زنان در شیلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زنان در شیلی
میچل باچله، اولین رئیس‌جمهور زن شیلی از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰
شاخص نابرابری جنسیتی[۲]
ارزش۰٫۲۴۷ (۲۰۱۹)
رُتبه۵۵ از ۱۶۲
مرگ مادر (در هر ۱۰۰٬۰۰۰)۲۵ (۲۰۱۰)
سهم زنان در دولت‌ها۲۲٫۶٪ (۲۰۱۹)
زنان بالای ۲۵ سال با آموزش متوسطه۷۲٫۱٪ (۲۰۱۰)
زنان کارمند و شاغل۵۲٪ میزان بیکاری، به دست آمده از سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، ۲۰۱۶[۱]
گزارش جهانی فاصله جنسیتی[۳]
ارزش۰٫۷۳۶ (۲۰۲۲)
رُتبه۴۷ از ۱۴۶ از مجموعِ ۱۴۴

زندگی، نقش‌ها و حقوق زنان در شیلی در طول زمان دستخوش تغییرات بسیاری شده‌است. نقش‌های اجتماعی زنان شیلی در طول تاریخ تحت تأثیر نقش‌های جنسیتی سنتی و فرهنگ مردسالار بوده‌است، اما در طول قرن بیستم، زنان به‌طور فزاینده‌ای خود را درگیر سیاست و اعتراض کردند، که در نتیجه مقرراتی در قانون اساسی برای حمایت از برابری بین زن و مرد و منع تبعیض جنسیتی ایجاد شد.

پیشرفت تحصیلی، مشارکت نیروی کار و حقوق زنان بهبود یافته‌است، به ویژه از زمانی که شیلی دوباره در سال ۱۹۹۰ به یک دموکراسی تبدیل شد. شیلی در سال ۲۰۰۴ طلاق را قانونی اعلام کرد و همچنین یکی از معدود کشورهایی است که رئیس‌جمهور زن دارد.[۴] با این حال، زنان شیلیایی هنوز با چالش‌های اقتصادی و سیاسی زیادی از جمله نابرابری درآمد، نرخ بالای خشونت خانگی و نقش‌های جنسیتی طولانی مواجه هستند.

تاریخچه[ویرایش]

ماریا د لا کروز، (۱۹۱۲–۱۹۹۵)، فعال سیاسی شیلیایی برای حق رای زنان، روزنامه‌نگار، نویسنده و مفسر سیاسی. در سال ۱۹۵۳، او اولین زنی بود که در سنای شیلی انتخاب شد

در دوران ریاست جمهوری در سال‌های ۱۹۳۱ و ۱۹۴۹ به زنان حق رای داده شد.[۵][۶] همچنین در آن دوران، هزاران زن علیه سالوادور آلنده ، رئیس‌جمهور سوسیالیست، در راهپیمایی با قابلمه‌ها و ماهیتابه‌های خالی تظاهرات کردند.[۷] در حالی که تحت رژیم اقتدارگرای آگوستو پینوشه، زنان علیه همه‌پرسی آلنده به «نه» رأی دادند، شرکت کردند.[۵]

در زمان شیلی تحت حاکمیت دیکتاتور پینوشه، وضعیت حقوق قانونی زنان از اکثر کشورهای آمریکای لاتین عقب‌تر بود، با اینکه شیلی یکی از قوی‌ترین اقتصادها را در آمریکای جنوبی داشت.[۸] حکومت شیلی در سال ۱۹۹۰ به دموکراسی بازگشت که منجر به تغییراتی در زندگی و نقش زنان در جامعه شد.[۹] از زمان بازگشت به دموکراسی، دولت شیلی منابع سیاسی و اقتصادی بیشتری را برای گسترش برنامه‌های رفاه اجتماعی نسبت به قبل سرمایه‌گذاری کرده‌است.[۱۰] حزب سیاسی Concertación از زمان پایان دیکتاتوری پینوشه در قدرت بوده‌است و از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰، میچل باچله از حزب به عنوان اولین رئیس‌جمهور زن شیلی حضور دارد.[۱۱][۱۲]

جامعه[ویرایش]

شیلی به عنوان یکی از محافظه کارترین کشورهای آمریکای لاتین از نظر اجتماعی توصیف شده‌است.[۱۳][۱۴][۱۵] در مقایسه با ایالات متحده، شیلی در میان تحولات خود از نفوذ زنان به حوزه سیاسی، فمینیست‌های زیادی نداشت. زنان شیلیایی کاتولیک را به عنوان آیین گذر خود می‌دانستند، که آغازگر جنبش‌های زنان در مخالفت با حزب سیاسی لیبرال در دولت شیلی بود. محیط سنتی که زنان به آن عادت داشتند به عنوان دلیلی مردسالارانه برای محدود کردن آرای زنان توسط زنان استفاده می‌شد. با این حال، اعتقادات مذهبی شیلیایی‌ها به‌عنوان کاتولیک‌های متدین، تمایل آنها به رأی دادن علیه حزب سرسخت لیبرال ضد روحانی را آغاز کرد.[۱۶]

نقش‌های جنسیتی[ویرایش]

