شالک
 | پیشنهاد شدهاست که درخت تبریزی در این مقاله ادغام شود. (بحث) پیشنهاد شده از ژانویه ۲۰۲۰. |
| Black Poplar | |
|---|---|
| |
| Black poplars in Poland | |
| آرایه‌شناسی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | رزیدها |
| راسته: | مالپیگی‌سانان |
| تیره: | بیدیان |
| سرده: | Populus |
| Section: | Aigeiros |
| گونه: | P. nigra |
| نام علمی | |
| Populus nigra | |
شالک، تبریزی، (نام علمی: Populus nigra) ، درختی است که ارقام مختلفی از آن در ایران می‌روید. در تبریز با نام لشه قَلَمه مشهور است و در اکثراً باغات آن منطقه به عنوان مرز باغات و مزارع کاشته می‌شود.
مشخصات[ویرایش]
درختی است که ارتفاع آن تا سی متر می‌رسد. شاخه‌های آن موجی و فاقد جهت‌های ریشه جوش است. جوانه‌های آن زرد رنگ، معطر و چسبناک است. برگها سبز براق، پهن، یا لوزی نوک تیز هستند. تکثیر آن از طریق قلمه صورت می‌گیرد.
ترکیبات شیمیایی[ویرایش]
جوانه‌های شالک صمغ دارای گلوکوزیدهای سالیسین [پانویس ۱]، پوپولین[پانویس ۲] و کریزین[پانویس ۳] است. مقداری اسانس روغنی فرّار نیز در آن یافت می‌شود.
خواص[ویرایش]
در طب سنتی از برگها و سرشاخه‌های گلدار این گیاه برای درمان بواسیر، روماتیسم، نقرس و سیاتیک استفاده می‌شود. این گیاه مدر، ضد عفونی کننده و مقوی هاضمه نیز می‌باشد.
واژه‌نامه[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- کتاب‌ها
- میرحیدر، حسین (۱۳۷۳). معارف گیاهی. ۶. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی. ص. ۶۴۷. بیش از یک پارامتر
|دوره=و|جلد=داده‌شده است (کمک)