سهنوازی
سهنوازی، سهسرایی، سهتایی یا تریو (به انگلیسی و فرانسوی: trio) در موسیقی به معنای یک گروه اجرایی برای سه خواننده یا اجرای سازی یا آهنگسازی برای سه صدا و یا سه ساز است. در آثار بزرگتر (یا ارکسترال)، تریو میتواند درونِ یک فرم سهتایی (A-B-A) باشد که در بخش میانی و متضاد با بخش اول و سوم یک قطعۀ رقص (مانند منوئه) ظاهر شود.
آهنگسازی
[ویرایش]تریو، آهنگسازی برای سه اجراکننده یا پارت موسیقی است. آثاری شامل «سونات تریو» در دورۀ باروک، آثار کرال برای سه پارت و آثار برای سه ساز (مانند سه زهی) بود.
در این فرم، «سونات تریو» یک ژانر محبوب در قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم بود که با دو سازِ ملودیک و یک باسو کنتینوئو برای همراهی ترکیب میشدند و در مجموع سه پارت موسیقی را تشکیل میدادند.
سازبندی
[ویرایش]سازهای رایج در سهگانه (تریو) شامل موارد زیر است:
- تریو برنجی (هورن، ترومپت، ترومبون)
- تریو کلارینت، ویولنسل، پیانو
- تریو کلارینت، ویولا، پیانو
- تریو کلارینت، ویولن، پیانو
- تریو فلوت، ویولا، چنگ
- تریو هارمونیکا (سازدهنی کروماتیک، باس هارمونیکا، کورد هارمونیکا)
- تریو هورن (هورن، ویولن و پیانو)
- تریو جاز (پیانو یا گیتار، گیتار باس، کیت درام)
- تریو ارگ (ارگ هاموند، درامز، گیتاریست جاز یا ساکسیفون)
- تریو پیانو (ویولن، ویولنسل، پیانو)
- تریو الکتریک (گیتار الکتریک، گیتار باس، کیت درام)
- تریو زهی (ویولن، ویولا، ویولنسل)
فرهنگستان زبان و ادب فارسی برابرهای سهسرایی، سهنوازی و سهتایی را برای «تریو» تصویب کردهاست.
منابع
[ویرایش]مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Trio». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۵ مارس ۲۰۱۸.