۱ (۶۱) |
۱۰٫۰ (۵۰) |
۳٫۱ (۳۸) |
−۲٫۸ (۲۷) |
−۹٫۱ (۱۶) |
۲٫۰ (۳۶) |
| بارندگی میلی‌متر (اینچ) | ۶۲٫۶ (۲٫۴۶) |
۵۳٫۶ (۲٫۱۱) |
۷۵٫۶ (۲٫۹۸) |
۸۹٫۵ (۳٫۵۲) |
۱۲۲٫۳ (۴٫۸۱) |
۲۰۱٫۰ (۷٫۹۱) |
۳۲۶٫۷ (۱۲٫۸۶) |
۴۲۰٫۹ (۱۶٫۵۷) |
۳۰۷٫۳ (۱۲٫۱) |
۱۲۴٫۹ (۴٫۹۲) |
۷۶٫۹ (۳٫۰۳) |
۳۶٫۸ (۱٫۴۵) |
۱٬۸۹۸ (۷۴٫۷۲) |
| میانگین روزهای بارندگی (≥ ۰.۱ mm) | ۱۰ | ۱۰ | ۱۱ | ۹ | ۱۱ | ۱۳ | ۱۷ | ۱۷ | ۱۳ | ۸ | ۱۰ | ۹ | ۱۳۸ |
| درصد رطوبت | ۶۷٫۳ | ۶۷٫۰ | ۶۷٫۵ | ۶۱٫۰ | ۶۸٫۴ | ۷۹٫۲ | ۸۵٫۷ | ۸۷٫۰ | ۸۴٫۶ | ۷۵٫۲ | ۶۹٫۹ | ۶۷٫۳ | ۷۳٫۳ |
| میانگین روزانه ساعت‌های تابش آفتاب | ۱۹۷٫۲ | ۱۸۵٫۲ | ۲۰۲٫۳ | ۲۲۶٫۶ | ۲۲۹٫۴ | ۱۷۹٫۸ | ۱۳۸٫۱ | ۱۳۰٫۷ | ۱۴۳٫۹ | ۱۹۳٫۳ | ۱۷۶٫۴ | ۱۹۱٫۹ | ۲٬۱۹۴٫۸ |
| منبع: Korea Meteorological Administration [۳] | |||||||||||||
تقسیمات اداری
[ویرایش]شهرستان پیونگچانگ به ۱ شهرک و ۷ قصبهٔ تابعه تقسیم شده است. در تابعیت این تقسیمات اداری، در مجموع ۸۹ عدد روستا وجود دارد.
| ||||||||||
| نام | کرهای (هانگول) |
هانجا | برگردان لاتین (نظام اصلاح‌شده) |
برگردان لاتین (مک‌کیون–ریشاور) |
مساحت (کیلومتر مربع) |
جمعیت-۲۰۲۵[۱] | خانوار[۱] | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| شهرک پیونگچانگ | 평창읍 | 平昌邑 | Pyeongchang-eup | P'yŏngch'ang-ŭp | ۱۱۶٫۳۱ | ۸٬۲۳۸ | ۴٫۳۰۸ | |||
| قصبه بانگنیم | 방림면 | 芳林面 | Bangnim-myeon | Pangnim-myŏn | ۱۲۰٫۸۵ | ۲٬۵۰۴ | ۱٬۵۱۶ | |||
| قصبه بونگ‌پیونگ | 봉평면 | 蓬坪面 | Bongpyeong-myeon | Pongp'yŏng-myŏn | ۲۱۷٫۴۱ | ۵٬۵۹۵ | ۳٬۰۶۱ | |||
| قصبه جینبو | 진부면 | 珍富面 | Jinbu-myeon | Chinbu-myŏn | ۳۳۱٫۰۶ | ۸٬۴۴۱ | ۴٬۳۶۲ | |||
| قصبه ده‌گوالّیونگ | 대관령면 | 大關嶺面 | Daegwallyeong-myeon | Taegwallyŏng-myŏn | ۲۲۱٫۶۳ | ۵٬۸۲۷ | ۳٬۵۰۱ | |||
| قصبه ده‌هوا | 대화면 | 大和面 | Daehwa-myeon | Taehwa-myŏn | ۱۶۶٫۶۰ | ۴٬۹۶۳ | ۲٬۷۱۳ | |||
| قصبه میتان | 미탄면 | 美灘面 | Bangnim-myeon | Pangnim-myŏn | ۱۰۹٫۴۳ | ۱٬۵۱۱ | ۹۰۱ | |||
| قصبه یونگ‌پیونگ | 용평면 | 龍坪面 | Yongpyeong-myeon | Yongp'yŏng-myŏn | ۱۳۵٫۴۳ | ۲٬۹۵۹ | ۱٬۶۳۵ | |||
لیست روستاها
[ویرایش]
|
|
|
قصبه بانگنیم
|
|
|
قصبه بونگ‌پیونگ
|
|
|
قصبه جینبو
|
|
|
|
|
|
قصبه ده‌هوا
|
|
|
قصبه میتان
|
|
|
|
|
|
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ https://jumin.mois.go.kr/ آمار جمعیتی جمهوری کره، بروز رسانی پس از پایان هر ماه میلادی (آوریل ۲۰۲۵)
- ↑ BBC فارسی - ورزش - کره جنوبی میزبان المپیک زمستانی ۲۰۱۸ شد
- ↑ "평년값자료(1981~2010) 대관령(100)". Korea Meteorological Administration. Retrieved 2011-05-11.
- Wikipedia contributors, "Pyeongchang," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Pyeongchang&oldid=440071132 (accessed July 25, 2011).
پیوند به بیرون
[ویرایش]
- وب‌گاه رسمی حکومت (انگلیسی)
مرکز: چونچون | ||
| شهرها |  | |
| شهرستان‌ها | ||
| استان |  | |
|---|---|---|
| استان خودمختار ویژه | ||
| شهر ویژه | ||
| کلان‌شهر | ||
| شهر خودمختار ویژه | ||
| «کمیتهٔ ۵ استان شمالی» (استان‌های ادعایی جمهوری کره در کره شمالی) | ||
| |||||
[ل] به واسطه جنگ جهانی دوم لغو شد | |||||
