زخم بورولی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اولسر بورولی
زخم بورولی در مچ پا.
تخصصبیماری عفونی (تخصص پزشکی) ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰A31.1 ( ILDS A31.120)
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام031.1
دادگان بیماری‌ها8568
پیشنت پلاساولسر بورولی
سمپD009165

زخم بورولی (به انگلیسی: Buruli ulcer)، که با عناوین زخم بارنزدیل، زخم سیرلز یا زخم دینتری شناخته می‌شود[۱][۲][۳]) بیماری عفونی است که از مایکو باکتریوم اولسراتس ناشی می‌شود.[۴] مرحله ابتدایی عفونت با پیدایش برآمدگی یا ناحیه متورم مشخص می‌شود.[۴] این ندول یا برآمدگی پس از مدتی به زخم یا آلسر تبدیل می‌شود.[۴] زخم مذکور ممکن است نسبت به ظاهرش بر روی پوست در درون بزرگتر باشد،[۵] و امکان دارد اطرافش متورم گردد.[۵] با تشدید بیماری، ممکن است عفونت به استخوان نیز برسد.[۴] زخم بورولی بیشتر بر بازوها و پاها اثر می‌گذارد؛[۴] در این بیماری تب علامت شایعی به‌شمار نمی‌رود.[۴]

مایکو باکتریوم اولسراتس زهرابه‌ای موسوم به میکولاکتون را آزاد می‌کند که عملکرد سیستم ایمنی بدن بدن فرد مبتلا را تضعیف کرده و منجر به مرگ می‌گردد.[۴] اطلاعات چندانی از این بیماری در دست نیست.[۴] شاید منابع آب آلوده منبع انتشار بیماری باشند.[۵] از سال ۲۰۱۳ میلادی، واکسن کارآمدی برای بیماری مذکور تولید نشده است.[۴][۶]

در صورت درمان زودهنگام، تجویز آنتی بیوتیک‌ها به صورت ۸۰٪ بمدت هشت هفته مؤثر است.[۴] درمان آنتی بیوتیکی اغلب شامل ریفامپین و استرپتومایسین می‌باشد. کلاریترومایسین یاموکسی فلوکساسین است. برخی اوقات جایگزین استرپتومایسین می‌شود.[۴] روش‌های درمانی دیگر می‌تواند شامل برداشتن زخم باشد. .[۴][۷] بعد از درمان عفونت، اثر زخم در محل تورم بجا خواهد ماند.[۶]

زخم بورولی اغلب در مناطق روستایی کشورهای جنوب صحرای آفریقا بخصوص ساحل عاج شایع است اما درآسیا، کشورهای واقع در مناطق غربی اقیانوس آرام و آمریکا نیز قابل رویت است.[۴] نمونه‌های این بیماری در بیش از ۳۲ کشور مشاهده شده‌است. .[۵] حدود پنج تا شش هزار مورد از بیماری مذکور هر ساله اتفاق می‌افتد.[۴] این بیماری هم چنین در تعدادی از حیوانات بغیر از انسان نیز اتفاق می‌افتد.[۴] آلبرت راسکین کوک اولین فردی بود که زخم بورولی را در سال ۱۸۹۷ توصیف کرد.[۵]

درمان[ویرایش]

درمان آنتی بیوتیکی زودهنگام به مدت هشت هفته٬ در ۸۰٪ موارد مؤثر است. آنتی‌بیوتیک مؤثر بر این باکتری شامل ریفامپین و استرپتومایسین٬ کلاریترومایسین یاموکسی فلوکساسین است.[۴]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ James, William D. ; Berger, Timothy G. ; et al. (2006). Andrews' Diseases of the Skin: clinical Dermatology. Saunders Elsevier. pp. 340. ISBN 0-7216-2921-0. {{cite book}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  2. ↑ Rapini, Ronald P. ; Bolognia, Jean L. ; Jorizzo, Joseph L. (2007). Dermatology: 2-Volume Set. St. Louis: Mosby. Chapter 74. ISBN 1-4160-2999-0.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  3. ↑ Lavender CJ, Senanayake SN, Fyfe JA; et al. (January 2007). "First case of Mycobacterium ulcerans disease (Bairnsdale or Buruli ulcer) acquired in New South Wales". Med. J. Aust. 186 (2): 62–3. PMID 17223764. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  4. ↑ ۴٫۰۰ ۴٫۰۱ ۴٫۰۲ ۴٫۰۳ ۴٫۰۴ ۴٫۰۵ ۴٫۰۶ ۴٫۰۷ ۴٫۰۸ ۴٫۰۹ ۴٫۱۰ ۴٫۱۱ ۴٫۱۲ ۴٫۱۳ ۴٫۱۴ ۴٫۱۵ "Buruli ulcer (Mycobacterium ulcerans infection) Fact sheet N°199". World Health Organization. June 2013. Retrieved 23 February 2014.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ Nakanaga, K; Yotsu, RR; Hoshino, Y; Suzuki, K; Makino, M; Ishii, N (2013). "Buruli ulcer and mycolactone-producing mycobacteria". Japanese journal of infectious diseases. 66 (2): 83–8. PMID 23514902.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Einarsdottir T, Huygen K (November 2011). "Buruli ulcer". Hum Vaccin. 7 (11): 1198–203. doi:10.4161/hv.7.11.17751. PMID 22048117.
  7. ↑ Sizaire V, Nackers F, Comte E, Portaels F (2006). "Mycobacterium ulcerans infection: control, diagnosis, and treatment". Lancet Infect Dis. 6 (5): 288–296. doi:10.1016/S1473-3099(06)70464-9. PMID 16631549.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)

پیوند به بیرون[ویرایش]

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد پیرامون بیماری، اختلال یا وضعیت سلامتی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=زخم_بورولی&oldid=39380965»