باورهای سنتی نقش جنسیتی در جامعه شیلی رایج است، به ویژه این عقاید که زنان باید بر نقش مادری تمرکز کنند و مطیع مردان باشند.[۱۷] یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ توسط برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) گزارش داد که ۶۲ درصد از مردم شیلی مخالف برابری کامل جنسیتی هستند. بسیاری از افراد مورد بررسی معتقد بودند که زنان باید خود را به نقش سنتی مادر و همسر محدود کنند.[۱۸] با این حال، گزارش توسعه جهانی ۲۰۱۲ بیان می‌کند که نگرش مردان نسبت به برابری جنسیتی این است که «مردان هنگام ارتقای حقوق زنان ضرر نمی‌کنند».[۱۹]

تحصیلات[ویرایش]

نرخ باسوادی زنان تقریباً با مردان مطابقت دارد، به طوری که ۹۷٫۴ درصد زنان در مقابل ۹۷٫۶ درصد مردان (در سال ۲۰۱۵) قادر به خواندن هستند.[۲۰] قانون شیلی آموزش ابتدایی و متوسطه اجباری را برای پسران و دختران الزامی می‌داند.[۲۱] در سال ۲۰۰۷، بانک جهانی اعلام کرد که سطح ثبت نام برای پسران و دختران در آموزش ابتدایی و متوسطه تقریباً برابر است.[۲۲] تحصیلات زنان در شیلی به‌طور کلی بالاتر از کشورهای همسایه است.[۲۲] در آموزش عالی، تا سال ۲۰۰۲، نرخ حضور زنان با ۴۷٫۵ درصد در مقابل ۵۲٫۵ درصد مشابه مردان بود.[۲۳]

حقوق[ویرایش]

در حال حاضر در شیلی زنان بسیاری از حقوق مشابه مردان را دارند.[۲۴] سرویس ملی زنان (SERNAM) وظیفه حفاظت از حقوق قانونی زنان در بخش عمومی را بر عهده دارد.[۲۴][۲۵]

سیاست[ویرایش]

تظاهرات زنان فمینیست در سانتیاگو دی شیلی و خواهان دموکراسی در دوران حکومت نظامی آگوستو پینوشه

زنان تا سال ۱۹۳۴ که برای اولین بار توانستند از رای شهرداری خود استفاده کنند، در سیاست دخالت نداشتند.[۲۶] رای شهرداری و بعداً ملی باعث شد که زنان بیش از پیش خود را وارد سیاست کنند و دولت و احزاب سیاسی را تحت فشار قرار دهند.[۲۷] با افزایش اهمیت سیاسی زنان، بسیاری از احزاب بخش‌های زنان را برای حمایت تأسیس کردند و سعی کردند آرای زنان را جذب کنند، اگرچه سال‌ها طول کشید تا احزاب سیاسی واقعاً زنان را برای سیاست مهم بدانند.[۲۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ OECD. "LFS by sex and age - indicators". stats.oecd.org. Retrieved 13 March 2017.
  2. ↑ "Gender Inequality Index" (PDF). HUMAN DEVELOPMENT REPORTS. Retrieved 25 October 2021.
  3. ↑ "Global Gender Gap Report 2022" (PDF). World Economic Forum. Retrieved 15 February 2023.
  4. ↑ "Gender Equality and Social Institutions in Chile". Social Institutions and Gender Index. Archived from the original on 14 October 2017. Retrieved 31 March 2012.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ {{cite book}}: Empty citation (help)
  6. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  7. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  8. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  9. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  10. ↑ Pribble, Jennifer (June 2006). "Women and Welfare". Latin American Research Review. 41 (2). doi:10.1353/lar.2006.0028.
  11. ↑ "Women in Chile: Left behind". The Economist. 10 August 2006. Retrieved 24 February 2012.
  12. ↑ Shea, Steve (13 December 2011). "Setting quotas in Chile for women in politics". Santiago Times. Archived from the original on 12 May 2014. Retrieved 24 February 2012.
  13. ↑ "Changing times in Chile? - BBC News". BBC News. 23 June 2012. Retrieved 13 March 2017.
  14. ↑ Romero, Simon; Bonnefoy, Pascale (15 December 2013). "Chilean Voters Return a Former President to Power - The New York Times". The New York Times. Retrieved 13 March 2017.
  15. ↑ "Chile's president praises 11-year-old for going ahead with pregnancy resulting from rape - Telegraph". telegraph.co.uk. Retrieved 13 March 2017.
  16. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  17. ↑ "Dignity Denied: Violations of the Rights of HIV-Positive Women in Chilean Health Facilities" (PDF). Center for Reproductive Rights. Retrieved 24 February 2012.
  18. ↑ Estrada, Daniela (May 14, 2010). "Gender Equity Progress Blocked by Hard-Core 'Machismo'". Inter Press Service News Agency. Retrieved 24 February 2012.
  19. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  20. ↑ "The World Factbook — Central Intelligence Agency". Archived from the original on 2016-11-24. Retrieved 2018-03-08.
  21. ↑ "Women, business, and the law: creating economic opportunity for women". The World Bank. 2011. Retrieved 18 March 2012.
  22. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ "Chile: Reconciling the Gender Paradox" (PDF). World Bank. April 2007. Retrieved 24 February 2012.
  23. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ Report on Human Rights Practices 2006: Chile.
  25. ↑ "Chile: Reconciling the Gender Paradox" (PDF). World Bank. April 2007. Retrieved 24 February 2012.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ {{cite book}}: Empty citation (help)
  27. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=زنان_در_شیلی&oldid=38539331»